Aanhef, ophef en uitleg
Wat zal dit keer mijn aanhef worden, heb verschillende titels in mijn hoofd maar die heb ik dus al eerder gebruikt. Titels als de dubbele standaard, niet iedereen is gelijk, alles van waarde moet kapot, en meer.
Enkele weken geleden was ik vrijwilliger bij het Movies That Matter – festival. Het festival werd geprezen door wethouder cultuur Saskia Bruines, en zij noemde Den Haag “de plek” voor dit festival in de stad van vrede en recht en door de aanwezigheid van internationale organisaties.
Mijn nekharen gingen rechtop staan.
Tijdens het festival heb ik veel films gezien, waaronder 2 over Israel/Palestina. Een over de indoctrinatie van jongeren door defensie en de invloed op de rest van hun leven.
En een film over Tantura, de massamoord op Palestijnen en de vernietiging van het welvarende dorp.
Ook ben ik naar Musicians Without Borders geweest, daar sprak en speelde een Nederlandse celliste over haar werk in een vluchtelingenkamp in Bethlehem. Kinderen worden daar geholpen door het maken van muziek en het krijgen van begeleiding daarbij.
Tijdens al deze gebeurtenissen zag ik het leed van mensen, zag ik hoe beschadigd jongeren zijn en worden door de bezetting, onderdrukking en militarisme. De bezetting, de nachtelijke invallen en arrestaties van en door het leger, het schieten met traangas, rubberkogels en stinkend water. Allemaal uitgevoerd door het meest “morele leger” ter wereld. Waarmee wij misschien mogen samenwerken
Wat een eer.
De Tweede Kamer heeft een wetsvoorstel goedgekeurd naar aanleiding van het op 13 oktober 2021 te Tel Aviv tot stand gekomen verdrag tussen de regeringen van het Koninkrijk der Nederlanden en de regering van de staat Israel inzake de status van hun strijdkrachten.
In 2014 hebben de toenmalige Ministers van Defensie de wens geuit om een SOFA te sluiten, Status of Forces Agreement (SOFA), dat de juridische status regelt van militairen die op het grondgebied van de wederpartij verblijven, zoals tijdens militaire missies.
Daarnaast was het sluiten van een MOU vooral de wens van Israël. Een MOU is een niet-juridisch bindende internationale beleidsafspraak die door of namens u mag worden ondertekend, zonder voorlegging aan de Ministerraad of het doorlopen van een parlementaire goedkeuringsprocedure.
Het verdrag is van toepassing op ‘militaire activiteiten’ die plaatsvinden op het grondgebied van beide partijen. Dit betekent dat activiteiten in het kader van het verdrag worden uitgevoerd binnen de internationaal erkende grenzen van beide landen. Voor Nederland zal het verdrag alleen gelden voor het Europese deel van Nederland.
16-07-2021 De samenwerking is momenteel vooral gericht op kennisuitwisseling. Binnen de huidige kaders is er geen sprake van gezamenlijk trainen van gevechtshandelingen door Nederlandse en Israëlische militairen en worden er geen Nederlandse militairen door de Israëlische krijgsmacht opgeleid in gevechtshandelingen. Plannen voor nieuwe activiteiten worden getoetst aan deze kaders, waarbij DGB wordt geïnformeerd en waar passend geconsulteerd. Afwijking of aanpassing van de kaders vergt een besluit op het niveau van DG Beleid. (Directoraat-Generaal Beleid)
18-2-2022 De vaste commissie voor Defensie, belast met het voorbereidend onderzoek van dit voorstel van wet, heeft de eer als volgt verslag uit te brengen. Onder het voorbehoud dat de hierin gestelde vragen en gemaakte opmerkingen voldoende zullen zijn beantwoord, acht de commissie de openbare behandeling van het voorstel van wet genoegzaam voorbereid.
Wel GVD, welke eer? De eer om kinderen neer te schieten, gelovigen de moskee uit te timmeren en de botten te breken van aangehoudenen. Wat gaat het Nederlandse leger daar dan doen? Moet zij kolonisten beschermen die dieren willen offeren in de Al Aqsa moskee? Moet zij hen beschermen als ze willen bidden en dansen in de Ibrahimi moskee in Hebron? Moeten Nederlandse militairen wegen afsluiten zodat duizenden kolonisten naar een illegale nederzetting kunnen gaan, een mars van kolonisten, extremistische rabbijnen, ministers en parlementsleden? Moeten zij Palestijnse journalisten beschieten met rubberkogels of traangas? Moeten zij ambulances tegenhouden die gewonde Palestijnen willen vervoeren? Moeten zij kolonisten beschermen die gewapend en al in Jeruzalem, Hebron en andere delen van bezet gebied gewapend rondlopen en deze wapens zeker zullen gebruiken? Of moeten zij juist de Palestijnse schoolkinderen veilig thuis brengen?
Een taak binnen de vastgelegde grenzen, maar welke grenzen?
Israël sloopte in 2022 in bezet gebied 953 Palestijnse huizen en andere bouwwerken. Dit jaar staat de teller na drie maanden al op 289.
Wat zou de taak van het Israelisch leger in Nederland worden?
Alle rapporten van internationale NGO’s ,mensenrechtenadvocaten, Israelische en Palestijnse journalisten, ze maken geen fuck uit. ‘We hebben de EER om u mede te delen dat …’ De eer om het internationaal recht te negeren. Waarom gaan we dan niet met het leger van Myanmar samenwerken of met dat van Rusland?
Er is geen ophef, zelfs Groen Links was verheugd en heeft ingestemd, net zoals de meeste andere partijen. In welke kast hebben zij gezeten, onder welke steen hebben zij geleefd?
Er is geen uitleg, jazeker: uitleg. Jaarlijks voeren Israel en Nederland bilaterale gesprekken gericht op uitwisselen van kennis. De Nederlandse ambassade heeft in Tel Aviv een defensiekluster, dat de belangen van Defensie behartigt in Israël, Jordanië en de Palestijnse gebieden. Heeft defensie dan niets uit te leggen over de misdaden die door het Israelisch leger worden gepleegd op bezet gebied? Niets uit te leggen over gewapende kolonisten en alle vernielingen die zij aanrichten? Welke rol heeft de Nederlandse defensie in de Palestijnse gebieden? Wat hebben zij gezien, gerapporteerd en of door de vingers gezien? Onder welke enorme mat heeft defensie het vuil geveegd?
Aanhef, ophef en uitleg
Oproep: onderteken en deel deze petitie: https://rightsforum.org/petitie/geen-militaire-samenwerking-met-israel/