De schande van Ceuta en Melilla

Aan de enkele honderden migranten van bezuiden de Sahara die, na afloop van lange omzwervingen en verzwakt door ontbering en de onmenselijke omstandigheden van hun rondreis, erin zijn geslaagd om aan de deuren van de ontwikkelde wereld aan te kloppen, antwoordt Europa, daarin bijgestaan door de Maghreb-landen, met repressie en kogels. Dit terwijl de verdrinkingen in zee voor de kusten van de Kanarische Eilanden of Andalousië doorgaan.

Dat deze Afrikanen een werelddeel ontvluchten dat door honger, analfabetisme, epidemieën, oorlogen en dictaturen wordt geteisterd, een werelddeel dat elke dag, via het ene structuurwijzigingsplan in de andere vrijhandelsovereenkomst, steeds meer de weg van de niet-ontwikkeling inslaat, daar heeft Europa niets mee te maken. Het gaat gewoon door met het verhogen van traliewerk en de ontplooiing van
steeds meer kilometers prikkeldraad. Terwijl de wereldmachten, daarin gesteund door de Wereldbank, de mooie redevoeringen over de uitroeiing van de armoede vermenigvuldigen, is men getuige van de uitroeiing van de armen; van een oorlog, met de wapens in de hand, tegen enkele honderden ongelukkigen die met de blote hand en enkele wankele zelfgefabriceerde ladders, de Vesting Europa trachten te beklimmen.

Dat Marokko er vandaag, net als zijn Maghrebijnse buren, mee instemt om, in het kader van het outsourcing-beleid, het vuile werk van toeleverancier te doen, de geforceerde uitwijzingen te vermenigvuldigen, de bouw van detentie-centra te plannen, het leger, de politie en de gendarmerie in te zetten tegen verzwakte en niet gewapende mannen, vrouwen en kinderen, zegt veel over de graad van collusie van de regeringen van het Noorden en het Zuiden in hun gevecht tegen de volkeren. Dit terwijl hun eigen onderdanen eveneens proberen om de werkeloosheid te ontvluchten en om, met gevaar voor hun leven, de Noordkust van de Middelandse Zee te bereiken.

Wij, militanten van Attac Marokko, veroordelen totaal de repressie waarvan vandaag, op Afrikaanse aarde, mensen, wier enige misdaad is
werk te willen vinden en waardig te leven, het slachtoffer zijn. Wij verzekeren hun van onze volle solidariteit en onze waakzaamheid ten opzichte van de racistische excessen die aan het licht komen.
Wij zijn verontwaardigd door de herhaalde overtredingen van het recht op vrij verkeer van mensen, van het asielrecht en van het recht op
leven en op bescherming dat nochtans vervat ligt in de Universele Verklaring van de Mensenrechten en in internationale Overeenkomsten.

Wij veroordelen totaal de uitsluitende veiligheids-benadering van de migratie dat in het kader van het Euromediterrane Partnership door de
regeringen van het Noorden en het Zuiden wordt gevoerd.
Tegenover de eeuwenoude plundering van Afrika, vroeger in het kader van de kolonisatie, vandaag in het kader van de Wereldhandelsorganisatie, de vrijhandelsovereenkomsten en diverse Europees-Afrikaanse partnership-overeenkomsten, stellen wij opnieuw dat de ontwikkeling van Afrika gaat via:

– de reële en massale nietigverklaring van de Afrikaanse schuld die reeds verschillende malen terugbetaald is;
– een onmiddelijke stopzetting van de plundering van de Afrikaanse grondstoffen door speculanten en multinationals en de afzegging van alle bi- en multilaterale overeenkomsten die het organiseren;
– de onmiddelijke stopzetting van de schaamteloze steun waarvan een aantal ondemocratische, corrupte en dictatoriale regeringen genieten vanwege Europa dat zich de kampioen van de democratie beweert;
– het eerbiedigen van het recht van de volkeren op soevereiniteit en de zelfbeschikking op haar eigen politieke en economische keuzes;
– de stopzetting van de, voor de Westerse industrie zeer lucratieve, wapenhandel, die het mogelijk maakt een klimaat van permanente
onzekerheid te onderhouden dat, als het al de Europese en Amerikaanse inmenging in de Afrikaanse zaken bevordert, de bevolkingen zelf onderdompelt in angst, een waardig en decent leven onthoudt en de totale afwezigheid van hoop hierop;
– de ontwikkelingshulp te bestemmen voor de oprichting of de uitbreiding van openbare diensten voor het onderwijs, de gezondheid, de toegang tot het drinkwater, die de basisvoorwaarden zijn voor een economische ontwikkeling.

Op enkele weken voor de viering van de Akkoorden van Barcelona die beweerden een inspanning te willen leveren om van de Middellandse Zee een zee van vrede, welvaart en gedeelde veiligheid te maken, zullen de dramatische gebeurtenissen van Ceuta en Melilla een rauw licht werpen op de werkelijkheid die verborgen liggen achter de mooie redevoeringen.

Laat ons tegenover de collusies van zich als roofdieren gedragende Staten, bouwen aan de solidariteit tussen de volkeren.

Bron:
Dit artikel is overgenomen uit ‘Zand in de Machine’, het gratis-voor-niets webzine van attac vlaanderen – 1 november 2005, en is te vinden op: http://vl.attac.be/article660.html
ATTAC staat voor Associatief netwerk voor een Taks op financiële Transacties en voor het Aansterken van de Civiele maatschappij.

(Dit artikel was oorspronkelijk op GlobalInfo gepubliceerd door Attac Maroc/Rabat (WTO-Zip).)