Raoul Vaneigem: Aan de boekhandel
Uitgevers, boekhandelaars en -venters waren in de 18de eeuw voldoende begaan met de vrijheid om de filosofie van de Verlichting de bliksemsnelle verspreiding te verzekeren die, met de franse Revolutie, de denk- en handelswijzen om zouden gooien en de wereld veranderen.
“Een maatschappij die alle avontuur afschaft, maakt van haar afschaffing het enige avontuur dat mogelijk is.”
Bijgewerkt tot september 2024, gevolgd door twee citaten en een addendum.
Het bewustzijn van de natuurlijke vrijheden dooft nooit. Het is onmogelijk dit niet in herinnering te brengen nu Staatshoofden, regeerders, politieke bestuurders, intellectuelen, in plaats van hun domheid en corruptie te verbergen, er met dermate veel vertoon prat op gaan dat het de annalen van de verstandelijke gebreken van de Macht zal ingaan.
Ik heb altijd interviews geweigerd, publieke debatten, voorstellingen op radio of TV. Ik vermeed het podium waar men snel het voorkomen krijgt van een denker, een goeroe, een volksmenner, iemand die anderen de les wil lezen. Ik heb daarentegen altijd aanvaard om schriftelijk te antwoorden op vragen die me per electronische of slakkenpost bereikten. De vorderingen van de journalistieke lafheid brengen me er nu toe ook deze schikking te vermijden. Het is trouwens duidelijk geworden dat het probleem zich niet meer stelt nu het storende woord met zoveel onrust en verwarring wordt omgeven. Geef ik toe dat het me wel zint niet te bestaan voor deze wereld die ik wil verbannen uit de mijne ?
De boekhandel wordt al langer dan vandaag verplicht de vitrine te vullen met werken van commercieel aangeprezen onbenulligheid. Het is nog teleurstellender dat de verschillende vormen van censuur, die thuis hoorden in de logica van de dominante maatschappij, nu bespreekbaar zijn voor het vermeend progressief sociale randje dat volhoudt dat het geluk van het vollk zal worden verwezenlijkt door van Macht te veranderen. De weigering van bazen, van zelfverklaarde vertegenwoordigers, van politieke en vakbondsinstellingen die een breuk is van de nieuwe opstanden met de revolutionaire schijnvertoningen uit het verleden, bevalt de deskundigen van de dictatuur van het proletariaat niet.
Wat is anderzijds opwindender dan de volharding van de opstanden in straten en harten die de censuur, de stilte, de hypocrisie, de leugen zo vrolijk ondermijnen ?
Dit is het moment waarop het woord en het boek mekaar weervinden, dit is de plaats waar de vrije kritiek steunt op de onaantastbare waarheid van het geschreven woord. Mijn Aan de boekhandel is geen verdediging of illustratie van mijn gedachten. Ze hebben het niet nodig, het volstaat hen “er te zijn” [“Nous sommes là”, één van de leuzen van de gele hesjes, dasein], net zoals de menselijke zingeving die overal ontwaakt.
De boekhandel is een plaats en een kreet van vrijheid.
In deze tweelingtijden van bekoring en weerzin, roep ik gewoon op om alle boeken uit te geven, welke meningen ze ook verkondigen. Vrijheid heeft alle rechten, tirannie geen enkele.
RECENTE UITGAVEN
Retour à la vie, éditions L’insomniaque. In het Nederlands op globalinfo.nl
Du Traité de savoir-vivre à l’usage des jeunes générations à la nouvelle insurrection mondiale. Le Cherche-Midi Éditeur.
Acratie et autogestion. Vers une société en rupture avec tous les modes de
gouvernements oppressifs. Editions Acratie. [in druk]
Vivre, images de Nicolas Kozakis, teksten van Raoul Vaneigem. Editions Yellow Now.
