Het is oorlog met Iran, maar niemand die het wil toegeven
Uit de nieuwsbrief over de oorlog(en) die Guido van Leemput, fractiemedewerker van de SP in de 2e kamer regelmatig maakt, komt dit stuk over een Nederlandse rol in de oorlog tegen Iran.
Drie jaar geleden vroeg secretaris-generaal Guterres een wereldwijd staakt-het-vuren. Aanleiding daarvoor was de corona-pandemie. Van dat verzoek kwam niets terecht. Inmiddels zijn we een paar etnische zuiveringen verder (Nagorno-Karabach, Palestina), en nemen de veranderingen in de wereldverhoudingen spectaculaire maar levensgevaarlijke gevolgen aan.
De Oudjaarskranten verbaasden zich allemaal over deze ellende waarop het luidruchtige westen geen greep heeft, ondanks het her en der gewapenderhand optreden en het faciliteren (bewapenen) van oorlogen.
Eén van de meest intrigerende boeken van de laatste jaren, 2019, was in mijn ogen “Het is oorlog maar niemand die het ziet” van Huib Modderkolk. Daarin doet hij uit de doeken dat Nederland in een geheime oorlog met Iran is gewikkeld. Door middel van de inlichtingendiensten en geheime operaties. Dat boek werd vergezeld van een paar artikelen in de Nederlandse en internationale pers over de offensieve cyberaanval met het Stuxnet-virus. Dat virus beschadigde het Iraanse kernenergieverrijkingsprogramma.
Die artikelen leidden tot Kamervragen. ‘Vragen van het lid Karabulut (SP) aan de Ministers van Buitenlandse Zaken en van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties over Nederlandse betrokkenheid bij een cyberaanval tegen Iran (ingezonden 4 september 2019).
Kern van het antwoord van de staat was; ’Gezien de aard van het werk en de werkwijze van de AIVD en vanwege de wettelijke plicht tot bescherming van bronnen, kan ik niet inhoudelijk reageren op vermeende betrokkenheid van Nederland. In voorkomende gevallen dat de Kamer geïnformeerd dient te worden, zal dit via de geëigende kanalen worden gedaan.’ En vraag 6; ’Hoe verhoudt de Stuxnet aanval zich tot het internationaal recht? Klopt het dat deze cyberaanval waarschijnlijk haaks staat op de regels zoals vastgelegd in het zogenaamde Tallinn Manual, zoals de opstellers van dit handboek hebben geconstateerd?2 Kunt u uw antwoord toelichten? Antwoord 6 ‘Voor de visie van het kabinet op de manier waarop het internationaal recht wordt toegepast in het cyberdomein verwijs ik naar mijn brief aan uw Kamer van 5 juli jl. (Kamerstuk 33 694, nr. 47). De juridische kwalificatie van individuele incidenten of scenario’s vereist een zorgvuldige beoordeling van alle relevante omstandigheden van het geval. In dat licht en in het licht van de beantwoording van vraag 1, ziet het kabinet ervan af om een uitspraak te doen over de juridische kwalificatie van deze specifieke casus.’
Vandaag pakt Huib Modderkolk opnieuw en spectaculair uit met een artikel van 4200 woorden in de Volkskrant door de naam van een Nederlandse ingenieur Erik van der Sabben te noemen. Van der Sabben slaagde er in 2007 in het Stuxnet-virus in de Iraanse kerncentrale van Natanz te plaatsen. Hij kwam begin 2009 om bij een motorongeluk in Dubai.
De vraag is wat dit betekent voor de Iraanse opstelling tegenover Nederland (het genoemde boek geeft daar enkele spectaculaire geheime voorbeelden van overigens, bekend van voor 2019). Opnieuw wordt schrijnend aan het licht gebracht dat Nederland de (in dit geval zelfs) onwetende loopjongen is van de Amerikaanse buitenlandse politiek. In dit geval spelen we in ‘in een zone net onder gewapende strijd’. Met ernstige gevolgen. Het artikel gaat voornamelijk in op de rol van de Nederlandse geheime diensten in het Nederlandse staatsbestel. Het cliché ‘de oorlog in rommelen’ is zelden toepasselijker geweest. De geopolitieke consequenties worden niet verder uitgediept.
Van groot belang is de vraag wat dit betekent voor de actuele stand van de Israëlische cq Westerse vijandigheid tegenover Iran. Dit nieuws komt bovenop de krijgshaftige escalaties in het Midden-Oosten. De genocide in Gaza is verbijsterend en erger dan genadeloos (als zoiets kan) en Israël heeft de afgelopen weken meerdere buitenrechtelijke executies uitgevoerd waarvan een op sub-commandante Arouri van de militaire tak van Hamas die onder bescherming van Hezbollah in Beiroet verbleef. Op dit moment struikelt Libanon in een oorlog met Israël. De algemene propaganda is dat Iran aan de touwtjes trekt bij Hezbollah, bij milities in Irak en Syrië en bij de Houthi’s. De Houthi’s zijn inmiddels uit solidariteit met de Palestijnse bevolking bezig met succes het internationale scheepvaartverkeer te verlammen en daarmee het internationaal handelsverkeer op hoge kosten jagen. Er is maar een antwoord; stop de genocide in Gaza. Het tegendeel lijkt het geval.