Ga naar de inhoud

Solidariteit met Staking Tekel Turkije

De vele duizenden arbeiders van de tabaksverwerkende divisie van de Turkse ex-staatsgigant TEKEL zijn al sinds bijna twee maanden in actie. Zij eisen behoud van werkgelegenheid en werkgarantie op basis van vaste arbeidsovereenkomsten, zonder verlies van hun primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden en andere sociale rechten en verworvenheden, zoals zij die tot nu toe genoten. Zaken, die zij dreigen te verliezen na het besluit van de Turkse Hoge Raad voor Privatisering onder leiding van premier Erdoðan, om in navolging van de dranken- en sigarettendivisie van TEKEL, nu ook de tabaksverwerkende divisie te privatiseren en aan British American Tobacco te verkopen.

7 min leestijd
Placeholder image

De actievoerende arbeiders trotseren sinds bijna twee maanden de ongunstige, harde weersomstandigheden en het ongemak van langdurig actie voeren, in de open lucht, op de straten en pleinen van hoofdstad Ankara. In de afgelopen tijd zijn zij ook nog eens regelmatig door speciale politie-eenheden aangevallen, geslagen, met waterkanonnen bespoten en met pepperspray geterroriseerd. Velen zijn als gevolg van dit brute geweld licht tot ernstig gewond geraakt en sommigen werden door de politie geboeid en weggevoerd.

Naast het fysieke geweld werden ook de door de staat gecontroleerde en andere gevestigde media, opiniemakers en commentatoren ingezet om de arbeiders en hun strijd in een kwaad daglicht te zetten en te marginaliseren. Deze pogingen waren erop gericht om de strijdende arbeiders te isoleren en hen ideologisch, politiek, praktisch en economisch tot een nederlaag te brengen. Als de TEKEL-arbeiders tot een veelvoudig verpletterende nederlaag gedwongen zouden worden, dan zou dat een mooi ‘voorbeeld’ zijn voor de andere arbeiders die het nu of in de toekomst in hun hoofden zouden halen om tegen o.a. privatiseringen en de daaruit voortvloeiende ongunstige gevolgen te strijden.

Dat alles bleek niet genoeg om de arbeiders te dwingen hun legitieme strijd op te geven. Het tegendeel was het geval. Hoe harder de speciale ordetroepen van het politie-apparaat optraden, des te vastberadener zijn de arbeiders geworden in hun strijd om de uiteindelijke overwinning. De vastberadenheid was ook het antwoord op de ideologische en politieke oorlog die tegen de arbeiders werd gevoerd. Deze strijdbare houding werd in toenemende mate met sympathie en bewondering onthaald door arbeiders in andere sectoren en brede lagen van de bevolking. Solidariteit met de strijdende arbeiders groeide snel en hoopte zich met de dag op. Ook de vakbeweging en talloze ngo’s alsmede kleine tabaksproducenten, middenstanders, studenten, academici, artisten en mensen op andere terreinen verklaarden zich solidair met de arbeiders en gaven steun aan hun strijd.

De solidariteit en steun bleef niet beperkt tot het nationale niveau. De strijdbare en vastberaden houding van de TEKEL-arbeiders en het gerechtvaardigde karakter van hun strijd dwong ook op internationale schaal respect en sympathie af. Met name in Europa kwamen van onderop allerlei activiteiten en acties spontaan of juist georganiseerd op gang, met het doel de strijdende arbeiders op verschillende manieren te steunen en te versterken. Ook de Europese vakbeweging laat haar sympathie voor de TEKEL-arbeiders blijken en is het inmiddels een feit dat de strijd en de eisen van de arbeiders onderwerp van gesprek zijn in kringen van Euro-parlementariërs.

Ondanks dat de publieke opinie zich ten gunste van de strijdende TEKEL-arbeiders ontwikkelde, bleef premier Erdoðan star vasthouden aan zijn minachtende en negerende houding ten aanzien van de arbeiders en bleef hij weigeren met de vakbonden aan de onderhandelingstafel te gaan zitten. Deze even respectloze als dictatoriale houding van de premier en zijn regering heeft er mede toe geleid dat de TEKEL-arbeiders van hun vakbondsleiders gingen eisten een ‘algemene staking’ uit te roepen. Na een aanvankelijk weigerachtige houding, hebben de vakbondsleiders uiteindelijk toch besloten om als het moet een algemene stak

———————–

4 FEBRUARI 2010 – ALGEMENE STAKING IN TURKIJE!

De zes Turkse vakcentrales hebben vanochtend (dinsdag 2 februari 2010) verklaard dat zij op 4 februari a.s. de arbeiders in alle sectoren tot een algemene, landelijke staking zullen mobiliseren. Ook in de afgelopen dagen werd met een algemene staking gedreigd maar deze zou op 3 februari a.s. plaatsvinden. Nu gaat deze dus een dag later dan aanvankelijk gepland, plaatsvinden. De vakcentrales zijn definitief tot dit besluit gekomen nadat premier Erdoðan gisteravond verklaarde de eisen van de strijdende Tekel-arbeiders niet te zullen honoreren.

