Fascisme kan niet gestopt worden met ‘oog om oog, tand om tand’.
Tekst van een kameraad uit Thessaloniki over de reacties op de moord op Pavlos Fyssas. Sorry voor de lange tekst. Maar het is nu, voordat het bloed begint te vloeien in Europa dat we dit moeten bespreken.
(snelle vertaling van een tekst die via facebook langskwam, vrije correctie op taal in origineel)
Jullie hebben allemaal gehoord van de moord op een jonge antifascistische man. Pavlos Fyssas. Iedereen heeft het over de jonge man, die bleef staan om zijn vrienden te beschermen en in z’n eentje tegen 30 fascisten stond, het mes in zijn hart was het gevolg van deze moedige daad. Pavlos Fyssas was een prachtige, creatieve mens met een leven vol waardigheid. Zijn dood bevestigt dit leven in waardigheid.
Maar wat ook belangrijk is om te weten, en veel belangrijker om te begrijpen, is wat, waarom en hoe deze moord gebeurde. Links en anarchistisch Griekenland geven nu een simpel antwoord dat gebaseerd is op de ‘antifa cultuur’ van links in Duitsland. Volgens die ideologie leven we in een constante oorlog tussen recht en links, die de Spaanse burgeroorlog doet herleven.
Deze ideologie wordt gebruikt door de Griekse staat om de theorie van de twee “extremen” naar voren te brengen en via de strategie van de spanning kan de staat zich dan opwerpen als de hoeder van veiligheid, ook al zet ze zelf de fascisten en antifascisten aan om elkaar de oorlog te verklaren. Slechts een week geleden vielen 50 fascisten een kleine groep van de Communistische partij (KKE) aan en we hebben geluk dat er daarbij geen dode viel. Deze aanvallen op linkse groepen is een nieuwe tactiek van de fascisten, die zich voordien voornamelijk op migranten richtten. Dit opvoeren van de tactiek is duidelijk een geplande en bewuste politieke keus en ik denk dat het te maken heeft met de buitensporige bezuinigingsmaatregelen en de sociale reactie daarop. Zoals ik eerder al stelde, gebruikt de staat de “strategie van de spanning”. Dat is gemakkelijk te doen in Griekenland, omdat de bevolking geen eigen ervaring heeft met een revolutie, we weten niet wat dat betekent, maar we hebben sterke en vele herinneringen aan burgeroorlogen. De anti-revolutie in Griekenland gebruikt dit feit om de aandacht voor de mogelijkheid tot revolutie af te leiden met de realiteit van wederzijdse afslachting.
Wat dat betreft dragen links in Griekenland en de anti-autoritairen evenveel schuld. Gisteren kwamen duizenden mensen de straat op om te demonstreren en hun woede te uiten. Maar daarmee wordt het fascisme niet bestreden. De grote leus van de anti-autoritairen was “500.000 mensen hebben het mes vastgehouden”. Het getal slaat op het aantal mensen dat voor Gouden Dageraad heeft gestemd. De boodschap is duidelijk, in de simpele denktrend van de anti-autoritairen hebben we in Griekenland 500.000 moordenaars. Iedereen die op de fascisten stemt is een fascist. Het is een eenvoudige optelsom. En als de enige goede fascist een dode is, is de volgende stap om elkaar af te gaan maken.
In de simpele denktrend zijn deze 500.000 Grieken, en waarschijnlijk zullen het er bij de volgende verkiezingen nog veel meer zijn, allemaal fascisten en waren het altijd fascisten en zullen het altijd fascisten blijven. In deze ideologie is de enige oplossing dan wederzijdse uitroeiing.
Ik stuur deze brief om te vragen dat jullie dit begrijpen, bespreken, voorkomen, om te overtuigen dat hier in Griekenland en in Europa mensen die luisteren niet gaan zoeken naar manieren om elkaar te vermoorden, maar om de revolutie te bereiken. De ondraaglijke waarheid is dat mensen die zich bij de fascisten voegen, degenen zijn die het meest onderdrukt, arm en uitgebuit zijn door het kapitalisme. We moeten ons om hen bekommeren, solidair zijn, hen emanciperen. De moordenaar van Pavlos Fyssas is de 45-jarige George Roupakias. Hij trad toe tot de “SA groep” en werd betaald om migranten aan te vallen, hij werd lid van Gouden Dageraad nadat de bezuinigingen begonnen. Hij was niet altijd zo, hij werd zo. Hij en duizenden anderen werden aangetrokken door Gouden Dageraad omdat de Griekse fascisten de geschiedenis goed bestudeerd hebben en niet alleen aan “bende”gedoe doen, maar ook werken aan sterke solidariteitsacties voor arme mensen. Ik stuur hierbij een link naar een video die zo’n “solidariteits”-actie laat zien.
Natuurlijk is er een groot verschil met deze “solidariteit” die in feite alleen liefdadigheid is maar niet iedereen in Griekenland leest Nietzsche om de diepere betekenis te begrijpen van het verschil, en zo terwijl links en anarchisten in Griekenland bezig zijn met dialectisch criticisme, breiden de fascisten hun invloed in de samenleving uit. We moeten ernstig nadenken over de gebreken van links die maken dat deze mensen hun hoop niet op revolutie vestigen, maar kiezen voor de veiligheid van het conservatieve. Het makkelijke antwoord, dat ons verlost van onze eigen verantwoordelijkheid, is om alle schuld op “persoonlijke verantwoordelijkheid” te leggen. Als je voor de veiligheid van de fascisten kiest terwijl je zonder hoop en hongerig was, bang voor de toekomst van je gezin, is dat min of meer je schuld. Er is een anarchistisch gezegde dat luidt “beter hongerig dan fascist”. Ik weet niet of dat in werkelijkheid zo werkt.
We moeten nu in Griekenland werken aan een echte wereld van solidariteit. Er zijn honderdduizenden linkse mensen in Griekenland, maar er zijn zo weinig solidaire gemeenschappen en structuren. Zo veel leuzen en zo weinigen die een voorbeeldig leven leven. Oog om oog stopt fascisme niet, het zorgt alleen voor een blinde wereld. Je stopt fascisme door een leven op te bouwen dat het waard is om te leven, en de wil om te strijden voor een betere wereld.
Toevoeging auteur: voorbeeld van een mooi ‘links’ sociaal project: micropolis (video)
——————-
(Toevoeging globalinfo:)
De bekende critische econoom Yanis Varoufakis heeft net een reactie op de moord geschreven dat in grote lijnen overeenkomt met dat van de auteur hierboven: Humanity’s worst nightmare, Nazism that is, must be fought on the basis of private initiatives and spontaneous collective action by citizens who autonomously, but also cooperatively, choose to erect a Wall of Intolerance to the Nazis – without resorting to the ‘easy’ solution of asking the state to kill this particular serpent.
Woody Allen zal het er waarschijnlijk met beide niet eens zijn
{youtube}BCb2Le3wtIk{/youtube}