Blockupy open bijeenkomst 26/27 september in Brussel
Blockupy International nodigt bewegingen, netwerken, organisaties uit voor een open vergadering in Brussel op 26-27 september. Oproep voor het gezamenlijk opbouwen van een transnationale ruimte van initiatief voor een Europa van onderop, doorheen, tegen en voorbij het huidige Europa.
(Engeltalige oproep, vertaling globalinfo.nl)
Wij, als internationale coördinatiegroep van Blockupy kwamen in Berlijn bijeen op 21 juni, om de resultaten te bespreken van de actieweek Mei van Solidariteit en perspectieven voor de toekomst. Gedurende de dagen van mobilisatie waren de acties gevarieerd en waardevol, en we hebben als positief resultaat gevonden dat velen georganiseerd werden van buiten het proces van de Mei van Solidariteit (http://mayofsolidarity.org/). Wij waren het ook eens dat hoewel het Blockupy proces gericht is op mobiliseren voor de opening van het nieuwe gebouw van de ECB (Europese Centrale Bank, vert.) in Frankfurt (nu gepland voor begin 2015), een autonoom politiek initiatief niet simpelweg gebonden kan zijn aan de datums die worden bepaald door de institutionele agenda: wij moeten een breder sociaal en politiek perspectief hebben.
Het uitstellen van de EU-top in Turijn over “werkgelegenheid voor jongeren” heeft anderzijds velen achtergelaten zonder een gemeenschappelijke ruimte om bijeen te komen, te ageren en te debatteren. De boodschap van Mei van Solidariteit in heel Europa – “Solidariteit voorbij grenzen, democratie van onderop bouwend!” – heeft veel weerklank gevonden, maar een sterke transnationale beweging moet nog steeds ontstaan en we weten dat niemand, om te beginnen met onszelf, zichzelf als afdoende kan beschouwen.
We weten ook dat we niet alleen staan in onze pogingen om de strijd over de grenzen heen te verbinden en een transnationaal verzet te creëren. We erkennen openlijk onze beperkingen, en we erkennen dat verschillende netwerken in de Europese ruimte geconfronteerd worden met soortgelijke beperkingen en tegenstrijdigheden. Wij denken dat het tijd is om deze situatie om te zetten in een politieke mogelijkheid. Daarom stellen wij een open bijeenkomst voor om gezamenlijk de huidige fase te bekijken en onze praktijken en onze voorstellen strategisch te bespreken voor het opbouwen van een transnationale ruimte van initiatief voor een Europa van onderop, doorheen, tegen en voorbij het huidige Europa.
Het Europa van de heersende klassen mag dan zelf steeds weer in een crisis geraken; het is wellicht in voortdurende reorganisatie. Maar wat tot dusver meer nationaal ongelijksoortige programma’s waren van bezuinigingen en ‘soberheid’, worden nu bijeengebracht tot de nieuwe status quo van de EU. Dit is de werkelijkheid achter de retoriek van de Europese regeringen die beweren dat nu het moment is aangebroken om de bezuinigingen voorbij te gaan. Natuurlijk, “post-soberheid” betekent niet “voordelen voor iedereen” of echte veranderingen in de goede richting! Bovendien, als een logica van de regerenden is het niet “nieuw”: bezuinigingen en privatisering zijn de werkelijkheid geweest in Oost-Europa gedurende de afgelopen twintig jaar. Eerder worden we nu geconfronteerd met een nieuwe fase die wordt gekenmerkt door de poging om de sociale gevolgen van het bezuinigingsbeleid te verankeren met transnationaal beleid gebaseerd op het creëren en benutten van uiteenlopende ruimtes. Dit is de logica van de nieuwe processen van precarisering en de reorganisatie van uitbuiting die plaatsvindt op transnationale schaal, en die niet in het minst wordt belicht in het “Jeugd Garantie” programma van de ministeries van arbeid, die gekoppeld zijn aan de positionering van de EU in mondiale waardeketens en financiële stromen die verder gaan dan de institutionele grenzen van de Europese Unie.
Op deze manier wordt Europa steeds meer een ruimte van doorvoer en accumulatie doorkruist door verschillen, onevenwichtigheden, en regionale en zonale dynamieken. De mobiliteit binnen en tussen deze ruimten wordt dus in toenemende mate een cruciaal element, nu de regeringen van Europa welzijnsbeleid en het Schengen-regime beheren om deze bewegingen uit te buiten die worden uitgevoerd door mensen met en zonder een Europees paspoort die samen de levende arbeidskrachten vormen.
Deze noviteiten zijn het politieke probleem dat we samen moeten aangaan om te begrijpen wat te doen, hoe, en vooral met wie om Europa een ruimte te maken voor transnationale politiek van radicale verandering, ook gezien vandaag de nationale ruimte meer dan ooit te klein is. Zoals de uitkomsten van de recente Europese verkiezingen laten zien, is niet de nationale ruimte niet alleen functioneel voor racistische en rechtse oplossingen voor de crisis, maar is het ook binnen de nationale ruimte onmogelijk om weerstand te bieden tegen de kracht van het mondiale kapitalisme.