De vele duizenden Tekel-arbeiders waren al sinds zo’n 50 dagen samen met hun familie en kinderen in actie voor werkgarantie en behoud van hun arbeidsvoorwaarden en andere rechten en verworvenheden. (Lees de bijlage voor meer informatie.) Heel lang zijn de arbeiders en hun bonden door premier Erdoðan en de zijnen naar hartelust miskend, genegeerd, geminacht, beledigd en mishandeld. Gewapende politie-eenheden zijn herhaaldelijk op de arbeiders afgestuurd, waterkanonnen en pepperspray zijn tegen hen ingezet. De arbeiders zijn hard en meedogenloos geslagen. Er vielen daarbij veel gewonden. Sommigen raakten bewusteloos of waren er zo slecht aan toe dat zij met spoed naar ziekehuizen gebracht moesten worden. Anderen werden geboeid en naar politiebureaus weggevoerd, waar zij verder mishandeld werden en willekeurig vastgehouden zijn.

Dit gewelddadige intimidatieoffensief had tot doel om de arbeiders van hun rechten, hun eisen en hun strijd te laten afzien en hen een armoedige, uiteindelijk werkloze ‘toekomst’ door de strot te duwen. Niets van dat alles was genoeg om de arbeiders te laten inbinden. In plaats daarvan nam de strijdbaarheid en vastberadenheid van de arbeiders met de dag toe en werd de strijd steeds meer opgevoerd. Zij genoten en genieten een groeiende solidariteit in het land zelf, maar ook vanuit het buitenland. Vandaag staan zij aan de vooravond van een algemene, landelijke staking die alle sectoren zal bestrijken. En vanavond al is een deel van de arbeiders begonnen aan een hongerstaking.

Uw solidariteit blijft nodig en van groot belang! Steun daarom de Tekel-arbeiders en steun de algemene staking in Turkije!

Meriç Esin (meric.esin@hotmail.com)
2 februari 2010

—————————————————————————————————————–

—         Bezoek de website van de vakbond ‘TEK-GIDA ÝÞ’:
—         Stuur uw solidariteitsboodschappen naar: bilgi@tekgida.org.tr
—         Of deel uw boodschappen mee via telefoonnummer: 0090-312 433 4955
—         En stort uw eventuele geldelijke bijdrage:

Rekeningnr: 46.88.86.079
Ten name van: Stichting Aksi
Naam Bank: ABN AMRO
Onder vermelding van: TEKEL-staking
(Uw bijdragen worden wekelijks naar de rekening van het ‘SOLIDARITEITSFONDS TEKEL-ARBEIDERS’ in Turkije overgemaakt. Het fonds is door ‘TEK-GIDA ÝÞ’ speciaal in het leven geroepen. ‘TEK-GIDA ÝÞ’ is de belangrijkste vakbond van de stakende TEKEL-arbeiders.)

—————

TURKIJE VANDAAG:

ALGEMENE STAKING EEN FEIT!
DE ARBEIDERS IN BEWEGING!

Vandaag hebben arbeiders in bijna alle sectoren over heel Turkije het werk neergelegd uit solidariteit met de Tekel-arbeiders. Deze algemene staking vindt plaats in overeenstemming met het definitieve besluit dat de zes vakcentrales van Turkije eergisteren namen. De vakcentrales kwamen tot dit besluit nadat premier Erdoðan verklaarde niet bereid te zijn de eisen van de Tekel-arbeiders te honoreren.

De Tekel-arbeiders zijn al sinds meer dan 50 dagen in actie. Zij eisen werkgarantie op basis van vaste arbeidsovereenkomsten, behoud van hun huidige arbeidsvoorwaarden en de daaruit voortvloeiende faciliteiten en behoud van hun sociale rechten en andere verworvenheden.

De algemene staking die vandaag een feit is, is een frontaal signaal aan het adres van premier Erdoðan, zijn AKP-regering en de Hoge Raad voor Privatisering, waar hij voorzitter van is. Het is een frontaal signaal, met de ondubbelzinnige boodschap dat hij zijn houding in het conflict met de Tekel-arbeiders toch zeer snel en in bevredigende mate moet veranderen. Mocht hij daar vandaag niet toe bereid zijn, dan is verdere voortzetting van de algemene staking niet uitgesloten.

De algemene staking maakt de binnenlandse solidariteit met de Tekel-arbeiders zichtbaarder dan voorheen. Maar de klus is nog niet geklaard. Een verder groeiende solidariteit -ook op internationale schaal- blijft noodzakelijk. Uw solidariteit is en blijft daarom van groot belang!

·       Doe daarom mee aan de email-actie vanuit Nederland!
·       Laat premier Erdoðan en zijn betrokken ministers vandaag nog weten dat zij de eisen van de Tekel-arbeiders dienen te respecteren en te honoreren!
·       Vraag uw familieleden, vrienden, kennissen en collega’s om ook mee te doen aan de email-actie! Stuur deze oproep naar hen door!

Meriç Esin (meric.esin@hotmail.com)
4 februari 2010

—————–
aanvulling:

Filmpje en foto’s:
wikipedia over Tekel
foto’s hongerstaking in de vrieskou.
Verslag Nederlandse journalist in Turkije.