Ga naar de inhoud

Zich Organiseren Buiten De Staat Om: Van Zapatisten Tot Gele Hesjes

Het is in de jaren 1990 dat in een ander deel van de wereld, Chiapas (Mexico) een revolte uitbreekt. Het betreft een revolte tegen de Mexicaanse regering (en grootgrondbezitters) geleid door zapatisten en gesteund door de plaatselijke bevolking van Maya indianen. Tot op deze dag hielden zij stand door een parallelle maatschappelijke organisatie op te bouwen, inclusief onder meer scholen en gezondheidszorg. Een organisatie buiten de staat om. Zoals de slak, hun symbool, zegt: ‘Langzaam, maar wel vooruit’. Hoe het daar nu zit, kunt u op het Belgische Uitpers lezen. De beweging van de gele hesjes is nog jong en stak zijn kop op in Frankrijk. Ze verspreidde zich als een lopend vuur door Europa en verder… Wat ze voorstaan blijkt uit verschillende verklaringen en oproepen.

9 min leestijd

(Door Thom Holterman, overgenomen van Libertaire Orde illustratie: slak: langzaam, maar ik kom vooruit)

 Wat ze doen komt in de burgerlijke media vooral als er rellen uitbreken, zodat te meer de nadruk op gele hesjes = gewelddadigheid is te leggen, om zo een afkeer jegens hen te kweken. Als gewelddadigheid een handelsmerk is, dan wel van staten en regeringen, want zij hebben de machtsmiddelen om op de meest gruwelijke wijze in het klein en in het groot geweld toe te passen – zie op sociale media de door de politie toegetakelde vreedzame demonstranten, zie ook de derde wereldoorlog-achtige beelden van het Midden-Oosten.

Het is daarentegen een Frans plaatselijk medium (Rouen dans la rue, van 2 januari 2018) dat bijvoorbeeld gewag maakt van het feit dat ten behoeve van een algemene vergadering van gele hesjes (400 personen) in de Franse stad Caen, deze met open armen worden ontvangen in een door migranten gekraakt pand. Het gejuich was niet van de lucht: ‘De staat laat onze algemene vergaderingen niet toe, dus zijn het de migranten die ons hier welkom heten’.

Een idee wat de gele hesjes voorstaan is op te steken uit twee Verklaringen van Commercy (Frankrijk). De eerste Verklaringis van 2 december en de tweede Verklaringvan 29 december 2018. De eerste is vertaald door Geert Carpels. Zie de Verklaringen hieronder. [Th.H]

Eerste Verklaring gele hesjes van Commercy voor het overal oprichten van volksvergaderingenvan: 2 december 2018

Sinds bijna twee weken brengt de beweging van de gele hesjes overal in Frankrijk personen, meestal voor het eerst, bij honderd duizenden in de straten. De prijs van de brandstof was de druppel diesel die het terrein in vuur en vlam zette. Het leed, de kotsmisselijke toestand en de onrechtvaardigheid waren nog nooit zo wijd verspreid. Over heel het land organiseren honderden lokale groepen zich nu onderling, telkens op heel verschillende wijze.

Volkshuis in Chiapas. ‘Verzet en autonomie’

Hier in Commercy, in het Franse departement Meuse, werken we vanaf het begin met dagelijkse volksvergaderingen, waar iedereen op gelijke voet aan deelneemt. We hebben blokkades georganiseerd naar de stad en bij tankstations met filterblokkades. Terzelfdertijd hebben we een blokhut gebouwd op het plein in het centrum. We komen er dagelijks samen om ons te organiseren, beslissingen te nemen aangaande komende acties, in dialoog te gaan met de mensen, en om de vrouwen en mannen te ontvangen die de beweging gaande houden. We organiseren ook ‘solidaire soepen’ om samen bij een kop soep de mooie momenten te beleven en om kennis te maken. In alle gelijkheid.

En kijk, de regering, en sommigen in de beweging, stellen ons voor om per regio vertegenwoordigers aan te stellen! Dat wil zeggen, een aantal personen die de enige ‘gesprekspartner’ worden voor de publieke instanties en overheden. Zij zouden die diversiteit moeten samenvatten. Maar wij willen geen « vertegenwoordigers » die uiteindelijk wel in onze plaats zullen gaan spreken! Waar is dat goed voor ? In Commercy heeft een tijdelijke afvaardiging de onder-prefect ontmoet, in de grote steden hebben andere afvaardigingen onmiddellijk de prefect ontmoet: die afvaardigingen brengen onze woede en onze eisen NU al ten berde. Ze weten NU al dat we vastbesloten zijn af te willen van die gehate president, die afschuwelijke regering en dat verrotte systeem dat ze belichamen!

En dat is net wat de regering zo bang maakt ! Want ze weet dat als ze begint toe te geven op het gebied van de belastingen en de brandstof, ze ook zal moeten terugkrabbelen in verband met de pensioenen, de werklozen, het ambtenarenstatuut en al de rest. Ze weet ook ZEER GOED dat ze daarmee het risico loopt EEN ALGEMENE BEWEGING TEGEN HET SYSTEEM aan te wakkeren!

Algemene vergadering in Caen op uitnodiging van migranten in hun kraakpand.

