Het einde van het imperium
(Dit is het openingsstuk van het nieuwe nummer van de gratis krant klasse! )
Aan elk imperium komt een einde. Zelfs de machtigste, de grootste, die de meeste militaire pracht en praal tentoonstelden, zijn uiteindelijk verdwenen; door de knieen gegaan, afgebrokkeld, soms rechtstreeks verslagen maar meestal simpelweg over de houdbaarheidsdatum heen geraakt en in de steek gelaten door hun eigen onderdanen.
“Governments crack and systems fall
cause unity is powerful –
Lights go out – walls come tumbling down!”(Style Council)
{youtube}I29aPBkEc0Y{/youtube}
Bij de Europese Unie bleek het omslagpunt achteraf ergens in maart 2009 te liggen. De druppel die de bak deed overlopen was het pakket nieuwe maatregelen om migranten buiten de poort te houden en degenen die desondanks kwamen het leven onmogelijk te maken. Ze hadden wat zo mooi heette een ‘nieuwe terugkeerrichtlijn’ bedacht die het de regeringen van de lidstaten van de EU mogelijk maakte om illegaal verklaarde mensen zelfs anderhalf jaar vast te zetten en ze na het uitzetten jarenlang de toegang tot de EU te verbieden. De gevangenissen waar ze die misdaden pleegden, waren dermate bruut dat zelfs keurige mensenrechtenorganisaties ze onwettig verklaarden. Dat was niet langer te verkopen. Buiten de EU sprak een groeiend aantal organisaties en regeringen hun afschuw over dit besluit uit. Ook binnen de EU zwol de weerzin aan. Daar kwam bij dat in verschillende lidstaten bij referenda tegen het heersende beleid gestemd werd, nadat ze dat in een grondwet probeerden te verkopen die onder andere voor eeuwig de neoliberale koers van de economie had moeten vastleggen. Toen tegelijkertijd wereldwijd de financiele zeepbellen van de bankiers begonnen te knappen, en die miljarden staatssteun kregen, terwijl de pizzeria om de hoek de deurwaarder met een paar smerissen op bezoek kreeg als ze te laat waren met het betalen van de elektriciteitsrekening, was de maat vol.
“(…) And some of you have come from areas where your quest — quest for freedom left you battered by the storms of persecution and staggered by the winds of police brutality. You have been the veterans of creative suffering. Continue to work with the faith that unearned suffering is redemptive. (…)(Free at last, free at last, free at last… (MLK){youtube}PbUtL_0vAJk{/youtube}
De partijpolitieke/corporate machthebbers hebben nog een tijd geprobeerd de tegenstand botweg te negeren door gewoon door te denderen met hun tergende verdragen en eindeloze vergaderingen in Brusselse glaspaleizen, terwijl ze de bevolking van de landen die tegengestemd hadden, onomwonden bedreigden met ‘wraakacties’.
Maar toen in oktober 2008, toen op een Eurotop in Brussel het nieuwe migratiebeleid formeel goedgehamerd had moeten worden, door een samenspel van factoren die gedeeltelijk op toeval berustten, de bureaucraten hun bureaus niet meer konden bereiken, begon de rij domino’s te schommelen en zette de de ineenstorting in. Zo’n 20.000 mensen waren naar de Belgische hoofdstad gekomen om de functionarissen het werken onmogelijk te maken. Ze moesten daarvoor de hele dag barricades opwerpen en aanvallen van de politie weerstaan, die aan het eind van de dag echter ook grotendeels ophield met werken omdat een deel van hen wegens lage lonen en privatisering van de veiligheidsdiensten informeel in staking was gegaan.
Maar dat waren alleen nog maar de politieke protesten.
“Some of us are illegal, and some are not wanted,
Our work contract’s out and we have to move on;
Six hundred miles to that Mexican border,
They chase us like outlaws, like rustlers, like thieves.” (‘Til we outnumber them (Woody Guthrie)
Wat doorslaggevend was, was echter dat zonder enige centrale regie ook elders groepen mensen lokaal aan de slag waren gegaan, die vaak niet eens wisten dat er zo’n protest in Brussel was. Zo had een groep van enkele honderden mensen in Zwolle het stadspark bezet en onafhankelijk verklaard: “Hier gelden de EU-wetten niet, is iedereen gelijk en hebben we het privebezit afgeschaft. Er is allang genoeg voor iedereen” meldden borden aan de ingang.
Overal in het land, en al snel in heel Europa, werden ook instellingen, auto’s en personeel van het internationale bewakingsconcern ‘Group 4 Securicor’ aangevallen en gesaboteerd omdat bekend was dat zij verantwoordelijk waren voor de bewaking binnen in de bajesboten en stelselmatig gevangenen mishandelden. In Spanje was een nationale staking op gang gekomen die begon toen de landarbeidersbond SOC burger- en arbeidsrechten eiste voor de arbeiders in de groenteproductiezone. De Spaanse delegatie had daardoor niet eens naar Brussel af kunnen reizen. Ze deed nog een poging om per auto de grens over te steken maar werd aan de Franse kant opgevangen door blokkerende leden van de boerenbond Confederation Paysanne die verklaarden dat zij “altijd al als grondbeginsel hadden dat geen mens illegaal is en dat ieder lid van de ‘Conf’ óók lid is van de antiracistische alliantie”. In Polen werd het hoofdwartier van de Europese grensbewakingsinstatine Frontex in brand gestoken. Terwijl dat van de IOM in Geneve na een bezetting dermate beschadigd raakte dat er niet langer in gewerkt kon worden.
