Ga naar de inhoud

Brendan Behan: Die dog or shite the licence (*)

Een van de literaire helden, in het vermengen van politiek en schrijverij, is de Ierse schrijver Brendan Behan. Hij ging als tiener en IRA-lid jaren de Britse bak in, en werd daarna wereldberoemd met het toneelstuk De Gijzelaar (The Hostage). Zijn werk en optreden in de media hebben hem legendarisch gemaakt.

3 min leestijd

Bron, fedbook Anarchist Film Group, vertaling globalinfo.nl

(*) De titel is onvertaalbaar, ook Ieren weten alleen dat het iets betekent als ‘alles of niets’. Deze informatie hieronder komt van een fedbookgroep, voor anarchistisch filmmateriaal.

“Het was niet zozeer de lengte van de straf die me zorgen baarde, want ik heb altijd geloofd dat als iemand zowiezo bij de I.R.A. ging, hij bereid moest zijn om de strijdbijl achterna te gaan, te sterven als een hond of te schijten op de vergunning – maar dat ik lievermet Charlie en Ginger en Browny in Borstal (gevangenisstelsel voor minderjarigen, vert.) zat dan met mijn eigen kameraden en landgenoten waar dan ook. Het leek me een beetje ontrouw, dat ik liever bij jongens uit Engelse steden was dan bij mijn eigen landgenoten en kameraden uit Ierlands heuvels en dalen.” (Brendan Behan).

“… it was not really the length of sentence that worried me, for I had always believed that if a fellow went into the I.R.A. at all he should be prepared to throw the handle after the hatchet, die dog or shite the licence – but that I’d sooner be with Charlie and Ginger and Browny in Borstal than with my own comrades and countrymen any place else. It seemed a bit disloyal to me, that I should prefer to be with boys from English cities than with my own countrymen and comrades from Ireland’s hills and glens.” (Brendan Behan).

Geboren te Dublin op 9 februari 1923

Brendan Behan is geboren in de binnenstad van Dublin en leefde zijn jeugd in de sloppenwijken van de stad. Ondanks de omgeving groeide hij op met het soort onderwijs dat mensen uit de arbeidersklasse soms uit het vuur kunnen slepen en dat niets met de staat te maken heeft. Zijn familie was belezen en had sterke Republikeinse sympathieën – de dichter, schrijver van korte verhalen, romanschrijver en toneelschrijver kwam uit deze omstandigheden voort – zelfdestructief maar briljant, zoals vaak het geval is.

Hij werd op veertienjarige leeftijd lid van de jeugdorganisatie Fianna Éireann van de IRA en sloot zich uiteindelijk aan bij de IRA. Hij kreeg een gevangenisstraf van 14 jaar voor het schieten op de politie tijdens een IRA-mars, zat in een Borstal op het vasteland en daarna in een Ierse gevangenis (vervroegd vrijgelaten als onderdeel van een algemene amnestie door de Fianna Fáil-regering). Tijdens zijn verblijf in de gevangenis ging hij studeren en  schrijven.

Brendan Behan voor de camera:
– “Ik hou niet van Engelse agenten, niet van Ierse agenten, niet van Franse agenten, ik hou van geen enkele agent.”
– Wanneer was de laatste keer dat je een agent sloeg?
– “…ongeveer twee maanden geleden
{youtube}bVHTHmt21AY{/youtube}

A Hungry Feeling – The Life And Death Of Brendan Behan.
1988. 85mins:
{youtube}7LdKkPi1xQ4{/youtube}

Theater, Anarchie & Woede. Een artikel uit nummer 19 van het tijdschrift Anarchy, september 1962.

behan2