In alle opzichten moet een sterke transnationale beweging nog steeds ontstaan. Natuurlijk zal de ontwikkeling van dergelijke beweging afhangen van de strijden die plaatsvinden in het dagelijks leven geworteld in de sociale dimensie, maar ze zal ook verbonden zijn aan onze manieren voor de ontwikkeling van een gemeenschappelijke ruimte – voor strategievorming en voor het vinden van gemeenschappelijke ruimten van strijd. Terwijl er in de afgelopen jaren een toenemende groei van netwerken heeft plaatsgevonden, hebben we nog steeds niet de praktijken gevonden om afzonderlijke strijd te vertalen in een transnationale beweging. Ons voorstel om bijeen te komen komt voort uit een oprechte wens om openlijk samen te bespreken, op een praktische manier, hoe de verschillende netwerken en huidige agenda’s omgevormd kunnen worden in een politieke gelegenheid voor sociale bewegingen om samen te vechten en tegenverhalen op te bouwen, voor samenwerking en levendige gedeelde praktijken van strijd.
Als Internationale Blockupy coalitie, zullen wij mobiliseren voor de opening van het nieuwe ECB-gebouw – voor het symbolisch ervaren van een gemeenschappelijke transnationale ruimte van strijd in de straten en op een zeer reële manier blokkeren van de productie en circulatie in Frankfurt, de financiële hoofdstad van het Europese vasteland. We moeten ons echter afvragen of we in staat zijn om te reorganiseren en het hart aan te pakken van het nieuwe regime van uitbuiting, dat gebouwd werd op het bezuinigingsbeleid van de afgelopen jaren.
Daarom stellen wij voor om de nieuwe fase van het Europese post-bezuinigingsbeleid serieus te nemen. Om daartegen te vechten, we hebben veel te leren van elkaar. We weten dat de huidige sociale relaties gebaseerd zijn op schulden en concurrentiebeleid aan de ene kant; precariteit en werkende armen als de algemene conditie van de arbeid, institutioneel racisme en een re-nationalisatie van burgerschap aan de andere kant. Het wordt ook gekenmerkt door de aanval op lonen en inkomens, op commons en de sociale zekerheid en de daaruit voortvloeiende beperking van de ruimte voor democratie. We weten dat we moeten leren van ervaringen op plaatsen waar ‘soberheid’ al lange tijd de manier van leven bepaalt, en daarom richten we deze uitnodiging met nadruk ook aan onze vrienden in Oost-en Zuidoost-Europa.
Hiervan uitgaande, stellen wij voor om elkaar te ontmoeten en te discussiëren over wat we kunnen doen om een autonoom initiatief op transnationaal niveau te vormen, dat dit belangrijke onderwerp van post-soberheid Europa het hoofd biedt door een reeks vragen te stellen:
- Hoe kunnen we onze heterogene strijden kaderen binnen en tegen het nieuw geconsolideerde gouvernementele regime dat stoelt op de status quo van soberheid en haar handhavende instellingen?
- Uitgaande van de omstandigheden van precariteit van wonen en werken, het probleem van de mobiliteit, van Europa als ruimte van doorvoer en accumulatie, hoe kunnen we onze eigen agenda van mobilisatie voor de komende maanden stellen?
- Hoe kunnen we ons krachtige, transnationale sociale en politieke praktijken voorstellen om de nieuwe voorwaarden van arbeid en leven het hoofd te bieden, de mogelijkheden opbouwend om daarbinnen krachtig te organiseren en om effectief tegen hen toe te slaan?
- Op welke manieren kunnen we de verschillende activiteiten, praktijken en ontmoetingspunten verbinden als een gemeenschappelijk proces dat een oriënterende gedeelde “road map” zou kunnen vormen?
Wij geloven dat het tijd is om een krachtig praktisch perspectief te ontwikkelen, dat het tijd is om na te denken over hoe we samen kunnen handelen en hoe we de kracht kunnen opbouwen die nodig is om de tafel om te gooien. We denken ook dat we samen het politieke probleem moeten bekijken van een transnationale, Europese staking rond deze verschillende kwesties, hoe die te organiseren en hoe we het nieuwe regime van uitbuiting echt pijn kunnen doen.
Om deze redenen nodigen we alle groepen die geïnteresseerd zijn in het perspectief van radicale verandering uit om bijeen te komen op de avond van de 26 september en op 27e de hele dag te vergaderen in Brussel in een open discussie die, uitgaande van deze voorstellen, ons kan voeren tot een of meer dagen van gemeenschappelijke actie en om samen te bouwen aan een groter moment van analyse, uitwisseling en politieke voorstellen voor een transnationale ruimte van beweging, in de richting van een herfst van strijd en enige gedeelde middellange termijn perspectieven – in solidariteit over de grenzen heen.
Voel je vrij om deze uitnodiging te sturen naar andere netwerken, groepen en organisaties. Technische details volgen, schrijf naar international@blockupy-frankfurt.org voor info en als je belangstelling hebt om naar Brussel te komen.