Armoede bestrijden
De afgelopen tijd waren er twee initiatieven om de armoede in Nederland nu eindelijk eens aan te pakken.
(Door Piet van der Lende, bron: Grenzeloos)
Op dinsdag 26 maart presenteerde prinses Laurentien van het Huis van Oranje een nieuw initiatief: een brede alliantie van maatschappelijke organisaties en bedrijven die de kinderarmoede willen bestrijden. Daaronder veel gemeenten, ook de gemeente Amsterdam en bedrijven als Rabobank, Menzis, de Aldi en Unilever. Daarnaast vele gerenommeerde organisaties en instituties zoals diverse GGD-en, Jantje Beton, Humanitas, en de ANWB. Politieke partijen en vakbonden ontbreken. Alleen PvdA-Groen Links Noorderveld staan erbij. Ik zag dat de SAG Gezondheidscentra ook meedoen, dus mijn huisarts doet ook mee. Op de nieuwe website staat als doelstelling dat men ernaar streeft dat in 2030 kinderen niet meer de dupe zijn van armoede en dat er geen gezinnen meer zijn die in armoede vervallen. De Alliantie Kinderarmoede is ontstaan vanuit een samenwerking tussen Missing Chapter Foundation, een club opgericht door prinses Laurentien, Alles is Gezondheid en het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid (NCJ).
14 euro
Het tweede initiatief was de start van een campagne en de opbouw van een sociale beweging om het wettelijk minimumloon van 9,82 euro bij een 38-urige werkweek te verhogen naar 14 euro. De campagne ging zondagmiddag 14 april van start in Rotterdam Zuid. Demonstranten verzamelden zich op het Afrikaanderplein, middenin een van de armste wijken van ons land. Zij trokken naar de Kop van Zuid, waar ze een monument van het cijfer 14 onthulden nabij een bouwplaats waar het duurste appartement van Nederland zal worden gebouwd. De bouw gaat 15-20 miljoen euro kosten.
De actievoerders ageerden tegen de groeiende ongelijkheid tussen arm en rijk in Nederland die ze willen aanpakken. Het minimumloon, waar zo’n half miljoen werknemers voor moeten werken, is de afgelopen decennia sterk achtergebleven bij de reële loonstijging. Omdat het minimumloon achterblijft blijven ook de AOW en de bijstandsuitkeringen achter omdat ze gekoppeld zijn aan het wettelijk minimumloon. De stijging van het wettelijk minimumloon naar 14 euro moet deze onrechtvaardigheid op zijn minst gedeeltelijk compenseren.
Herverdeling van de rijkdom?
Het tweede initiatief is heel wat concreter. Terwijl in het initiatief van prinses Laurentien vage voorstellen worden gedaan voor lokale, beperkte donaties aan mensen die in armoede leven, wordt in het tweede initiatief concreet voorgesteld de minimumlonen en de daaraan gekoppelde uitkeringen drastisch te verhogen om de armoede over de gehele linie structureel te bestrijden. Je kunt van de kapitalisten die met Laurentien samenwerken ook niet verwachten dat ze gaan pleiten voor loonsverhogingen. Ook al hebben de grote bedrijven en de miljonairs in Nederland geld zat.
Komt er eindelijk een drastische herverdeling van de rijkdom? Gaat de Rabobank haar miljardenwinsten investeren in bestrijding van de armoede? Rabobank maakte in 2018 12% meer winst dan het jaar ervoor. De winst steeg naar € 3 miljard, met als belangrijkste drijvers lagere kosten en een goed economisch klimaat. Die lagere kosten ontstonden dan weer door te snijden in het personeelsbestand. En de bank had ook tegenvallers. De bank moest in 2018 € 100 miljoen extra operationele kosten uitgeven door de afhandeling van het derivatendossier. Dat is het schandaal met de rentederivaten, oftewel renteswaps, waarbij banken aan duizenden kleine ondernemers een product hebben verkocht dat ze onverwacht veel geld kan kosten bij een dalende rente. De regering en de Autoriteit Financiële Markten (AFM) grepen in en nu moet de bank schadeloosstellingen betalen. Het derivatendossier moet overigens niet worden verward met het libor schandaal bij de Rabobank. Het libor rentetarief vormde vier jaar geleden de spil van een wereldwijd miljardenschandaal met daarin een prominente rol voor de Rabobank.
Kunt u zich voorstellen dat ik wat wantrouwig ben bij die brede alliantie om de kinderarmoede te bestrijden en meer sympathie heb voor de actie het minimumloon te verhogen? Unilever topman Polman die meer dan tien miljoen euro per jaar verdient, pleitte voor het afschaffen van de dividendbelasting, terwijl multinationals nu in veel gevallen al 0% winstbelasting betalen over het vele geld dat ze verdienen. Met zo’n winstbelasting zou een groot deel van de armoede in Nederland effectief bestreden kunnen worden. Gaat Polman nu de armoede bestrijden? In ieder geval is duidelijk, dat de grote bedrijven het initiatief kunnen aangrijpen om hun geschonden imago wat op te poetsen met lokale beperkte initiatieven waarbij de onrechtvaardige verdeling tussen arm en rijk een beetje buiten de discussie blijft.
Structurele oorzaken
Laten we de doelstellingen van het initiatief van prinses Laurentien wat nader beschouwen. De eerste vraag is wel, waarom alleen bestrijding van armoede onder kinderen? Is armoede onder ouderen, of van baanlozen, of migranten en andere groepen niet net zo erg? In Trouw van 26 maart levert Cok Vrooman, ‘armoede deskundige’ van het SCP en hoogleraar aan de universiteit van Utrecht kritiek op de plannen en initiatieven van prinses Laurentien. ‘Kinderen zijn niet arm. Hun ouders zijn arm’, zegt hij. Tot nu toe is er in Nederland veel gedaan om de gevolgen van armoede te beperken. Door bijvoorbeeld het aanbieden van muzieklessen, sportclubjes of een computer aan kinderen in armoede. Maar dit lost het armoedeprobleem niet op, stelt Vrooman.
