Ga naar de inhoud

NAVO onder vuur

Voor het eerst sinds lange
tijd nemen antimilitaristische organisaties in verschillende Europese landen
weer een van de hoofdverantwoordelijken voor de militarisering van de aardbol
op de korrel: de NAVO.

7 min leestijd
Placeholder image

In
Brussel is op 22 maart de massale burgerinspectie van het hoofdkwartier van de
NAVO georganiseerd.

Enkele
weken later is in Polen actie tegen de bouw van een Amerikaanse militaire basis
in Slupsk, die gaat dienen als steunpunt voor het omstreden raketschild

En in
april vindt in Boekarest, Roemenië de 22e NAVO-top plaats.

Brussel

De
organisatie vredesactie legt kort en krachtig uit
waarom de NAVO een belangrijk doel is:

Wat is
dat toch, de NAVO?

NAVO
staat voor Noord-Atlantische Verdragsorganisatie. Officieel werd zij opgericht
na de tweede wereldoorlog in 1949. Twaalf landen ( België, Canada, Denemarken,
Frankrijk, IJsland, Italië, Luxemburg, Nederland, Noorwegen, Portugal, het
Verenigd Koninkrijk en de VS) verenigen zich in één militaire alliantie en
maken afspraken om gezamenlijk het grondgebied van de lidstaten te verdedigen –
bewapend met kernwapens.

Sinds
het einde van de Koude oorlog verdween de grote bedreiging voor een inval op
dat grondgebied. Hoofdstuk afgesloten, zou elke nuchter denkende mens
besluiten. Maar de militaire alliantie gaat op zoek naar een nieuwe
doelstelling om zichzelf te bestendigen. De NAVO ziet haar kans schoon om zich
uit te breiden naar Oost Europa (26 landen) en in 2002 besluiten de lidstaten
dat de NAVO niet enkel mag optreden op het eigen grondgebied, maar kan
ingrijpen waar ook ter wereld. ‘Onze veiligheid wordt globaal beïnvloed, dus
moet de NAVO globaal kunnen ingrijpen’. Militair interveniëren, waar ook ter
wereld, wordt officieel één van haar kerntaken.

De
praktijk kennen we: in 2003 werd België een logistieke draaischijf voor het
VS-leger. Treinen, vrachtwagens, boten, vliegtuigen transporteerden de
Amerikaanse oorlogsmachine naar Irak en ze gebruikten daarvoor onze wegen,
havens, luchthavens… ook al was het in strijd met het handvest van de
Verenigde Naties en met het oorlogsrecht.

Het
huidige nucleaire beleid van de NAVO wordt uiteengezet in het Strategisch
concept uit 1999. Hierin staat dat de NAVO ‘voor de nabije toekomst’ een mix
van nucleaire en conventionele wapens zal handhaven om de ‘vrede te beschermen
en oorlog of enige vorm van onderdrukking te voorkomen’.

Opnieuw
kennen we de praktijk: ook al is het volledig illegaal (in strijd met het
internationaal humanitair recht en het non-proliferatieverdrag), toch heeft
België afspraken met de VS over de aanwezigheid van kernwapens op Belgisch
grondgebied, de training van Belgische piloten in het gebruik van kernwapens en
over het onderhoud van de kernwapens.

Wat
willen wij?

Wat we
ook willen veranderen aan ons veiligheidsbeleid, we lopen steeds vast op de
NAVO.

De NAVO
kluistert België en de andere lidstaten aan de Amerikaanse oorlogspolitiek. In
Afghanistan zorgt de NAVO-missie ervoor dat de VS zelf de handen vrij hebben
voor het zware werk. In Kleine Brogel liggen nog steeds NAVO-kernwapens. Binnen
de NAVO sluit België geheime akkoorden af die democratische besluitvorming
uitsluiten, illegale oorlogen toelaten, kidnappingen en geheime gevangenissen
mogelijk maken.

De NAVO
creëert meer problemen dan ze oplost. Wij hebben geen nood aan een machine voor
wereldwijde militaire interventies of een militaire alliantie die de rest van
de wereld bedreigt en zo vooral vijanden en tegenreacties creëert.

Wij
willen geen uitbouw maar een afbouw van de militaire interventiecapaciteit. Wij
willen de terugtrekking van de Amerikaanse kernwapens en het schrappen van elke
rol voor kernwapens in de militaire strategie, een herziening van de militaire
akkoorden – zodat België ze kan opschorten als ze in strijd zijn met het
VN-handvest.

(meer
info: website vredesactie )

Polen

De
acties in Polen zijn op 29 maart, bij de te bouwen legerbasis in Slupsk aan de
Baltische Zee.

