Bezet de straten en pleinen! Oproep tot een algemene staking, een walk out, een herfstexodus
Een oproep in/uit Vlaanderen: Dit is een oorlogsverklaring aan de hele civiele maatschappij, dus moet de civiele maatschappij kordaat antwoorden. We hebben niets meer te verliezen. Zij willen ons bang maken. Wij moeten hen bang maken.
(oorspronkelijk verschenen op DeWereldMorgen)
‘Wij doen niet meer mee. Dit is niet de samenleving die wij willen’
Het regeerakkoord was een oorlogsverklaring, maar we hadden het nog niet goed door (lees daarover Ico Maly: ‘Het Vlaanderen van de verliezers‘ – en je zal zien: dat regeerakkoord is gewoon een duivelspact). Nu zijn we, sinds de septemberverklaring, plotsklaps wakker aan het worden in een andere wereld.
De kille en repressieve marktmaatschappij is een feit. ‘De neoliberale strafstaat’ is niet langer een overstatement, of de titel van een links, kwaad boek, maar gewoon de naakte, ondragelijke waarheid.
Men wil eerst en vooral het middenveld kapot maken. Niets minder. De cultuursector komt natuurlijk eerst aan de beurt, ze wilden er al jaren van af en de politieke klasse weet maar al te goed dat in brede lagen van de bevolking de sympathie voor de culturo’s op zijn zachtst gezegd aan de lage kant is. Dus de duimschroeven aan en daarna gedwee dansen naar de pijpen van de politiek: de Vlaamse identiteit uitdragen. Alles wat in de weg zit van dit dubbele programma: alles vermarkten en alles Vervlaamsen, moet eraan geloven, kapot of minstens onschadelijk gemaakt.
De bouwmeester wordt afgeschaft, zodat de politiek en de bouwpromotoren weer vrij spel hebben en dat die lastigaard voor altijd zwijgt. Jobpunt wordt afgeschaft zodat men weer helemaal voluit kan gaan voor politieke benoemingen. ‘De primauteit van de politiek’ heet dat nu. (Men leze daarover Marc Reynebeau in DS 16.09).
En het inschrijvingsgeld voor studenten, en de veel te late pensioenen voor politieagenten (misschien niet uw of mijn vrienden, maar toch ook mensen), veel te lang werken ook voor onderwijzend personeel (jonge mensen moeten opgevoed door jonge mensen), terwijl er duizenden jonge mensen niet aan de bak komen. Ze zeggen jobs te willen creëren maar ze schaffen er duizenden af: 2000 ambtenaren, honderden bij de VRT – wellicht, in de cultuursector ook mogelijke honderden, in het onderwijs mogelijks 1500 banen, en ga zo maar door. Kan iemand dat eens snel berekenen?
Alle maatregelen treffen ook en vooral de gezinnen, alles wordt duurder, van de energiefactuur tot de jeugdbeweging, dus minder koopkracht, dus zal onze economie krimpen. Maar aan de ondernemers vragen ze niets, integendeel ze overladen ze met geschenken, de banken die directe verantwoordelijkheid dragen voor de crisis en de 10% rijken (die samen 882 miljard hebben, dat is driemaal de Belgische staatsschuld) blijven ongemoeid. Laat deze regering ophouden met haar mantra ‘dat iedereen zijn steentje moet bijdragen’, dat is gewoon een grove, obscene leugen.
Dit is een oorlogsverklaring aan de hele civiele maatschappij, dus moet de civiele maatschappij kordaat antwoorden. We hebben niets meer te verliezen. Zij willen ons bang maken. Wij moeten hen bang maken. Daarom dit voorstel: een algemene staking van een dag (20 oktober bijvoorbeeld, omdat die al als actiedatum was naar voren geschoven), en dan, ruim aangekondigd, een week (vanaf 1 november tot 9 november bijvoorbeeld): alles plat. Wij doen niet meer mee.
De vakbonden doen wat ze kunnen om alle bedrijven en als het even kan ook de VRT gewoon plat te leggen (back to black!), maar de studenten en docenten leggen in elk geval de universiteiten en de hogescholen plat, de theaters en cultuurtempels gaan dicht, de bibliotheken, de erfgoedsector, alles dicht. De jeugdbewegingen staken mee, door te kamperen op straten en pleinen (en iedereen is welkom, in die ‘werkplaatsen’, waar het gonst van debat – de cultuursector zorgt voor animatie).
We staan op straat! We staan overmorgen toch op straat. Waarom dan niet meteen. Exodus. Walk out. Dit is niet de samenleving die wij willen. 19 oktober als nationale betoging van de hele civiele maatschappij (van de jeugdbewegingen tot de gepensioneerden) zou misschien het startschot kunnen zijn. En op allerheiligen: Picnic the streets, maar dan voor een week of meer. Laat ons de straten en pleinen bezetten.
