Emma Goldman: Lenin was een Reactionair
Nu allerlei neo-leninistische (of – maoistische) partijtjes weer populair beginnen te worden, is het goed te herinneren aan wat de tijdgenoten voor deskundig oordeel over de slager hadden

(Emma Goldman werd in 1919 in de VS gevangengezet en wegens haar politieke activiteiten uitgewezen naar Rusland. Daar aangekomen probeerde Goldman met anderen tot 1921 te onderhandelen met Lenin en andere zelfbenoemde leiders van de Bolsheviken om anarchisten vrij te krijgen en ze tot enig fatsoen jegens andere revolutionaire bewegingen te bewegen. In 1921 vluchtte ze naar Berlijn en schreef onder andere ‘mijn Desillusie in Rusland’ ).
“Aan degenen die Lenin nu overladen met lof…. Lenin heeft de revolutie niet gemaakt. Bovendien was hij het die een einde maakte aan de revolutie. Stap voor stap, vanaf de historische onderbreking – vanaf de vrede van Brest-Litovsk – tot maart 1921, toen hij zijn nieuwe economische politiek aan zijn kuddes oplegde, zette Lenin de taak voort die hij zichzelf had gesteld, probeerde hij de revolutie tot stilstand te brengen, haar te kastreren, haar doelen te denatureren, haar van haar inhoud te beroven, zodat er niets anders van overbleef dan het omhulsel, dat als ornament moest dienen in de glossiesvan de Derde Internationale…”
“De vrede van Brest-Litovsk bracht de revolutie de meest dodelijke slag toe. De oprichting van de Tsjeka veranderde Rusland in een menselijk slachthuis. De gewelddadige inning van belastingen en de daarmee gepaard gaande strafexpedities vaagden duizenden levens weg en verwoestten hele dorpen. Kronstadt en de bloedhulde die zijn beste zonen moesten brengen aan Lenins goddelijkheid. Het decreet dat oorlog tot het uiterste goedkeurde tegen de arbeidersoppositie en de anarchistische syndicalisten; en tenslotte het herstel van het kapitalisme door de NEP (Nieuwe Economische Politiek); dit alles en nog veel meer kwam voort uit het brein van de man die door de communistische kerk heilig is verklaard”.
Berlijn, februari 1924
Uit “De hypocrisie van het puritanisme”.