Ga naar de inhoud

Loi Travail: De aftrap en daarna

De actiedag van 12 september is voorbij en volgens de organisatoren met goed resultaat verlopen. Honderden manifestaties in het hele land, met in Parijs zo’n 60.000 demonstranten. Binnenkort komt de tweede stap, of eigenlijk vele stappen.

3 min leestijd

(Zie hier eerdere berichten over de strijd tegen de loi travail)

De aftrap was al min of meer in twee initiatieven gescheiden. Vakbonden als de CGT en Sud hadden voor de 12e gekozen. Tegelijkertijd had Melenchon en de club rond de politieke partij La France Insumise aangekondigd voor de 23e september te opteren. Uiteindelijk is er uitgekomen dat voor beide dagen gemobiliseerd zou worden.

Volgens dagblad Liberation waren er in het hele land bij elkaar 223.000 demonstranten. Op verschillende demonstraties braken ook relletjes uit omdat een deel van de demonstranten de politie te lijf ging (of andersom). Zoals in Parijs en in Nantes waar dat deel van de demonstranten aan het einde van de demonstranten “weigerde om te stoppen met demonstreren”. Volgens de politie ging het om “tenminste 1000 mensen, waarvan het merendeel de gezichten had bedekt”.

Volgens Le Monde waren er tussen de 223.000 en 500.000 demonstranten, en waren er die dag 4000 stakingen.

Overzicht mobilisaties CGT.

President Macron, zelf op die dag op reis naar door orkanen getroffen Caribische eilanden, had niets dan misprijzen over voor de demonstranten en noemde deze luilakken (fainéants).

De leider van de grootste betrokken vakbond de CGT, voormalig metaalarbeider Philippe Martinez, legt in dit interview (in het Frans) uit waarom het belangrijk is om dit ‘offensief tegen de arbeiders’ te stoppen. Volgens Martinez maakt de wetshervorming onder meer makkelijker voor bedrijven om om belastingredenen hun vestigingen te verplaatsen “naar Luxemburg of Nederland”. Ook antwoordt hij dat een intrekking van de (onder de vorige regering al doorgedrukte) arbeidswethervorming alleszins mogelijk is, “maar we moeten ook alternatieven geven”.

De politie had gedreigd ook aan de demonstraties deel te nemen en “de kop over te nemen” zoals een oproep van een van de politievakbonden luidde. Ze zouden dat doen omdat hun eigen arbeidsomstandigheden ook bedreigd zijn, maar ook om te voorkomen dat militanten de demonstraties zouden kunnen domineren. Als reactie kwam er de veel verspreide oproep van scholieren om de politie er uit te knikkeren (geen smeris in onze demonstraties).

Zie overzicht van de gebeurtenissen in Parijs op 12 september hier.

En de indrukwekkende film, as usual, van taranis {youtube}VAacg4PIvv8{/youtube}

Hoe het nu verder gaat: De afdeling ‘transport en logistiek’van de CGT en de FO (een andere vakbond waarvan de leiding had besloten niet aan de protesten deel te nemen na overleg met Macron) roepen op tot staking op 25 september.

De achterban van partijpolitiek links gaat dus de 23e de straat op. En overal zijn lokale overleggen voor planning van de protesten van de komenden weken/maanden.

Deze Belgen leggen uit waarom ze solidair zijn.

Helaas heeft de Nederlandse vakbeweging weer eens niets van zich laten horen. En dat terwijl Nederland als voorbeeld geldt voor Macron. Het is dan ook voor arbeidsrechten in de andere landen belangrijk dat de ‘roll back’ in Frankrijk slaagt.