Dit zijn geen besparingen, this is war. ‘Verandering voor vooruitgang?’ Het komt erop aan, wist Adorno al (ja, we moeten daar toch nog eens een boom over opzetten, meneer De Wever), om de vooruitgang te veranderen. (Als de vooruitgang de trein is van de geschiedenis, dan is de revolutie de noodrem op die trein, riposteerde Benjamin – tegen Marx in. Maar goed, dat is dus voor die boom).
We moeten de shock snel in een massale tegenreactie omzetten. Of anders moeten we ons als middenveld en civil society gedwee naar de slachtbank laten leiden en voor altijd zwijgen. Want ze zullen ons anders toch gewoon kapotmaken. Dat is uitdrukkelijk de bedoeling. Vergis u niet – de verklaringen her en der daarover laten aan duidelijkheid niets te wensen over. Van Overtveldt wil de vakbonden breken, de N-VA de cultuursector eindelijk aan de Vlaamse leiband leggen, ook het sociaal werk, de bibliotheek-, de erfgoedsector, alles en iedereen moet eraan geloven. Behalve natuurlijk de ondernemers en de rijken. Nee, erger: iedereen moet ondernemer worden. Ja, het staat in het regeerakkoord: onderwijs heeft als hoofdtaak alleen nog ondernemers te kweken (ik sta zelf in het hoger onderwijs en weiger. Over my dead body). Dit is het einde.
Daarom mijn oproep aan Hart boven Hard, aan de vakbonden, de jeugdbewegingen, de studenten, de docenten, de cultuursector, de bibliotheken, de scholen, de gezinsbond, de gepensioneerden, de verenigingen, en de vereniging van de verenigingen, aan iedereen, om mee te doen, ja zelfs aan onze vrienden van de politie (we zullen interne ordediensten goed kunnen gebruiken:) Algemene staking! We kamperen met z’n allen op straten en pleinen (de jeugdbewegingen moeten voor de tenten en know how zorgen! [Ik wil wel pattatten jassen]). Wij doen niet meer mee. Dit is niet de samenleving die wij willen.
Over milieu nauwelijks een woord, noch in het regeerakkoord noch in de septemberverklaring. Nog een bewijs dat deze regering niet ernstig is. In deze tijd is dit gewoon crimineel. Letterlijk: schuldig verzuim.
En dat deze regering democratisch verkozen is, ga naar huis, dat is echt geen goed argument. Hitler en Hamas waren ook democratisch verkozen. Dat zegt niets dus. Bart De Wever zal weer ontploffen bij het argumentum ad hitlerum maar zal zonder verpinken Hamas een terroristische beweging noemen. Aha. Laat het er ons op houden dat de kiezer is misleid. In het beste geval.
Ik kan niet geloven dat dit is wat de Vlamingen willen: de totale vermarkting van alles, niets dan cadeaus voor de ondernemers en de rijken, en alles halen bij de gezinnen, de jongeren, de ouderen, de cultuursector, het middenveld. En dan een cultuursector die alleen nog Vlaamse identiteit mag uitdragen en een ronduit repressieve aanpak van migranten die het lastig hebben met die moeilijke taal. In deze tijd van globalisering, dat is toch om je blote kont te laten zien, of naar een ander land te verhuizen!
Voor het eerst in mijn bestaan, denk ik werkelijk serieus na over verhuizen. Ik wil in dit land, als dit regeerakkoord wordt uitgevoerd, niet langer wonen. Ik ben beschaamd om Vlaming te zijn (en dat ben ik echt, check my roots). Maar nu wil ik werkelijk politiek asiel aanvragen. Ik kan mij niet, zoals Merlijn, naar Bermuda lanceren (weg uit deze nieuwe Middeleeuwen), jammer, dus wordt het misschien… Zürich?
En het was hier zo goed, in ons rare, complexe Belgenland, een van de mooiste welvaartstaten ter wereld. Niet het paradijs… maar op de wereldkaart en zelfs in het licht van de wereldgeschiedenis bekeken toch niet zover daar vandaan. Zeg nu eerlijk: waar is het op de planeet – of was het in de wereldgeschiedenis – beter toeven dan in de Belgische welvaartstaat? In Scandinavië? Misschien maar daar is het klimaat nog erger dan hier – zes maand donker in de winter en vergeven van de muggen in de zomer… Nee, serieus: Vlaanderen wordt wakker, of onze maatschappij verandert in een nachtmerrie.
Maar wacht. Wacht maar. Men heeft ons voor een black out gewaarschuwd, wij zullen voor een echte stroompanne zorgen. Na ‘de onderstroom’, de tegenstroom! ‘Hart boven hard’ als het kan, hard tegen hard als het moet. Er blijft ons geen andere keus: een herfstexodus. Walk out! Bezet de straten en pleinen. Wij doen niet meer mee. Dit is niet de samenleving die wij willen! (En wie niet meedoet, is gezien. Believe me)
Lieven De Cauter is cultuurfilosoof (de auteur schrijft in eigen naam, voorlopig toch nog…)