De
organisatoren keren zich vooral tegen het Amerikaanse anti-raketschild (dat in
werkelijkheid een aanvalswapen is). Maar ze verzetten zich ook tegen "de
militarisering van Europa, de nieuwe wapenwedloop en de dwang om nieuwe
militaire technologie te ontwikkelen, dat de belangen van de staat en het
militair industrieel complex dient maar niet die van gewone mensen". (Meer
info:  website ).

Roemenië

 De 22e
NAVO-top wordt van 2-4 april in Boekarest in Roemenië gehouden en wordt de
grootste in de geschiedenis. Actiegroepen in Roemenië willen proberen de top te
verstoren en organiseren allerlei demonstraties en fietstochten en dergelijke.
Ze hopen dat er ook veel mensen uit het buitenland komen om mee te doen. En
waarschuwen om uit te kijken voor fascisten.

 Ze
merken op dat Roemenië één van de landen is die na de 11e september door de
Amerikanen gebruikt werd om geheime gevangenissen te huisvesten. Roemenië werd
in 2004 lid van de NAVO en "nu heeft Roemenië vier Amerikaanse bases in
het land en militairen in Bosnië, Kosovo, Afghanistan en Irak". De
conferentie wordt gehouden in Chauchesku’s reuzegebouw het Casa Poporului (‘Volkshuis’). Dat is het op een na
grootste gebouw in de wereld. Winnaar blijft het Pentagon… Meer informatie over de acties: website .

=======================

Scheffer huldigt Canadese Afghanistan-veteraan op de SIKO-conferentie in Munchen

Jaap de
Hoop Scheffer: baas van de NAVO

Hoogste
baas van de NAVO is Jaap de Hoop Scheffer. Jaap (1948) is een echte
carrièrediplomaat. Meteen na zijn studie rechten en de militaire dienst gaat
hij in 1976 bij het ministerie van Buitenlandse Zaken werken en komt op de
ambassade in Ghana terecht. In 1980 wordt hij secretaris op de Nederlandse
Missie bij de NAVO in Brussel (en was toen lid van D66). Omdat hij voor de
plaatsing van nieuwe atoomwapens in Nederland is, stapt hij – inmiddels
parlementslid – in 1986 over naar het CDA. Tien jaar later – tussen 1997 en
2001 – is hij fractievoorzitter. Hij verliest aan de vooravond van de
verkiezingen zijn plek in 2002 aan de ons welbekende Jan Peter Balkenende. Jaap
de Hoop Scheffer wordt minister van Buitenlandse Zaken, ook in het 2e kabinet
Balkenende. Hij treedt in december 2003 af om secretaris-generaal van de NAVO
te worden.

 ==========

Opmerkelijk:
Nog een Nederlandse havik

Nog een
levensgevaarlijke carrièremilitarist is generaal b.d. Hendrik Gijsbert Bernhard
(Henk) van den Breemen (1941). Van den Breemen is een van de voornaamste
militairen in het land. Van ’94 tot ’98 was hij Chef -Defensiestaf, de hoogste
bevelvoerder van de Nederlandse strijdkrachten. Hij trok onlangs de
internationale aandacht als medeauteur van een lobby-pamflet van 150 pagina’s
waarin onder meer gepleit wordt voor een agressievere atoomwapenstrategie van
de NAVO. Samen met collega (ex-) defensiestaven uit andere NAVO-landen bracht
hij begin dit jaar het pamflet uit waarin het beeld wordt geschetst dat de NAVO
steeds meer "geloofwaardigheid verliest" door gebrek aan daadkracht
in onder andere Afghanistan. Tegen landen die atoomwapens of andere
massavernietigingswapens dreigen te ontwikkelen, zou de NAVO volgens het
pamflet een "pre-emptive nuclear attack" moeten kunnen uitvoeren. Ook
wordt gepleit voor een hervorming van de besluitvormingsstructuur, zodat er
sneller ingegrepen kan worden zonder toestemming van de VN of "obstructie
door de EU". Aldus het Britse dagblad The Guardian, dat het een
"radicaal manifest" noemt. Andere auteurs van het manifest zijn
machtige heren als de voormalige Amerikaanse chefstaf John Shalikashvili en
diens Duitse evenknie Klaus Naumann. Het stuk zou speciaal geschreven zijn om
invloed uit te oefenen op de komende NAVO-top in Boekarest.

 Opmerkelijk
is dat als postadres van het manifest de Dorpsstraat 14 in Lunteren vermeld
staat evenals de daar gevestigde Noaber Stichting (waar van den Breemen in de
Raad van Advies zit). De stichting is een zogenaamd venture philantropist, een
beursspekulant met ‘goede bedoelingen’ die verbonden was aan het gekelderde
softwarebedrijf Baan Company (waar van den Breemen tot 2000 commissaris was).
(met dank aan: devrije.nl/)