Ga naar de inhoud

UvA bezet door studenten: Decolonize, Democratize, Decarbonize

Op 16 mei 2023 hebben studenten & medewerkers van de Universiteit van Amsterdam (UvA) de grote zaal van het ABC-gebouw op de Roeterseilandcampus van de UvA bezet. Verenigd onder de doelen Decolonize, Democratize, Decarbonize eisen wij onze universiteit terug. Deze bezetting is onderdeel van de internationale studentenbeweging End Fossil: Occupy en de ‘May of Occupations’, met 70+ bezettingen op scholen & universiteiten door heel Europa, waarvan 6 de afgelopen week in Nederland.

4 min leestijd

Wie zijn wij?

De ‘Amsterdamse Autonome Coalitie’ bestaat uit de groepen University Rebellion UvA, Autonomous Student Struggle, Activistenpartij UvA, Mokum Kraakt, The Decolonization Club, ROSA Radical Students, Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina (SRP) en ROOD Socialistische Jongeren.

Wat zijn onze doelen?

De hoofddoelen van deze bezetting zijn:
Een universiteit die door studenten en medewerkers wordt bestuurd.
Het gezamenlijk dekoloniseren, democratiseren en decarboniseren van de UvA.

Gesprekken, petities en andere vormen van vriendelijk verzoek om verandering aan het universiteitsbestuur veranderen weinig. We zien dat zelfs kleine zaken zoals betere stilteruimtes of het toegankelijk maken van gebouwen voor mensen met een handicap jaren op zich laten wachten. Wij geloven niet dat het universiteitsbestuur het belang van studenten en personeel voor ogen heeft, maar dat het vooral gaat om het imago en de rankings van de universiteit. Dit hebben we ook ervaren tijdens onze bezetting in januari 2023. Er zijn vage beloften gedaan over onze eisen, waarvan geen enkele is uitgevoerd. Onze eis voor een autonome ruimte, de door ons bezette voormalige Amsterdamse Academische Club, werd niet toegekend en het gebouw wordt nog altijd niet gebruikt. Er is nog steeds geen volledige transparantie over de banden met de ‘Big Oil’, de fossiele industrie. De onderzoekscontracten, die mogelijke patenten kunnen bevatten, van de huidige samenwerkingen met Big Oil (Shell etc.) zijn niet openbaar gemaakt. Als er patenten in het spel zijn worden de prijzen opgestuwd en wordt de energietransitie mogelijk vertraagd.
Daarnaast is er geen volledige transparantie over andere samenwerkingsverbanden met deze bedrijven – bezoeken aan fabrieken, gastdocenten, gefaciliteerde stages, lessen of seminars, deelname aan evenementen, informatie met betrekking tot reeds afrgerond onderzoek, enzovoorts.

De eis om alle banden met Big Oil te verbreken is evenmin ingewilligd. Hoewel de UvA meerdere dialogen over de samenwerking met derden, waaronder Big Oil, organiseert met als doel het uitbrengen van een advies aan het College van Bestuur over het al dan niet verbreken van de banden met de fossiele industrie en “scherper te krijgen” hoe de Adviescommissie Onderzoek met Derden – een commissie die de afgelopen jaren nauwelijks heeft gefunctioneerd – met dergelijke samenwerkingen moet omgaan. Het is niet duidelijk of deze dialogen echt verandering zullen bewerkstelligen: de uiteindelijke aanbevelingen zijn niet bindend.
Bovendien gaan deze discussies alleen over door de fossiele industrie gefinancierde onderzoeksprojecten, terwijl wij eisen dat er een einde komt aan alle samenwerkingen (gastdocenten, onderzoeksprojecten, fabrieksbezoeken, deelname aan evenementen etc.) met alle Big Oil bedrijven (Shell, Exxon, BP, Total enz.). In een universiteitsbrede discussie op 29 maart (2023) spraken professoren over dit onderwerp met argumenten die door Big Oil zelf worden gebruikt – “we hebben Big Oil nodig voor de energietransitie”, “alleen Big Oil kan deze transitie uitvoeren”, “Big Oil treft geen blaam, consumenten zijn voornamelijk zelf verantwoordelijk voor de klimaatcrisis” en “we doen alleen onderzoek met Big Oil over duurzame onderwerpen”. Dit soort narratieven zijn misleidend–de resultaten uit ‘groen’ onderzoek kunnen bijvoorbeeld ook voor de verwerking van fossiele brandstof gebruikt worden–en wij zijn van mening dat de universiteit ze geen podium moet geven. Bovendien gaan deze ‘dialogen’ voornamelijk over technologische innovatie en zien zo de dimensie van mensenrechtenschendingen en inbreuk op de rechten van inheemse volken vrijwel geheel over het hoofd. Onze eis is om alle banden met de fossiele industrie onmiddellijk en permanent te verbreken.

Uit de vorige bezettingen (en demonstraties in het algemeen) blijkt dat het bestuur slechts loze beloftes doet aan studenten en medewerkers. Vanaf de bezetting van het Maagdenhuis in 2015, de langste in de Nederlandse geschiedenis, zijn er commissies in het leven geroepen om zogenaamd de door studenten en medewerkers gestelde eisen te realiseren. In de praktijk was de uitvoering van deze eisen vaag en onvoldoende – zo werd bijvoorbeeld de eis om democratisering niet meegenomen en besloot het College van Bestuur de uitslag van het referendum voor democratisering in 2016 te negeren.
In deze context kiezen wij – studenten en medewerkers – ervoor om de veranderingen die we willen zien in onze universiteiten en in onze samenleving zelf door te voeren. We zijn geen binnendringers, wij zijn de universiteit: studenten en medewerkers die willen laten zien hoe een universiteit eruit kan zien als we haar terugeisen. We nodigen andere leden van de academische gemeenschap uit om zich bij ons aan te sluiten.