coronacrisis

De regeringen van de EU-lidstaten proberen het zo goed mogelijk te verbergen, maar de chaos en tekorten in hun gezondheidszorg zijn nu voor iedereen zichtbaar. Tientallen jaren werd de neoliberale politiek van bittere  bezuinigingen, privatiseringen, loonmatiging, flexibilisering van banen en snijden in de sociale zekerheid als oplossing voor alle problemen gepresenteerd. Nu er echt een crisis heerst zijn de neoliberale maatregelen het probleem. De crisis die ze gecreëerd hebben is tevens een crisis van het neoliberale kapitalisme. De politieke en mediale elite roepen ons nu op te applaudisseren voor de werkers in de gezondheidszorg, de verpleeghuizen en thuiszorg, die nu de spits afbijten en zich kapot werken. Het zijn dezelfde politici die de lonen gekort, de pensioenleeftijd verhoogd en de ziekenhuizen afgeslankt hebben. En de journalisten van de ‘kwaliteitsmedia’ hebben het toegejuicht.

Werkers in de magazijnen van Amazon in verschillende landen hebben een gemeenschappelijke verklaring opgesteld, waarin ze eisen dat Amazon zijn magazijnen sluit en lonen blijft doorbetalen, zo lang de WHO heeft bepaald dat er een pandemie is.

Nederlandse regering wil zuidelijke landen EU uitknijpen, Wopke Hoekstra doet een ‘Dijsselbloem’.

Europa is het epicentrum geworden van de coronacrisis, maar de Europese Unie speelt nauwelijks een rol in het beheer van de crisis. Deze crisis toont aan dat de belangrijkste instrumenten van staatsmacht op het gebied van politiek, financiën, wetgeving en cultuur nog steeds bij de natiestaat liggen. De EU, die sinds 2008 in een permanente staat van crisis verkeert, staan nog moeilijker tijden te wachten.

De regeringen en de bevolking reageren vooral op de pandemie. Ondertussen ontvouwt zich een financiële crisis zonder dat we worden uitgenodigd voor de discussie. Centrale banken en regeringen leggen tientallen miljarden steun op tafel om ons gerust te stellen en door de storm te loodsen. Ze zijn ook bedoeld om de ineenstorting van het banksysteem te voorkomen en om te voorkomen dat er te veel verliezen voor 'beleggers' ontstaan.

Zaterdag 28 maart was eigenlijk de dag voor internationale actie tegen huisvestingswaanzin. In meer dan 40 steden in Europa zouden demonstraties zijn, waaronder Amsterdam. maar dat werd allemaal afgelast. In Duitsland wordt nog wel opgeroepen om op zaterdagavond, om 18.00 uur potten-en-pannen te rammelen om het protest toch nog soort van te laten plaatsvinden. De vertaling van de verklaring daarover hieronder. (Deutsche tekst unten).

Voor extreem rechts vormt de pandemie een kans om grenscontroles in te voeren en de rechtsstaat uit te hollen. Het kan ook hun totale onbekwaamheid blootleggen.

Het zijn onzekere en angstige tijden. De overheid neemt maatregelen die hun weerga niet kennen en een enorme impact op het dagelijks leven hebben.

Samenwerking en wederzijdse hulp tussen dieren en tussen mensen hebben meer nog dan de strijd om het bestaan, de wereld gevormd. Het is volgens Peter Kropotkin het cruciale principe om iedereen en elkaar de grootste zekerheid, de beste garantie van het bestaan en van de vooruitgang te verlenen.

In een paar dagen tijd zijn de winkels gesloten en zijn de straten leeggemaakt. Gisteren kondigde de regering hardere maatregelen aan, waardoor eindelijk alle economische activiteiten die niet "strategisch" zijn, zouden moeten worden gesloten. Velen vragen zelfs om het leger om de straten te controleren, wat in feite begint te gebeuren. De besmetting is niet gestopt. Vanaf het begin van de epidemie tot 21 maart zijn er in Italië 42.821 mensen besmet geraakt en zijn er 4.825 mensen gestorven. Op 21 maart zijn 793 mensen gestorven.

