Ga naar de inhoud

Ierse anarchisten over de crisis in hun land

Nu Ierland financieel aan de rand van de afgrond staat en er draconische bezuinigingen zijn afgekondigd, roeren ook de Ierse anarchisten zich in het debat.

6 min leestijd
ierlandpamflet

 

(dit verscheen eerder op de website De Vrije)

Pamflet van de Ierse anarcho-syndicalisten van WSM uitgedeeld tijdens de demonstratie van 27 november 2010

 

Zij eisen dat de rijkste 1% van het land die 34% van alle welvaart bezit de crisis betaalt en roepen op tot een algemene staking. De anarcho-syndicalisten van de Workers Solidarity Movement (WSM) namen deel aan de demonstratie op 27 november in Dublin waaraan maar liefst 100.000 mensen deelnamen. Morgen, 7 december, staat er nieuwe demonstratie gepland.
Klik op meer.

Onderstaand stuk is door de Ierse anarchistische vakbond WSM opgesteld vóór de grote demonstratie van zaterdag 27 november. De grote vakbond ICTU riep die dag op tot een mars door Dublin, waaraan honderdduizend mensen deelnamen.

Er is een “1% netwerk”, dat eist dat de 1% de crisis moet betalen en dat de arbeiders een algemene staking moeten organiseren om hen tot betaling te dwingen. Dat oefent kritiek uit op de leiders van de ICTU, die alleen geïnteresseerd is in “eerlijkere bezuinigingen” en een terugkeer naar het sociale partnerschap. Hun zachte aanpak resulteerde in de afschaffing van de belastingaftrek op vakbondskosten, misschien een onbeduidende bron van inkomsten, maar het maakt wel duidelijk wat de heersende machten over vakbonden denken!

Conclusie: ”Symbolische protesten als marsen of 24-uursstakingen zullen de rijke 1% niet dwingen tot betalen, Willen we ze serieus bestrijden, dan moeten we een algemene staking organiseren, die ze op de knieën zal brengen.”

Wat betekent de EU-lening aan Ierland voor de gewone man?

Vandaag maakte de regering de details bekend van het vierjarenplan dat hoort bij de “bailout” van de banken door de Europese Centrale Bank en de IMF. Er zal voor vijf miljard aan nieuwe belastingen en voor tien miljard aan bezuinigingen worden ingevoerd voor dit zogemaande “nationaal herstelplan”, dat in feite 10% van de begroting is.

Zoals we hieronder laten zien zullen bijna al deze kosten op de schouders van de arbeiders worden gelegd, met name de laagstbetaalde, juist de sector die in de jaren van voorspoed weinig hebben verdiend. De rijkste één procent behouden de meeste van hun legale wegen voor belastingontduiking, zoals het helemaal geen belasting te hoeven betalen als ze zes maanden vakantie buiten het land doorbrengen.

Doel van het plan is het begrotingstekort van 12% naar 2% terug te brengen. De Europese Centrale Bank en de IMF eisen dat het tekort het volgend jaar met tien procent wordt teruggebracht. Alleen al op de sociale uitkeringen zal de komende vier jaar voor 2.8 miljard worden bezuinigd, met een gemiddelde vermindering van meer dan vijftien procent. Als men zich niet houdt aan de belofte niet te snoeien in pensioenen dan betekent het dat enkel uitkeringstrekkers voor meer van vijftien procent worden gekort.

Als pensioenen wel worden gespaard dan betekent dit kortingen van twintig tot vijfentwintig procent op deze uitkeringen. In het eerste jaar wil de regering 800 miljoen op de uitkeringen korten, het doel is die terug te brengen tot het niveau van 2007. De details van deze kortingen zijn nog niet bekend, maar men zegt dat ze waarschijnlijk heftig zullen zijn.

Het minimumloon zal worden verlaagd met een euro per uur, wat betekent dat de allerlaagstbetaalden te maken krijgen met een enorme daling in hun inkomen, dat voortaan ook zal worden belast (dus een daling van 11,5% vóór de nieuwe belasting). De verhoging van de BTW met twee procent zal ook de armsten het hardste treffen.