(“Mass slaughter has become the ultimate civilised achievement.” (econoom JK Galbraight))
Doordat bewakingspersoneel van Group 4 niet meer de straat op kon, kwamen veel hoofdkantoren van multinationals zonder bewaking te zitten. Naar verluidt was dat de oorzaak dat een groep mensen in Den Haag het Shell-gebouw betrok. De bezetting was voortgekomen uit een demonstratie tegen de hoge brandstofprijzen. Maar een deel van de mensen had juist vanwege de onbetaalbare olie de auto van de hand gedaan en besloten dat het leuker was om thuis te blijven en een goed boek te lezen. Ook het tv-kijken was in een crisis terechtgekomen nadat bij de fietswedstrijd Tour De France voor het eerst ALLE deelnemers wegens doping geroyeerd werden. Veel mensen zetten collectief de tv uit of gebruikten die als onderstel voor de barbecue met de buren. Ook de ongebruikte auto’s deden nog goed dienst toen hier en daar het kapitalistische systeem nog probeerde wat bezette hoofdkantoren van bedrijven te ontruimen en er inderderhaast barricades moesten worden opgeworpen worden in de Europese hoofdsteden.
“They run our lives from a demographic chart they steal our souls from the very start and my addiction tries to make me buy it all death to the multinationals“(Death to the Multinationals (DOA))
{youtube}9yB8j9HGZUM{/youtube}
Dat boeren in anders altijd zo behoudende Nederland zich voor het eerst sinds lange tijd bij acties en demonstraties voegden, had te maken met de voedselprijscrisis. Ze merkten dat alleen de multinationals en supermarktketens beter werden van de overal gestegen prijzen en dat ze zelf aleen maar harder moesten werken voor minder geld en het vaak niet konden overleven. Ook belangrijk was het besluit dat binnen Via Campesina genomen was, om leesgroepen te vormen rond Noam Chomsky’s boek Understanding Power.(http://www.understandingpower.com/). (citaat: “If you become aware that people
in Haiti are being paid a couple of cents an hour to make money for rich people here,
that ultimately — and maybe a lot sooner than ultimately — leads to questions about
the structure of power in general.”)
{youtube}xGE4dnrPPZQ{/youtube} And they think that they have got the battle won
I say, forgive them Lord, they know not what they’ve done. (The harder they come, the harder they fall (Jimmy Cliff))
Kenmerkend was nog een live interview op de landelijke tv-zender netwerk, een van de laatste voordat ook die uit de lucht ging omdat bewoners van Hilversum ook die gebouwen in gingen. In de netwerkuizending wierp een journalist bij een gemaskerde woordvoerder van de bezetters van het Shellgebouw de vraag op wat dit object nu met protesten tegen het migratiebeleid van de EU te maken had, waarmee de prostesten immers begonnen waren. Waarop de woordvoerder, die te kennen gaf ‘een huisvrouw uit Den Haag’ te zijn, uitlegde dat die alles met elkaar te maken hadden: “Beleid van de EU en andere rijke landen is geweest om de wereld buiten de rijke kern te onderwerpen zodat ze goedkope grondstoffen en arbeid leveren voor de Westerse multinationals. Vervolgens gaan ze de slachtoffers daarvan die hierheen vluchten het leven zuur maken. Het einde van corporate power is het einde van Fort Europa, en andersom”. Waarmee de teerling geworpen was en een verdere golf van bedrijfskantoren en banken bezet werden.
‘m gonna break, the psycho
I’m gonna shake up, the system
I’m gonna destroy, my ego
I’m gonna close, my body now (Die another Day, Madonna)
{youtube}HYu9GKRtgQM{/youtube}
Natuurlijk was niet meteen alles koek en ei na het uiteenvallen van de EU. Sommige multinationals gingen vanaf de Kaaymaneilanden de tegenaanval plannen. Bovendien graafden neonazis en extreme nationalisten, die er in alle Europese landen van langs hadden gekregen en verdreven werden, zich in in de omgeving van Freiburg. Pas nadat ze maandenlang omsingeld waren en op verschillende manieren bestookt werden, gaven zij zich over en nog steeds woedt er een discussie over de manier waarop ze daarna door het queer block behandeld zijn… Ook kwa cultuur lieten de postkapitalistische tijden soms te wensen over, zoals bleek bij het gebruik van de overgenomen tv-instellingen in Hilversum, toen een deel van de bezetters toch gewoon urenlang oude lingo-afleveringen ging uitzenden. Maar ach, dat moet kunnen en niemand dacht dat het meteen perfect zou worden. Niet voor niks hangt boven de ingang van de aanvankelijke bezette Stopera (nu een centrum voor eigen beheer-ouderen annex rollatorracebaan) – naast een spandoek met de leus “geen communisme was dus ook geen oplossing”, nog steeds de uitspraak van Rudolf Rocker “Ik ben anarchist, niet omdat ik denk dat dat het uiteindelijke doel is, maar juist omdat ik niet geloof in een uiteindelijk doel”. Nog lang niet perfect dus, maar altijd beter dan de egoistische autistische bedrijfsbende die we daarvoor hadden.
Then you know in your brain
LEAVE THE CAPITOL!
EXIT THIS ROMAN SHELL!
Then you know you must leave the capitol
Straight home (x3) (The Fall, Leave the Capitol)
{youtube}RBRD2b7ZZ2M{/youtube}
(Aftiteling: Shake it and break it, Charlie Patton )