Moeilijke tijden voor bedrijven?
In zijn wekelijkse economische rubriek voor het magazine Der Spiegel bekijkt professor Henrik Müller de resultaten van het afgelopen kwartaal van de Duitse bedrijven. Moeilijke tijden, corona, bevoorradingsproblemen, gebrek aan arbeidskrachten, internationale spanningen, maar… schitterende winstcijfers voor de grote bedrijven! De DAX- genoteerde bedrijven [1] deden het ook al uitstekend in de eerste helft van het jaar, maar in het derde kwartaal steeg de omzet nog met 8,6% en de winst maar liefst met 152%!
(Door Herman Michiel, overgenomen van Ander Europa, foto van naaisters in India van MR website)
Er wordt minder verkocht, maar er wordt meer winst gemaakt, stelt Müller vast. Zo had autobouwer Daimler bevoorradingsproblemen inzake chips en ander materiaal en verkocht een kwart minder auto’s in het derde kwartaal van 2021 in vergelijking met het overeenkomstige in 2020, maar de winst steeg met een vijfde. Een gelijkaardig verhaal bij BMW: het resultaat lag 38% hoger, niettegenstaande er 15% minder wagens verkocht werden. Volkswagen had een klein deficit, maar heeft er alle vertrouwen in dat dit in het laatste kwartaal goedgemaakt wordt; het jaarresultaat ligt nu al 264% boven dat van verleden jaar.
Ook de chemie- en farmasector boeren niet slecht, Bayer +30%, bij BASF stijgt de winst zelfs met 160%. Adidas verhoogt zijn winst in de eerste negen maanden van het jaar met 1 miljard euro, Deutsche Telekom verhoogt zijn resultaat in dezelfde periode met 8,7% en komt op 28,3 miljard.
Dergelijke zegebulletins beperken zich niet tot Duitsland. Ook de Europese beursindex Euro Stoxx 50 bereikt steeds nieuwe recordhoogtes en de Amerikaanse Standard & Poor’s index steeg met een vierde.
Hoe kan men minder verkopen en meer winst maken? Müller noemt twee redenen. Er is een inhaaleffect na de corona-lockdowns, en anderzijds hebben faillissementen en overnames de concurrentie doen afnemen, waardoor de overlevenden meer vrij spel hebben. Als dit de inflatie aanwakkert worden prijsverhogingen doorgerekend naar de klant.
Professor Müller is een orthodoxe econoom die het liberale credo onderschrijft dat de winsten van vandaag de investeringen van morgen zijn. Maar daar begint hij toch een beetje aan te twijfelen. Het Duits is hier ook voor Nederlandstaligen goed te verstaan: dieses System ist ins Stottern geraten. Met hun winsten, voor zover niet uitgekeerd aan de aandeelhouders, leggen de grote Duitse bedrijven reserves aan, nu al dubbel zoveel als in 2005. Er wordt jaarlijks ook voor ongeveer 250 miljard euro in het buitenland belegd, maar er is een groot gebrek aan binnenlandse investeringen. De Duitse overheid, met haar beheptheid van de ‘schwarze Null’ (geen tekorten op de begroting) verhelpt daar ook niets aan. De noden zijn nochtans bekend, niet alleen het klimaat maar ook de Duitse wegeninfrastructuur is er getuige van. In het licht van bovengenoemde cijfers lijkt de minimumlooneis van 12 €/uur ook maar een troostprijs. (hm)
[1] DAX volgt de koers van de 40 grootste bedrijven op de beurs van Frankfurt.