De coronapandemie en het falen van de neoliberale gezondheidszorg
Het wordt nu wel duidelijk het neoliberale kapitalisme met zijn marktwerking in de gezondheidszorg een epidemie als deze totaal niet aan kan. Politici door heel Europa verklaren hun tot op het bot uitgeklede gezondheidszorgsysteem desondanks tot het beste ter wereld. Ze aarzelen om de crisis rigoureus aan te pakken en hun zorgen gaan vooral uit naar het bedrijfsleven.
(Door Gerrit Zeilemaker, oorspronkelijk verschenen op Ander Europa)
In Italië is het gezondheidszorgsysteem in complete chaos geraakt. Artsen moeten beslissen wie ze wel en niet helpen. Wat daar op dit moment (15 maart) gebeurt zal snel in omringende landen werkelijkheid worden.
In Spanje is Madrid op vrijdag een infectiehaard gebleken. In plaats van de stad onmiddellijk af te sluiten, wachtte de regering Sánchez 30 uur en zijn vele bewoners en studenten de stad ontvlucht, met de voormalige rechtse premier Aznar en zijn vrouw voorop. De Catalaanse regering had wel een kleine stad onmiddellijk afgesloten, maar wachtte tevergeefs op toestemming van Madrid om havens en vliegvelden te mogen sluiten.
In Duitsland is een tekort aan 17.000 verpleegkundigen en vier op de vijf ziekenhuizen vinden geen artsen voor vacante posten. Een derde van de ziekenhuizen in Duitsland moest het afgelopen jaar intensive care bedden en afdelingen voor spoedeisende hulp sluiten. De vakbond Verdi stelt dat na jaren van ‘bedrijfskundige optimalisering’ het personeel op zijn tandvlees loopt. Het financieringssysteem vergoedt alleen behandelde gevallen, preventiecapaciteiten voor epidemieën en rampen worden niet gefinancierd. Ook in Duitsland is het schrijnend tekort aan ic-bedden en beademingsapparatuur al sinds 2012 bekend, toen de bondsregering een risicoscenario had laten maken die griezelig veel lijkt op de huidige coronacrisis.
Ondertussen belooft de Duitse minister van Financiën Olaf Scholz bedrijven niet alleen belastinguitstel, maar ook liquiditeitssteun; een ‘veiligheidsnet voor de economie’. In hun mateloze dienstbaarheid aan het bedrijfsleven komt een ‘veiligheidsnet’ voor de rest van de Duitsers in hun denken niet voor.
Ook in Nederland is de gezondheidszorg totaal niet voorbereid op de epidemie.
Als 10 % van de geïnfecteerden intensive care nodig heeft zal het met 17 miljoen Nederlanders bij een besmetting van 50% (laag geschat) gaan om circa 800.000 mensen die een ic-bed nodig hebben. Hopelijk niet allemaal tegelijk. Nu al wordt gesproken van een epidemieduur tot juni. Dat betekent dat over een periode van drie maanden misschien gemiddeld 200.000 ic-bedden voor corona-patiënten nodig zijn. Er waren in 2017 zo’n 2.050 ic-bedden in Nederland. In veel van die bedden liggen al mensen. De ic-beddencapaciteit is dus volstrekt onvoldoende. Even niet vergeten dat Nederland qua kosten van de gezondheidszorg per persoon op de 2e plaats in de wereld na de Verenigde Staten staat.
Nu komt het sluiten van ziekenhuizen als het Slotervaartziekenhuis in Amsterdam toch wel in een schril licht te staan. En er staan nota bene nog 15 sluitingen op het neoliberale lijstje!
Een veel armer land als China weet in Wuhan in 5 dagen tijd een complete viruskliniek van duizend bedden uit de grond te stampen! Ze hadden al speciale virusklinieken sinds de uitbraak van SARS in 2003 in voorraad. Waarom zijn in Europa geen virusklinieken in voorraad met onze dure gezondheidszorg? De absurde focus op efficiency en winst blijkt letterlijk moordend te zijn!
Ondertussen is een vliegtuig uit China in Italië (ook in Irak) geland met aan boord acht ton medische apparatuur en een groot medisch team. Internationale solidariteit! Van de EU heeft Italië nog niets gehoord en van de ECB valt ook niets te verwachten, zoals Ander Europa reeds eerder berichtte.
We hebben de onderbetaalde verpleegkundigen en medici nu harder nodig dan die dikbetaalde cliniclowns die ons regeren!