Abolir la prédation. Redevenir humain. Éditions Grevis
(Meertalige uitgave wordt voorbereid in Mexico.) In het Nederlands op Libertaire Orde
Twee citaten en een addendum
” Alleen het antikapitalisme kan zich verzetten tegen het fascisme. De valstrik van het antifascisme betekent het opgeven van de beginselen van de sociale revolutie. De revolutie moet worden gewonnen op het sociale vlak en niet op het militaire.” Camilo Berneri.
” Godsdienst is het hart van een harteloze wereld.” Marx
ADDENDUM
DE VRIJHEID VAN MILJARDAIRS IS ONZE SLAVERNIJ.
Onze enige toekomst is het heden dat we verwezenlijken. Ofwel treden we het tijdperk van de authentieke scheppers en uitvinders binnen, ofwel vervallen we in een tijdperk waarvan de lusteloosheid op akelige wijze wordt aangetoond door de verstandelijke afname en de versnelde groei van de onmenselijkheid. De vrijwillige onderdanigheid is minder het gevolg van een existentiële radeloosheid met betrekking tot de betekenis van het menszijn dan van de stevigheid van een onveranderlijk raamwerk dat van generatie op generatie de uitbuiting van de mens door de mens voortzet en dat het aan de technologie overlaat om haar oude maatschappij van meesters en slaven op te knappen.
Wie gisteren zijn ideeën wou verspreiden door ze uit te geven werd natuurlijk gehouden de marktwetten van de uitgeverij te ondergaan. Maar het beginsel van de vrije handel stond garant, hoe vormelijk ook, voor een verspreiding van het gedrukte werk.
Nog niet zolang geleden vertrouwde mijn vriend Pierre Drachline, literair directeur bij Cherche-midi, me toe dat geen enkele uitgeverij het zou aanvaarden indien ik vandaag Handboek voor de jonge generatie zou aanbieden !
De omstandigheden zijn nog verergerd. Democratisch totalitarisme is zonder scrupules en zeer tastbaar de uiting van het imperialistische karakter van deze vrijhandel die het monolitisme van het agrarische Ancien régime slechts overwon om op haar beurt een even absolute als ubueske Macht op te dringen. Het is inmiddels uit naam van de vrijheid van mening dat een gebroed van miljardairs heerst dat probeert de ontwakende gevoelige intelligentie van mensen op zoek naar autonomie te vervangen door de intelligentie van de geldlade. Want uit de steeds vermoeider verwarring weerklinkt en welt overal een oproep van de hartstochtelijke aantrekkingskracht van het leven, die voortdurend wordt herboren.
De “vrije” keuze die men ons laat bevindt zich tussen een electronisch netwerk dat op elk ogenblik kan worden uitgewist en de door even verachtelijke als hebzuchtige boetiekhouders gemanipuleerde uitgeverij.
Hier is het dat ik wil breken met een economisch en sociaal systeem waarvan de barbarij en de humanitaire hypocrisie me doen walgen.
In Acratie et autogestion vat ik een project samen dat me sinds mijn jeugdjaren aan het hart ligt. Ik beperk me hier tot het voorstel collectieven te vormen van scheppers-uitvinders en van uitgevers-verspreiders, waarbij de eersten afzien van het ontvangen van persoonlijke rechten om de anderen toe te laten in te staan voor de druk en de verspreiding van folders, schotschriften, affiches, aanplakbiljetten.
Een zelfverdediging van scheppers en van onafhankelijke uitgevers moet weer kunnen aanknopen met de subversieve traditie uit een verleden toen de catharsis van de massabetogingen de gedachte niet uitsloot die in staat was de radicaliteit van autonome individuen aan te scherpen en te verhinderen dat de menigte bezwijkt onder de afstompende kuddegeest.
Het wordt tijd alles in het werk te stellen om een einde te maken aan een wereld waar alles bederft wat door geld wordt aangeraakt.
Wat niet aan de basis wordt aangepakt wordt dat vanuit de hoogte, die haar vertrappelt.
4 augustus 2024
vertaling GC 4 september 2024