WTO-Bali-verdrag catastrofe voor rechtvaardige wereldhandel
Attac, het internationale netwerk dat zeer kritisch de verdere ontwikkelingen binnen de neoliberale globalisering blijft volgen, ziet het afsluiten van het zogenoemde Bali-pakket op de ministeriële conferentie van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) als een catastrofe voor een rechtvaardige regeling van de wereldhandel.
(Oorspronkelijk verschenen bij DeWereldMorgen,
Het resultaat van deze overeenkomst zou bijzonder inzake douanetarieven eenzijdig voor de staten uit het Noorden voordelig uitvallen. Voor de armste ontwikkelingslanden zouden de beslissingen eigenlijk intentieverklaringen zonder verbintenis zijn. Het compromis bij de Indische programma’s inzake veilige voedingsmiddelen zou aantonen dat onder de druk van sociale bewegingen uit de belastende aanvallen van de Wereldhandelsorganisatie inzake sociale reguleringen minstens enkele punten kunnen worden geweerd.
Ondanks de vele formuleringen waarin een compromis vervat zit, dient het Bali-pakket vooral de exportbelangen van de staten uit het Noorden, bijzonder daar waar het om de vereenvoudiging van douanetarieven gaat. Alleen de voorschriften op dit gebied zouden rechtsbindend zijn en kunnen door het arbitragehof van de Wereldhandelsorganisatie (WTO), gesanctioneerd worden.
Voor de armste landen blijven vooral vrijblijvende beloftes over, zoals de belofte de schandalige subsidies voor de katoennijverheid regelmatig in de Wereldhandelsorganisatie (WTO) te behandelen.
Fataal is dat met het Bali-pakket de deur voor een toekomstige liberaliseringsronde openstaat en de Wereldhandelsorganisatie (WTO) een nieuwe dynamiek krijgt. De conferentie van de WTO toont het cynisme van de handelspolitiek van de EU en de VS die op vragen inzake mensenrechten zoals in het geval van het Indiase voedselveiligheidsprogramma slechts onder massale druk hiermee rekening houdt.
Bovendien is nogmaals aangetoond hoe weinig functioneel de voorschriften van de WTO zijn. De sociale, ecologische regels en de voorschriften inzake mensenrechten worden alleen maar als belemmeringen voor handelsverrichtingen gezien.
Het feit dat er toch een compromis voor de Indiase programma’s uit de bus kwam, is volgens ATTAC een succes voor de sociale bewegingen wereldwijd maar in het bijzonder voor de Indiase organisaties die zich inzetten voor voedselveiligheid. Bij de voorbereidende onderhandelingen in Genève had de Indische regering reeds een vierjarig klachtenmoratorium tegen haar voedselprogramma naar voren gebracht.
Maar tijdens de reis van de Indiase onderhandelaars naar Bali ontstond er bij de sociale bewegingen in het subcontinent een storm van protest. Pas onder druk van de kritische publieke opinie heeft de Indische regering een defensief standpunt ingenomen inzake haar programma over voedselveiligheid.
De gevolgen van de globalisering blijken intussen veel verder te gaan dan handel en financiën. Het welzijn van mensen op een planeet die haar grenzen heeft, verplicht ons tot radicale veranderingen in de manier waarop we consumeren en produceren: de economie moet zo worden georganiseerd en gereguleerd dat zij tegemoet komt aan de echte noden van de bevolking. Wij zullen werken aan en opkomen voor economische alternatieven en een economie die berust op sociale en milieurechten voor iedereen.
Een andere economie is nodig! Een andere wereld is mogelijk!