Oproep CGT Frankrijk voor eenheidsoffensief
De grootste Franse vakbond CGT heeft een verklaring uitgebracht waarin opgeroepen wordt om de komende tijd samen op te trekken. Ze sluiten zich aan bij de ‘Convergence des luttes’ en roepen op om op 22 maart met zoveel mogelijk vakbonden de straat op te gaan tegen het bezuinigingsplan van Macron voor de publieke diensten.
Sociale bewegingen in Frankrijk doen het land op z’n grondvesten daveren. Eerst behaalde de alliantie tussen punks, boeren en milieuactivisten in Notre Dame les Landes een klinkende overwinning door het miljardenplan van de multinational Vinci voor de aanleg van een vliegveld geheel te stoppen. Toen lukte het de boeren in Occitanie om een concept-plan voor het wegbezuinigen van EU-subsidies voor kleine boeren grotendeels van tafel te krijgen.
Ondertussen zijn er stakingen in de gezondheidszorg, bij supermarktketen Carrefour en in allerlei andere sectoren, en bezetten studenten en scholieren – onder andere in Toulouse – de schoolgebouwen. Nu hebben zeven (van de negen) grote vakbonden besloten om gezamenlijk op te trekken tegen het plan voor vergaande bezuinigingen in de publieke sector. Op 22 maart is opgeroepen tot een dag van staking, manifestaties en actie.
Hieronder de verklaring/oproep van de grootste bond CGT (van 7 februari). Niet omdat het nu de beste verklaring ooit is, maar (ook) als voorbeeld van hoe een vakbond mee kan helpen een offensief tegen het regeringsbeleid te lanceren. Franse origineel
En als we nu eens allemaal samen zouden optrekken?
Dit begin van het jaar 2018 wordt gekenmerkt door sterke mobilisaties in verschillende beroepssectoren en bedrijven, zowel in de publieke als de private sector. Met als voorbeeld het gevangenispersoneel, het nationale onderwijs of personeel van EHPAD (= ouderenzorg, vert.), die van Carrefour en vele anderen, vormen de kwesties van werkgelegenheid, arbeidsomstandigheden en lonen de kern van deze acties. Alle generaties zijn betrokken van middelbare scholieren tot gepensioneerden. De talrijke getuigenissen die we de afgelopen dagen hebben gehoord, tonen duidelijk de realiteit van een wereld waarin geleden wordt onder de arbeid, van arbeiders die geen erkenning krijgen van hun kwalificaties en vakkennis, van een gebrek aan menselijke en materiële middelen.
Deze realiteit van een wereld van de arbeid botst voortdurend op een andere realiteit, die van de logica van de financiële wereld en de beurs. Ondanks alles slepen veel werknemers overwinningen uit de mobilisaties bij bedrijven.
Als de president directeur van Carrefour 2400 ontslagen aankondigt, gaat de koers van de aandelen omhoog en ontvangen aandeelhouders 500 miljoen euro dividenden.
Terwijl de regering weigert te voldoen aan de eisen van personeel van de gevangenissen of in de gezondheid, ontvangt de president van de republiek allerhartelijkst de bazen van de grootste bedrijven ter wereld, waarvan de meeste geen belasting betalen in ons land.
Tegelijkertijd kunnen openbare diensten niet langer tegemoetkomen aan de grootschalige behoeften van burgers vanwege een gebrek aan middelen. Het overheidsprogramma “Action Publique 2022” toont duidelijk een bereidheid tot nieuwe sluitingen van overheidsdiensten.
Een recent onderzoek toont massale steun, van 87% van de Franse respondenten, aan de nieuwste sociale bewegingen in de gevangenisadministratie en in verpleeghuizen. Bovendien is 64% van deze zelfde mensen van mening dat deze mobilisaties verder zouden kunnen groeien.
Geconfronteerd met deze wijdverbreide ontevredenheid, stelt de CGT voor om te handelen rond concrete voorstellen om het dagelijks leven in de wereld van het werk te verbeteren en om duizenden banen te creëren en een ander maatschappelijk project te formuleren voor maatschappelijke vooruitgang.
– De verkorting van de arbeidstijd tot 32 uur voor voltijdse werknemers en stopzetting van de opgelegde deeltijdarbeid
– Verhoging van lonen en pensioenen, erkenning van kwalificaties en gelijke beloning en loopbaan tussen vrouwen en mannen.
– Nieuwe rechten en echte sociale bescherming voor iedereen.
– Publieke diensten overal en voor iedereen.
Verschillende dagen van acties zijn al geregistreerd, soms als eenheidsbesluit, in het sociale landschap van deze komende dagen en weken. 8 Maart, Internationale Dag van de strijd voor de rechten van de vrouw, zou ons in staat moeten stellen om ons in het bijzonder te richten op de kwestie van gelijke beloning tussen vrouwen en mannen. 15 Maart met gepensioneerden in eenheid. En op 22 maart, over de publieke diensten na oproep van 7 vakbonden. Deze dagen moeten een mogelijkheid bieden zijn om publiek en private sector samen te laten komen, en alle werknemers, gepensioneerden, jongeren en werklozen bij elkaar te brengen.
Het uitgaan van de dagelijkse realiteiten en individuele behoeften moet worden gecombineerd met een collectieve benadering.
Zonder globalisering van de problemen, convergentie van deze strijd, uitgaande van de eisen van het loonarbeid, is het maken van de CGT-voorstellen een noodzaak in de periode.
Zonder alle problemen op een hoop te willen gooien, is duidelijk dat het momenteel noodzakelijk is om de verschillende deelstrijden samen te brengen, uitgaande van de behoeften van de werkenden en dat het goed is om de voorstellen van de CGT naar voren te brengen.
De CGT stelt voor om in de komende weken een interprofessionele actiedag op te bouwen, waar alles bij elkaar komt en waarbij iedereen zijn eigen eisen kan neerschrijven en kan inzetten op een proces om te winnen. In die zin zullen activisten en vakbondsleden je ontmoeten om dit initiatief en de vormen die het zou kunnen nemen op te zetten, de deuren van de CGT te openen en je uit te nodigen om mee te doen.
Een andere toekomst, een drager van sociale vooruitgang, is mogelijk als we onze zaken in eigen handen nemen.
Montreuil, 7 Februari 2018