Om armoede te bestrijden is het volgens Vrooman logisch om te kijken naar het inkomen van ouders en de uitgaven die ze doen. Ouders hebben geen werk, kunnen niet genoeg uren maken, verdienen te weinig per uur of hebben bijzondere uitgaven, bijvoorbeeld door ziekte. Volgens Vrooman moet voor verschillende thuissituaties bekeken worden hoe armoede structureel kan worden aangepakt. ‘Kijk naar de oorzaken van een te laag inkomen. Voor een eenoudergezin werkt de ene oplossing, waar diezelfde oplossing voor een gezin met licht verstandelijk beperkte ouders niet effectief is.’
Vrooman benadrukt dat het voor kinderen belangrijk is dat zij ook echt onderwijs volgen op het niveau dat ze aankunnen, want dat is voor hun latere leven doorslaggevend. Ik voeg hieraan toe dat een punt is natuurlijk, dat bestrijding van alleen kinderarmoede politiek wat minder controversieel is dan de bestrijding van armoede onder andere groepen. Kinderen, daarvan zegt iedereen, die kunnen er nog niks aan doen dat ze in armoede leven. Maar baanlozen, zeggen vele aanhangers van het neoliberalisme, laten die maar gaan werken voor een flexibel laag loontje, dan komen ze vanzelf hogerop door hun contacten. Het is hun eigen schuld dat ze in armoede leven als ze dat niet doen. Dus dat ligt controversiëler, en dat kun je niet hebben als je een breed opgezette campagne wilt waar miljoenen achteraan lopen waarbij je je imago wat wilt oppoetsen.
De argumenten voor armoedebestrijding van Cok Vrooman en waarschijnlijk ook de argumenten van het Laurentien-initiatief hoor je wel vaker. De discussie gaat er dan over, of je armoede moet bestrijden door de minimuminkomens structureel te verhogen, of dat dit geen oplossing is voor individuele en lokale problemen in veel gevallen en of kleinschalige hulpverleningsinitiatieven niet een betere methode zijn. Tegenstanders van verhoging van het minimum gebruiken meestal deze argumenten. Punt is natuurlijk dat het geen tegenstelling is. Aan de ene kant kun je niet alle individuele problemen oplossen als je het minimumloon structureel verhoogt tot 14 euro, aan de andere kant kun je individuele problemen niet oplossen (of alleen oplossen bij schulden als de mensen op een mensonterende 50 euro in de week worden gezet) als er structureel te weinig inkomen binnenkomt die wat meer ruimte biedt om de individuele problemen aan te pakken.
Vaag verhaal
Vooralsnog is het aantal vermelde initiatieven op de website van het initiatief tegen kinderarmoede nogal mager en zal dus de armoede niet structureel oplossen. Gemeente Hoogeveen zet in op een integrale aanpak van kinderarmoede via signaleren, bespreken en doorverwijzen vanuit onderwijs, sport en wonen. In gesprek met kinderen zelf worden oplossingen gezocht en via nieuwe samenwerkingen kunnen kinderen blijven meedoen. Dat klinkt nogal vaag. Als Pa en Ma geen geld hebben, wat doe je daar dan aan? Zwitsal (van Unilever) geeft gratis producten voor gezinnen onder de armoedegrens via consultatiebureaus en jeugdzorg. Dat zullen ze bij Zwitsal wel een win-win situatie noemen: arme kinderen worden geholpen en de consultatiebureaus zijn meer geneigd hun contracten met Zwitsal af te sluiten, nietwaar?
Het derde initiatief dat wordt vermeld is de publieksacademie. Op 3 juni wordt een publieksacademie in de stadsschouwburg Groningen georganiseerd. Een bijeenkomst voor lezers van ruim 40 weekbladen om het onderwerp Kinderarmoede bespreekbaar te maken en begrip te creëren voor deze problematiek. Ook een vaag verhaal.
Staatssecretaris van Sociale Zaken voor de VVD Tamara van Ark in het kabinet Rutte wordt vervolgens uitgebreid op de website geciteerd. Samengevat: ze vindt de armoede onder kinderen heel erg. En zet dus in op individualisering van het armoedeprobleem, een initiatiefje hier en daar. Nee, mevrouw van Ark, oplossingen komen pas uit een combinatie van drastische verhogingen van het minimumloon in combinatie met een betere bijzondere bijstand voor individuele problemen. Ook daar moet meer geld naartoe.
#samenvoor14
Het initiatief van Laurentien zet in op lokale initiatieven voor kleinschalige problemen. Dit is voor oplossing van het armoedeprobleem de ene kant van het verhaal. Ook in het initiatief minimumloon 14 euro worden lokale comité’s opgericht van leden en niet-leden van de FNV die behalve meedoen aan de campagne vanuit de nieuwe organisatiestructuren ook problemen dichtbij huis, in de lokale gemeenschappen en de buurten aan de orde kunnen stellen. Als prinses Laurentien nu even verklaart dat het haar niet gaat om tot niets verplichtende charitas van de rijken die de onrechtvaardige tegenstelling tussen arme en rijk buiten beschouwing laat, maar om de structurele rechten van mensen die in armoede leven, en dat daar een redelijk inkomen om van te leven bij hoort, dus verhoging van het minimumloon tot 14 euro, dan kunnen er op lokaal niveau mooie samenwerkingsverbanden ontstaan. #samenvoor14
Dit stuk verscheen oorspronkelijk op de site van de bijstandsbond.