Punk: Attitude

Met unieke, maar dan veel te korte, beelden van optredens van groepen die belangrijk waren om punk te laten opkomen en doorbreken. Tot het mainstream werd, en dat gebeurde weer razendsnel omdat sony de commerciële kansen zag van het verkopen van een tandeloze versie van het fenomeen aan een massapubliek.

Maar er kwam pas echt een einde aan in 1992, toen Nirvana juist opkwam en de hele ‘fanbase’ meesleurde. Grunge heette het vanaf toen.

Natuurlijk gaat punk nog steeds door, die gaat immers niet dood zoals ze zelf roepen, maar het zal nooit meer zo worden als ‘toen’.

In de documentaire zitten wat interessante feiten verstopt, en de interviews zijn prachtig. Met name Henry Rollins van Black Flag heeft zijn feiten goed op een rijtje. John Cale ook en Chrissy Hinde van The Pretenders, die bij The Damned was begonnen, weet ook wat het begin van het einde was: toen de speed als hoofddrug werd vervangen door heroine in 1980. En ook reuze grappig is haar observatie dat er wel een snel einde aan punk moest komen omdat ze allemaal leerden hoe hun instrumenten te bespelen (en dan is het niet meer punk…).

Daar kwam dan als reactie weer Straight Edge op, maar hoofdzakelijk in de US of A. In Yurp was de lol er af. Het gaat alleen over de VS (met name New York) en GB (London) en nauwelijks over vrouwen in de punk (hoewel: Slits en Polly Styrene wel aan bod komen). Al die bands in andere landen blijven buiten beeld. Maar toch…