Overdosis: de Volgende Financiële Crisis
De film staat nu integraal op internet
{youtube}4ECi6WJpbzE{/youtube}
Dit is de website van de producent .
En hieronder nogmaals het verhaal dat we vorig jaar bij het verschijnen vertaalden.
Heb je al je creditcard tot aan het maximum gebruikt? Aandelen gekocht met geleend geld? Een flinke hypotheek op je huis genomen omdat je ervan uitging dat de prijzen altijd zouden blijven stijgen? Dan leef je misschien in geleende tijd. Filmmaker Martin Borgs neemt een provocerende kijk op de gebeurtenissen die leidden tot de Mondiale Financiële Crisis en vraagt of de pogingen om een rampzalige instorting van banken en andere belangrijke financiële instellingen misschien de wereld op een route naar een zelfs grotere ineenstorting zet.
Toen de mondiale financiële zeepbel uiteenspatte, was de oplossing om de rentestanden te verlagen en biljoenen dollars in het zieke bankensysteem te pompen. Op het eerste gezicht leek dit de enige manier om de dreigende ramp het hoofd te bieden, maar was dat wel zo?
“De oplossing is het probleem, dat is juist de reden dat we een probleem hadden,” vertelt Nobelprijswinnaar voor economie Vernon Smith. Voor hem is de Catch 22 vanzelfsprekend. Rentetarieven zijn al jaren naar de bodemstand gegaan, en regeringen raken uit de voorraad brandstof om de economie op gang te houden. Hij vraagt: “De regeringen kunnen banken redden, maar wie kan de regeringen redden?”
De inschattingen zijn dat vele landen in de nabije toekomst hun schulden zullen zien groeien tot 100 procent van hun Bruto Binnenlands Product. Griekenland en IJsland zijn al verkruimeld, wie is de volgende?
De storm die de wereld op zijn grondvesten deed schudden begon in de Verenigde Staten toen het Congres het idee ging navolgen dat iedereen een huis zou kunnen bezitten, en degenen die hun hypotheeklasten niet konden aflossen ging ondersteunen. De markt introduceerde zelfs de term NINA-leningen, wat betekende “No Income, No Assets, No Problem!” (wat de maker vergeet te vermelden is dat ondertussen sociale huisvesting, waardoor mensen huurders zouden kunnen blijven zonder geld te lenen, afgebroken werd, zowel in de VS als Europa, en dat lonen daalden zodat lenen ‘normaal’ werd, globalinfo). Daar kwamen FannieMae en FreddieMac het toneel op, particulier bezit, met door de regering gesubsidieerde hypotheekhuizen. “Wil je die vakantie? Wil je wat nieuwe kleren? Gebruik je huis als een spaarvarken!”. Mensen begonnen zich af te vragen: “waarom zou ik geld verdienen om een huis te kopen, als je geld kunt maken door er gewoon in te wonen?” Met een regering die alle verliezen dekt, zou je gek zijn als je niet leent.
De jaren van groei zijn een voortdurend feest geweest. Maar toen de bak met sangria leeg was, liet de Centrale Bank de investeerders niet naar huis afdruipen om hun gewoonlijke kater te verstouwen, maar vulde de bak steeds weer aan met ‘phoney money’. Voor analist Peter Schiff is het gevolg van de braspartij helder als water: “We zitten in zulke grote problemen omdat we dronken raakten van al de alcohol van de centrale regering.”
Als hij en andere experts het goed hebben, dan moet het ergste nog komen nu de regeringen worstelen met de schulden die ze nu bezitten als gevolg van hun steun aan de banken en slechte besluiten over investeringen.