Ga naar de inhoud

Gasenquête Groningen: Bevolking glashard voorgelogen

De Nederlandse parlementaire commissie die een enquête deed over de gaswinning in de provincie Groningen, is in haar rapport van 24 februari ronduit vernietigen voor de overheid. De belangen van de oliebedrijven gingen duidelijk voor op die van de bevolking.

3 min leestijd

(Door Frank Sleegers, overgenomen van uitpers)

In 2013 beleefde het Groningse dorp Huizinge als gevolg van de gaswinning de grootste aardbeving in de provincie tot dan toe. Na deze beving werd de gaswinning echter niet afgebouwd, maar integendeel verder opgedreven. Als reden werd de leveringszekerheid opgegeven.

Het blijkt echter dat er alternatieven waren: geïmporteerd gas verrijkt met stikstof. Dat was toen al bekend. Maar het werd verzwegen. De bevolking werd glashard voorgelogen omdat financieel gewin belangrijker was dan het leven van 200.000 mensen in Groningen.
In het aardbevingsgebied wonen inderdaad 200.000 mensen. Zij leven in het voortdurend besef dat de aarde op elk moment kan gaan schokken, met alle risico’s van dien. Dit gaat niet alleen ten koste van het psychologisch welzijn van de mensen. Ook de leefbaarheid van de regio lijdt er onder. Wie koopt daar nog een huis, welke ondernemer investeert daar nog?

Barsten

Ook de schaderegeling en het versterken van de huizen is een lijdensweg. Er is geen samenhangend plan om de schade te vergoeden en de huizen te versterken, enkel een woud aan regels waar een kat haar jongen niet in vindt. Zit er een barst in je muur? Bewijs dan maar dat het een gevolg is van de bevingen. Misschien heb je de bouwnormen niet gerespecteerd. Moet je huis versterkt worden? Bewijs dan maar eens of het nodig is: wat versterking hier en daar, of een stuk nieuwbouw? Bij welke overheid moet je precies zijn voor welke vergoeding? Mensen worden jaloers op een buur die wél een complete nieuwbouw heeft afgedwongen doorheen de papiermolen.

De toestand nu: 12.000 Groningse gezinnen wachten nog op een veilig huis, 19.000 huiseigenaren hebben onopgeloste schade en 55.000 Groningers ondervinden geestelijke en lichamelijke schade ten gevolge van het beleid.

De overheid is wel degelijk verantwoordelijk. Sinds 1963 is zij partij bij de gaswinning, als partner in de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) samen met Shell en ExxonMobil. Al in 2015 concludeerde een Onderzoeksraad dat bij de gaswinning de veiligheid van de bewoners “geen rol” had gespeeld. In 2016, 2017 en 2018 kwamen mensen in Groningen massaal op straat. Maar het maakte niet uit. Al in 2004 minimaliseerden “experts” van de oliemaatschappijen een studie van het KNMI over het risico van aardbevingen.

Ook daarna waren enkel rechtszaken in staat de tegenspartelende overheid te dwingen haar beleid bij te sturen.

De belangen van de oliebedrijven gingen voor.
Pas nu wordt de gaswinning afgebouwd: gas is uit, waterstof is in.

Geen schuldigen?

Zoals te verwachten was wordt gezegd dat “iedereen” verantwoordelijk is, niet alleen de hoge administratie, de opeenvolgende regeringen, maar ook de volledige Tweede Kamer. Zo is niemand verantwoordelijk. Ik woon nu tien jaar in Nederland, en ik kan me de tijd niet herinneren dat ik geen woedende mails binnenkreeg van SP-Kamerlid Sandra Beckerman over de situatie in Groningen. Dus zo verantwoordelijk voor het totale overheidsfalen zal “iedereen” wel niet zijn.

Op 15 maart kiest Nederland voor de Provinciale Staten, wat ook gevolgen heeft voor de samenstelling van de Eerste Kamer. Een officiële reactie van de regering op het rapport van de Commissie komt pas na deze verkiezingen. Premier Mark Rutte heeft immers tijd nodig om het dikke rapport te lezen.