De Franse krant Le Monde vroeg in haar uitgave van 20 maart aan een aantal schrijvers en filosofen welk boek ze in deze crisisperiode de lezers zouden aanraden. De filosofe Corine Pelluchon (auteur van o.m. ‘Pour comprende Levinas’, raadde de lezers de lectuur aan van (in Nederlandse vertaling) ‘Wij Eichmannetjes’ van de Duitse filosoof (en eerste echtgenoot van Hannah Arendt) Günther Anders.

 16 punten vanuit links perspectief over de coronacrisis

Tim Lang over de noodzaak van voedselbeleid in tijden van Corona. Op de website van The Guardian stond een artikel over de Britse professor Tim Lang en zijn gedachtes over de moderne voedselvoorziening en wat de coronacrisis daarover nu duidelijk maakt. Dat is ook zeer leerzaam voor de Nederlandse situatie.

De coronapandemie is een ernstig probleem voor de volksgezondheid en het menselijk leed dat door de verspreiding van dit virus wordt veroorzaakt, zal enorm zijn. Als de pandemie zich uitbreid in landen in het zuiden van de wereld met zeer kwetsbare volksgezondheidsstelsels - die door 40 jaar neoliberaal beleid zijn ondermijnd - zal het dodental zeer hoog zijn. We mogen de kritieke situatie van de Iraanse bevolking niet vergeten, die het slachtoffer is van de door Washington opgelegde blokkade, een blokkade die ook geneesmiddelen en medische apparatuur omvat. [leestijd 20 minuten]

"We vragen u om in staking te gaan": 400 verpleegkundigen dringen er bij de Italianen op aan om de oproep van basisvakbond USB voor een algemene staking te volgen.

De kosten voor leningen door de arme landen zijn aanzienlijk gestegen en hun inkomsten uit grondstoffen dalen als gevolg van de uitbraken van het coronavirus in de hele wereld.

Terwijl de meeste Europese landen zich voorbereiden op ‘lock-downs’ om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan, kiezen enkele landen voor een andere strategie: kudde-immuniteit. In plaats van zoveel mogelijk mensen te testen en maatregelen te nemen om de sociale afstand te vergroten, willen ze het virus doelbewust laten verspreiden onder mensen met een laag risico, zodat een groot deel van de bevolking immuun wordt.

We ontdekken weer dat gezondheid een mondiaal openbaar goed is en dat volksgezondheid en sociale stelsels cruciale alternatieven voor de markt zijn. Een overzicht van de mogelijkheden om op Europees niveau een rechtvaardiger en veiliger economisch systeem op te bouwen. Geen revolutionair verhaal, eerder ‘post-Keynes’. En met een pleidooi voor een grote rol van de EU .

Lancering petitie tegen Coronahuisuitzettingen! In een tijd waarin de regering de corona-pandemie probeert te beheersen (met grote gevolgen voor de levens van mensen en de economie) eisen wij, mensen, organisaties en verenigingen, dat maatregelen die worden genomen om de volksgezondheid te beschermen toegankelijk zijn voor de hele bevolking. Beschermen tegen corona is onmogelijk als je geen adequate huisvesting (meer) hebt.

Noodtoestand, avondklok, gevangenisrellen en stakingen: Italië is het Europese epicentrum van de pandemie. Ik schrijf vanuit Bologna, Italië, onder quarantaineomstandigheden. Ik woon alleen en dat maakt het isolement nog moeilijker. Vrienden bellen me vanuit Bergamo en Brescia, de epicentra van de epidemie. Ze vertellen gruwelijke verhalen over dood en massale besmetting. Ik probeer me te verzetten, ik gebruik alle technische middelen die ik tot mijn beschikking heb om mijn sociale leven voort te zetten. Ik lees veel. En ik schrijf. Het volgende artikel moet worden gezien als een oefening in verzet, een poging om de draad van de strijd voor vrijheid en gelijkheid voort te zetten, zelfs in deze ongekende crisistijd.