Het plan is verwoord in een document van 160 bladzijden in vijf hoofdstukken: “lopende uitgaven, kapitaal, belastingen, mogelijke gebieden voor economische groei, hervormingen.” Belastingaftrekposten zullen worden verminderd en de belastingschalen zullen worden vergroot, zodat de laagstbetaalden nu ook weer belasting moeten betalen. Het is de bedoeling dat men met belastingen volgend jaar twee miljard extra zal binnen krijgen.

Wie meer van 15.300 euro per jaar verdient, moet voortaan belasting betalen, nu is het minimum 18.000 euro. Paula Clancy stelt in haar analyse: “Alleenstaanden die 40.000 euro verdienen en mensen die 300.000 euro verdienen zullen zien dat hun belastingaanslagen worden verhoogd met 1860 euro […] Dat betekent feitelijk dat de gemiddelde loonarbeiders op dezelfde manier getroffen worden als topverdieners.”

De invoering van een onroerendgoedbelasting en de afschaffing van gratis drinkwater zullen daarbij nog vijf miljard opbrengen. De waterbelasting zal een hoofdelijke belasting zijn, wat betekent dat allerrijksten in grote huizen precies hetzelfde zullen betalen als de slechts betaalde arbeider in krappe huisvesting beneden de norm. De onroerendgoedbelasting zal worden gebaseerd op de waarde van de woning, we moeten nog zien hoe dat wordt toegepast.

Meer dan 24000 werkers in openbare diensten zullen hun baan verliezen en nieuwe werknemers zullen een loonsverlaging krijgen van 10%. Men wil ook de pensioenreserveringen van de ambtenaren verlagen van 12 naar 6%, alleen wie minder van 12000 per jaar verdient zal van deze verlaging worden uitgezonderd.

Nog 1,4 miljard zal worden afgesneden van de openbare gezondheidszorg die het toch al zo slecht doet. Per jaar zullen 1500 werknemers hun baan verliezen, terwijl ook in de verzekering op medische zorg en medicijnen zal worden gesnoeid. Collegegelden zullen worden verhoogd tot 2000 euro per jaar, met kosten voor afstuderen voor 500 euro. Ook in de studietoelagen zal worden gesnoeid.

Na 2013 zal er geen hypotheekrentevergoeding meer zijn voor werknemers in de bouw en in 2019 zal die voor iedereen worden afgeschaft. Hoewel het erop lijkt dat er een einde komt aan de aftrekposten van onroerendgoedbelasting is er niets te bespeuren van een plan om de rijke één procent aan te pakken die 34% van de rijkdommen bezit en waarvan er velen geen inkomstenbelasting betalen door de boven aangehaalde vakantieregeling.

Ook is er niets te merken van een belasting voor de miljarden die die één procent hebben weten te halen uit onroerendgoedspeculaties tijdens de boom. In plaats daarvan worden de laagstbetaalden en de uitkeringstrekkers gedwongen de kosten van een crisis te betalen, die zij niet hebben veroorzaakt.

Om nog meer zout in de wonden te strooien is er een voorstel om de 12,5% vennootschapsbelasting, de laagste in Europa, in stand te houden. Dus moeten de werklozen de kosten van de crisis betalen in plaats van Google, Facebook, de viagrafabrikant Pfizer e.d. In het laatste kwartaal maakte Google melding van een winststijging van 25% tot 1,8 miljard dollar.

Dat het plan in het belang was van de rijkste één procent van de Ierse maatschappij is gebleken uit de positieve reacties die hun organisaties daarop hebben geven. De voornaamste daarvan IBEC verklaarde nog geen uur later dat het “het belang had ingezien van een groeistrategie voor de Ierse economie” en eiste zelfs meer: “het is van levensbelang dat er nu een begroting is aangenomen die vóór ondernemers is, zodat het land verder kan gaan”.

Iedereen die bekend is met de sinistere betekenis achter het IBEC-jargon zal begrijpen dat dit een eis is voor nog meer bezuinigingen en een verdere ondermijning van arbeidslonen en arbeidsvoorwaarden. Ook de organisaties van de yuppen vonden het plan mooi, de kleine kapitalisten van RGDATA, de onafhankelijke supermarktorganisatie verklaarden dat zij graag zouden willen dat zij een extra rol wilden spelen in een plan voor de herziening van het CAO-mechanisme, dat wil zeggen dat zij wetten willen waarmee zij nog minder konden betalen dan het minimumloon.