Ga naar de inhoud

Beyond the barricades. (een recensie)

Twee onderzoekers hebben een boek geschreven over wat er geworden is van de studentenactivisten van de jaren ’60 in de Verenigde Staten. Een recensie van Beyond the Barricades, The sixties Generation Grows up.

4 min leestijd
Placeholder image

In Beyond the Barricades, een boek van eind jaren ’80 doen twee sociologen verslag van een onderzoek naar de restanten van de ’68 generatie.
En anders als andere onderzoeken richten zij zich vooral op de mensen die in de jaren ’60 – begin ’70 actief waren in het studentenverzet.
Interessant aan hun onderzoek is de lange duur ervan ( tot eind jaren ’80) en de opzet. Vanaf medio jaren ’70 toen de tegenbeweging uit elkaar begon te vallen zijn zij gaan onderzoeken wat er gebeurde met de mensen die actief waren in het studentenverzet. Wat was hun motivatie om in verzet te komen? Waarom hielden ze er mee op?
Of hielden ze er eigenlijk wel mee op?

Het boek is het antwoord op de mythe dat alle hippies van weleer nu in net pak rondlopen en een keurig gezinnetje en duur betaalde baan hebben bij een multinational.
Zelfs eind jaren ’80 – de Reagan jaren, houdt de groep studenten die betrokken was bij het tot twee maal toe platbranden van een bank in hun studentenstad hun idealen overeind. Ze zijn er nog steeds van overtuigd dat deze wereld anders en beter kan, ze zijn er nog steeds van overtuigd dat dit politiek-economische systeem omvergeworpen moet worden, desnoods gewapenderhand, en ze proberen hun leven nog steeds vorm te geven met de idealen van de tegencultuur in hun achterhoofd.

Hun manier om met deze idealen om te gaan is in de loop der jaren wel sterk veranderd. En bijna allemaal geven ze daar dezelfde redenen voor op.
Op de eerste plaats overheerste begin jaren zeventig het gevoel dat de revolutie om de hoek lag. Het was voor iedereen overduidelijk dat dit systeem niet langer houdbaar was en zou instorten. En dus maakte het niet uit hoe je studie liep, en zette je al je beschikbare tijd en energie in voor de revolutie. En toen dat grootste moment maar uitbleef, brak die levenshouding heel veel mensen op. Gaandeweg de jaren ontdekte men dat ze zichzelf vergeten waren. Veel mensen hadden het gevoel hun eigen behoeftes niet langer te kunnen bevredigen binnen de beweging. De mogelijkheid daar over te discussiëren of mee bezig te zijn was er ook niet. Dergelijke neigingen werden nogal snel neergezet als burgerlijk, egoïstisch en zo meer. De zelfontplooiing die een van de speerpunten van de beweging was, was binnen de
beweging niet langer mogelijk.

Op de tweede plaats hadden steeds meer mensen het gevoel dat de strategie van de beweging een doodlopende einde was. Men bleef dezelfde retoriek en dezelfde middelen gebruiken, maar het politiek-economische systeem was er steeds meer immuun voor geworden. Waar de beweging in eerste instantie bij elke actie op veel media-aandacht en geschokte reacties van het establishment kon rekenen, begonnen medio jaren ’70 zowel de media-aandacht en de reacties te verslappen. De beweging was deel geworden van de mainstream, een geaccepteerd verschijnsel.

De reacties van de beweging daarop waren verdeeld. Sommigen probeerden de samenwerking op te zoeken met het establishment, om kleine succesjes te boeken, anderen verklaarden het systeem letterlijk de oorlog, en pakten de wapens op. Weer anderen werden getrokken door revolutionaire bewegingen in verre oorden (sommigen sloten zich zelfs aan bij de vietcong) of probeerden de wereld op een spirituele manier te hervormen, vanuit de opvatting dat eerst de mens zich zelf moest verbeteren, alvorens de wereld verbeterd kon worden.
Heel veel mensen trokken zich terug uit de maatschappij. Zij probeerden hun idealen in de praktijk te brengen door zelfvoorzienend te gaan leven.

Letterlijk geen enkele activist uit de onderzoeksgroep had het gevoel dat hij of zij zijn idealen had opgegeven. Ze zagen zich niet meer het soort activisme ontplooien dat zij in jaren zestig deden, maar hadden geen spijt van hun daden. In tegendeel.

Beyond the Barricades, Jack Whalen, Richard Flacks, Temple University Press 1989, 324 pag. ISBN 0-87722-707-1

Informatie over het boek van de uitgever: hier

(Dit artikel was oorspronkelijk op GlobalInfo gepubliceerd door Peter Polder.)