Griekenland: Een kwijtschelding voor wie?
In Griekenland is het risico overgenomen door de bevolkingen van Centraal- en Noord Europa. Wij zullen er voor moeten opdraaien! Na twee leningen van het IMF en de EU en een schuldsanering in februari 2010 is een nieuwe schuldsanering onvermijdelijk inzake Griekenland. Het nieuwe kenmerk van deze sanering die zeer gevoelig ligt in Centraal- en Noord-Europa is dat de ‘officiële sector’ (de Europese overheden en de ECB) dit keer geld zullen verliezen.
(Oorspronjkelijk verschenen bij Joop.nl, onder het artikel daar staan reacties en aanvullingen)
Sommigen suggereren dat deze sanering het resultaat is van fouten in het steunprogramma voor Griekenland. De leningen werden gegeven onder strenge voorwaarden: na verschillende afgedwongen bezuinigingen is het Griekse BNP met meer dan 20% gekrompen. Het resultaat daarvan was een sterke toename van armoede en werkloosheid en een sterke afname van economische activiteiten.
Hoewel de bezuinigingen populair zijn in Europa, is er bewijs dat ze niet effectief zijn. In het verleden zijn zulke bezuinigingsprogramma’s geïmplementeerd in Latijns America, Zuid-Oost Azië en Oost-Europa. Het resultaat daarvan was altijd een diepere recessie en geen economische groei. Eigenlijk zijn keiharde bezuinigingen in Griekenland geïmplementeerd om twee redenen: ten eerste opdat Merkel en Rutte hun kiezers kunnen overtuigen de steunoperaties voor Griekenland te accepteren en ten tweede om het leven van de Grieken zo moeilijk te maken dat geen enkel ander land dezelfde ‘steun’ zou willen ontvangen.
Halve waarheid
In 2010, toen de eerste leningen werden verstrekt aan Griekenland herhaalde de Jager dat Nederland alles terug zou krijgen met winst (door de woekerrente van 5%…). Later toen evident werd dat deze lening niet genoeg was om de Griekse schuld beheersbaar te maken, besloten de EU en het IMF een tweede lening te verstrekken en een deel van de schuld bij de zogenoemde PSI (Private Sector Involvement) kwijt te schelden. Nederlanders werden verteld dat Griekenland nog een lening van 130 miljard zou krijgen en dat er 100 miljard schuld zou worden afgeschreven. Alleen private investeerders (zoals banken) zouden verliezen leiden. Dat was euphemistisch gezegd slechts de halve waarheid…
Nederlanders zijn niet verteld dat de overdracht van de Griekse schuld, van private investeerders naar de Europese publieke sfeer en daarmee de Europese belastingbetaler, het belangrijkste gevolg van deze sanering was. De verlaging van de Griekse schuld was nooit het doel van de PSI. Door de bezuinigingen, die gekoppeld waren aan de PSI (ontslag van duizenden ambtenaren, salarismatigingen, korting van pensioenen, afschaffing van de CAO’s, verhoging van de eigen bijdrage in de zorg, privatiseringen) is de Griekse economie beland in een diepe recessie. Daardoor zijn de staatsinkomsten flink gedaald. Bovendien moet de Griekse regering 50-60 miljard van de nieuwe lening gebruiken om de banken te ondersteunen. Het resultaat daarvan is dat de Griekse staatsschuld vandaag de dag even hoog is als voor de PSI-operatie.
Echter, er is één belangrijk verschil met toen: overheden en de ECB nemen nu 64% van deze schuld voor hun rekening, terwijl dat in 2010 slechts 26% was. Met andere woorden: bij een Griekse faillissement lopen de banken nu een veel lager risico. Dit risico is overgenomen door de bevolkingen van Centraal- en Noord Europa. Wij zullen er voor moeten opdraaien!
Schuiven
De geruststellende uitspraken van de Jager hebben plaats gemaakt voor de meer realistische uitspraken van CPB-directeur Teulings: ‘we moeten de lening aan Griekenland kwijtschelden’…omdat …’de schulden voor Griekenland inmiddels te hoog zijn opgelopen om nog terug te kunnen betalen’. Een vergelijkbare verklaring is ook gegeven door de rivaal van Merkel, Peer Steinbrueck. Nu de banken de schuld hebben overgedragen, zijn politici blijkbaar wel bereid de rekening door te schuiven naar de belastingbetalers.
Het is evident dat Nederlandse burgers herhaaldelijk zijn misleid door hun politici. Ten eerste werd hen verteld dat de gewone Griek een crisis heeft veroorzaakt in plaats van door de foutieve structuur van de euro en het gebrek aan regelgeving in de financiële sector. Vervolgens werd hen verteld dat de leningen aan Griekenland nodig waren om de Griekse economie en de welvaart in de eurozone als een geheel te redden terwijl de redding van de banken het werkelijke doel van de leningen was. Nu wordt hen verteld dat er geen andere oplossing bestaat dan het kwijt schelden van de leningen. De vraag is, hoe lang Nederlanders deze inkomensherverdeling ten gunste van banken zullen blijven accepteren? Vooral nu is dit belangrijk dat de regering Rutte-Samsom gebruikt precies dezelfde argumenten om Nederland vergelijkbare bezuinigingen als in Griekenland op te leggen.
Bron van de grafiek: http://www.openeurope.org.uk/Content/Documents/PDFs/greece2ndbailout.pdf
————
Aanvulling globalinfo.nl:
The Fact Club heeft uitgezocht hoe het nu zit met de steun aan Griekenland