Ga naar de inhoud

Als krakers geschiedenis schrijven

Onlangs is er een boek  over de ontruiming van een kraakpand uitgekomen, dat om meerdere redenen zeer opmerkelijk is. Daarom wordt er zaterdag 18 oktober een presentatie en discussie over georganiseerd in Boekhandel de Rooie Rat.

2 min leestijd

Toen de kraakbeweging z’n hoogtijdagen beleefde, begin jaren 1980, kwam er over zo’n beetje elke rel en iedere ontruiming wel een boekje uit. Dat waren dan meestal in eigen beheer uitgegeven boekjes waar het amateurisme van af straalde (en later iets professioneler bij bijvoorbeeld Uitgeverij Lont). De boeken waren meestal in eerste instantie voor de eigen beweging bedoeld, en hoopten daarnaast de beeldvorming daarbuiten over de gebeurtenis, of het pand, of de beweging te beïnvloeden.

Het nieuwe boek, De Kraker, de Agent, de Jurist en De Stad is alleen al in vorm geheel anders. Het betreft (zoals de uitgever het beschrijft) “een onderzoeksjournalistieke graphic novel”. Het verhaal handelt over een ontruiming in Amsterdam, van een van de panden waar Schijnheilig onderdak vond, en over het kraakverbod dat toen net ingesteld was. Maar wat ook nogal taboedoorbrekend is, is dat het boek een ontruiming vanuit vier verschillende en vaak tegengestelde perspectieven beschrijft. Waaronder die van een ME-er. En dat alles ook nog uitgegeven bij een grote commerciële uitgeverij.

Toch zijn de makers van het boek zelf deels (het betreft een collectief) krakers en activisten. De vraag is dan ook wat ze bezield heeft om voor deze aanpak te kiezen. De vraag, en alle andere die er bestaan, over dit boek en over het schrijven van ‘eigen geschiedenis’ in het algemeen, wordt aanstaande zaterdagmiddag 18 oktober aan de makers voorgelegd op een presentatie in Boekhandel de Rooie Rat in Utrecht.

De presentatie in de Rooie Rat is tevens de eerste poging van een groepje over ‘Collective Memory’, over de geschiedenis van radicale bewegingen en ontwikkelingen in Nederland. Want die geschiedenis is vaak maar zeer gebrekkig vastgelegd, en al helemaal niet overgedragen. Ondanks het bestaan van een waardevol archief als het IISG blijkt de ‘collectieve herinnering’ van veel mensen die nu actief zijn of dat net worden, enorme gaten te bevatten als het gaat om de ‘eigen’ geschiedenis. Daar willen we wat aan veranderen, maar zoals zoveel zaken ‘linksonder’ in de samenleving, moet u daar vooral ook zelf aan mee (willen) doen om het succesvol te laten zijn. Nieuw thema’s en bijeenkomsten zullen in de loop van dit jaar aangekondigd worden.