Ga naar de inhoud

Extreemrechtse republikeinen best te bestrijden door neoliberale democraten te bestrijden

In 2021 is de beste manier om Neofascistische Republikeinen te bestrijden de Neoliberale Democraten te bestrijden

5 min leestijd

(Door Norman Solomon, geschreven op 6 januari 2020, bron: Counterpunch, vertaling globalinfo.nl (dol op donateurs)

De dreiging van het fascisme zal nauwelijks verdwijnen als Donald Trump over twee weken het Witte Huis verlaat. Op Capitol Hill zullen de Republikeinen die hun totale minachting voor de democratie duidelijk hebben gemaakt, grote invloed op de Amerikaanse regering behouden. En ze zijn stevig verankerd omdat Trumpisme in een groot deel van het land blijft gedijen.

Toch zouden progressieven zich in 2021 vooral moeten concentreren op het uitdagen van het neoliberalisme van de leiders van de Democratische Partij. Waarom? Omdat het neoliberale bestuursmodel rechtstreeks indruist tegen de overkoepelende verantwoordelijkheden van links – het verslaan van rechtse krachten en het effectief vechten voor een fatsoenlijke, levensbevestigende samenleving.

Neoliberalisme kan worden gedefinieerd als een politieke benadering die “probeert de controle over economische factoren over te dragen van de publieke sector naar de particuliere sector” – en streeft naar “het stellen van grenzen aan overheidsuitgaven, overheidsregulering en overheidseigendom”. Een meer onomwonden omschrijving van Neoliberalisme is een enorme, systematische, non-stop plundering.

De plundering is  verweefd in de politiek. In de echte wereld is de economische macht de politieke macht. En het privatiseren van de politieke macht komt neer op het ondermijnen van de democratie.

Na vier decennia van groeiende neoliberale invloed, zien we de schade  overal om ons heen: de cumulatieve effecten, het vernietigen van ontelbare mensenlevens zonder adequate gezondheidszorg, onderwijs, huisvesting, economische zekerheid en een bestaan zonder roofzuchtige ver’geld’ing (monetizing). Terwijl de politici van de Republikeinse Partij gewoonlijk de sloopploegen aanvoeren, dienden hun democratische tegenhangers vaak als aanjagers of initieerden zij hun sloopprojecten.

Naarmate het neoliberale beleid de levensstandaard en de levenskwaliteit van de meeste mensen geleidelijk aan verslechtert, is het neoliberalisme een giftige brandstof voor rechtse propaganda en demagogie. Hoewel de commerciële media routinematig beweren dat “gematigde” Democraten het best in staat zouden zijn om de groei van rechts tegen te gaan, heeft het op het zakenleven gerichte beleid van die Democraten – met inbegrip van handelsovereenkomsten, deregulering en privatisering – het extreem-rechtse faux populisme eerder geholpen dan belemmerd.

Op de lange termijn kan de realiteit van de ongebreidelde inkomensongelijkheid niet worden verdoezeld – evenmin als de wanhoop en woede die zij teweegbrengen. Het extremisme van Trump is vals en ongehoord, maar biedt dergelijke woede een populistische uitweg, die geplaveid is met een reeks verachtelijke onverdraagzaamheden en wreedheden. Wanneer de Democraten er niet in slagen een concurrerende populistische uitweg te bieden, wordt hun partij gezien als een partij die op één lijn zit met de status quo. En in dit tijdperk is de status quo een politieke verliezer.

Een van de mythen van de Amerikaanse politiek en de media is dat de meest effectieve manier om politiek rechts tegenwicht te bieden bestaat uit het sluiten van compromissen door ideologisch naar rechts op te schuiven. Wanneer progressieven deze mythe internaliseren, hangen zij het soort leiderschap van de Democratische Partij aan dat er vaak op uit is de Republikeinse Partij te ondersteunen in plaats van te ondermijnen.

Dat is wat er gebeurde toen Bill Clinton en Barack Obama als aankomende presidenten de topposities van hun regeringen vulden met mensen uit Wall Street, eliteconsultants uit de grote zakenwereld en dergelijke. Die benoemingen waren de voorbode van een groot pro-zakenwereld beleid – zoals Clinton’s NAFTA handelspact, en Obama’s overvloedige reddingsoperatie voor grote banken terwijl miljoenen huiseigenaren hun huizen zagen wegzinken onder het water van de executieverkopen – beleid dat economisch onrechtvaardig was. En politiek rampzalig. Twee jaar nadat Clinton en Obama het Witte Huis betraden, verloren de Democraten de controle over het Congres in de tussentijdse verkiezingen van 1994 en 2010.

Er is weinig bewijs dat Joe Biden nu wel op zoek is naar significante structurele veranderingen die de huidige trends van stijgende rijkdom voor de zeer weinigen en groeiende financiële nood of regelrechte wanhoop voor de velen zouden kunnen verstoren. Zonder massale druk van progressieven is het te verwachten dat Biden – net als Clinton en Obama – zijn presidentschap zal runnen als een bedrijfsvriendelijke onderneming zonder de extreme ongelijkheid van economische onrechtvaardigheid serieus aan te pakken.

“De aandelenmarkt eindigt 2020 op recordhoogte, zelfs als het virus verder woekert en miljoenen honger lijden,” meldde de Washington Post. Wall Street slaagde erin om “de rijken te verrijken … ondanks een dodelijke pandemie die meer dan 340.000 Amerikanen het leven heeft gekost.”

De berichtgeving kwam van een krant die eigendom is van de rijkste persoon op aarde, Jeff Bezos (die momenteel een geschat vermogen heeft van $190 miljard dat hij niet kan meenemen). In een wereld met zoveel lijden is het vergaren van zoveel rijkdom meer dan ziekelijk.

Progressieven moeten niet “de waarheid spreken tegen de macht”, maar de waarheid spreken over de macht – en een economisch systeem drastisch veranderen dat enorme rijkdom verschaft aan weinigen en de ellende verergert voor de ontelbare velen.

Norman Solomon is directeur van het Institute for Public Accuracy, waar hij coördinator is van ExposeFacts. Solomon is mede-oprichter van RootsAction.org.

{youtube}EnNFUAENLX0{/youtube}

Zie ook: Now is the time to Fight Biden (Left Voice)