Het is niet om onze woede en onze eisen beter te begrijpen dat de regering « vertegenwoordigers » wenst : het is om ons te kunnen aanlijnen en vervolgens begraven! Net zoals met de vakbondsleiders zoekt ze tussenpersonen om mee te onderhandelen. Om onder druk te zetten om de uitbarsting te bedaren. Mensen die ze daarna kan opeisen en gebruiken om de beweging te verdelen en onder de zoden te leggen. Maar dat is dan zonder rekening te houden met de kracht en de intelligentie van onze beweging. Dat is dan zonder rekening te houden dat we wel degelijk nadenken, ons organiseren, onze acties laten evolueren en hen danig de stuipen op het lijf jagen en onze beweging vergroten!

En dat is vooral zonder rekening te houden met een heel belangrijke zaak, de koopkracht ver voorbij, die de gele hesjes overal in al haar vormen opeisen! Die zaak, dat is de macht van het volk, door het volk, voor het volk. Dat is een nieuw systeem waar ‘zij die niets zijn’ zoals ze misprijzend zeggen, de macht weer overnemen van al wie er in zwelgt, van de leiders en van de geldmachten. Dat is gelijkheid. Dat is rechtvaardigheid. Dat is vrijheid. Dat is wat we willen ! En het komt van de basis !

Als we « vertegenwoordigers » en « woordvoerders » benoemen, maakt ons dat gaandeweg passief. Erger: het zou niet lang duren voor we het systeem na-apen en van hoog tot laag werken zoals het uitschot dat ons regeert. Die zogeheten ‘vertegenwoordigers des volks’ die hun zakken vullen, die wetten maken die ons het leven bederven en het belang dienen van de ultra rijken! Het is het ogenblik niet om ons woord toe te vertrouwen aan een handje vol mensen, hoe eerlijk ze er ook mogen uitzien. Ze luisteren naar ons allemaal of ze luisteren naar niemand!

Vanuit Commercy roepen we dus op om overal in Frankrijk volksraden op te richten die als algemene en regelmatige vergaderingen dienen. Plaatsen waar het woord vrijkomt, waar men zich durft uit te drukken, durft oefenen, wederzijds helpen. Als er al vertegenwoordigers moeten zijn, dan is dat op het niveau van elke lokale volksraad van gele hesjes, zo dicht mogelijk bij het woord van het volk. Met dwingende, te herroepen opdrachten en beurtelings, transparant, in vertrouwen.

We roepen de honderden groepen gele hesjes ook op om zich te voorzien van een blokhut zoals in Commercy, of van een ‘volkshuis’ zoals in Saint-Nazaire, kortom, van een plaats voor samenkomst en organisatie! En dat ze onderling afspreken, op het lokale en departementale niveau, in alle gelijkheid! Op die manier zullen we winnen, want dat, daarboven, daarvan zijn ze het zelfbeheer niet gewoon! En dat maakt henerg bang.

We laten ons niet regeren. We laten ons niet verdelen. Neen aan de vertegenwoordigers en zelfverklaarde woordvoerders ! We nemen de macht over ons leven weer over! Leve de gele hesjes in hun diversiteit! (vertaling Geert Carpels)

Tweede Verklaring gele hesjes van Commercy 29 december 2018

Het is al lang geleden dat een strijd zo lang is gevolgd, zo lang heeft geduurd, zo ondersteund, zo bemoedigend! Bemoedigend omdat we allemaal leren elkaar in onze diversiteit te respecteren, te begrijpen en te waarderen. Verbindingen zijn gesmeed. De werkwijzen zijn getest. En dat kunnen ze ons niet meer afnemen. Bemoedigend is ook dat we hebben begrepen niet langer verdeeld te zijn tegenover onze tegenstanders. We hebben begrepen dat onze echte vijanden de weinig talrijke bezitters zijn van immense rijkdom die ze niet delen: de 500 rijkste mensen in Frankrijk hebben hun rijkdom sinds de financiële crisis van 2008 verdrievoudigd tot 650 miljard euro! Belastingen en sociale giften aan de grootste bedrijven bedragen ook enkele honderden miljarden per jaar. Dit is onduldbaar!

Tot slot was het bemoedigend, omdat we begrepen dat we onszelf konden vertegenwoordigen, zonder een buffer tussen de machtigen en de mensen, zonder partijen die ideeën in hun eigen voordeel kanaliseren, zonder intermediaire instanties die meer bedoeld zijn om schokken op te vangen, om het systeem te oliën, in plaats van om onszelf te verdedigen.

Vandaag betreuren we de slachtoffers van de repressie, enkele doden en tientallen ernstig gewonden. Vervloekt zijn degenen die dit lieten gebeuren, maar laat ze weten dat onze vastberadenheid intact is! Daarom moeten we doorgaan, het is van vitaal belang. We moeten deze eerste resultaten versterken, zonder haast, zonder uitputting, maar ook zonder ontmoediging. Laten we de tijd nemen, denk evenveel na als wij. We roepen dan ook iedereen op die deze woede en behoefte aan verandering deelt, om trots hun gele vest te blijven dragen of het zonder angst aan te trekken.

We moeten nu overal samenkomen, burgerbijeenkomsten vormen, op een menselijke schaal, waar spreken en luisteren voorop staan. Vergaderingen waarin, net als in Commercy, elke beslissing collectief wordt genomen, waarbij afgevaardigden worden aangesteld om de beslissingen uit te voeren en ‘op muziek’ te zetten. Niet andersom! Niet zoals in het huidige systeem. Deze bijeenkomsten zullen onze egalitaire, sociale en ecologische eisen van het volk in zich dragen.

Als deze democratische vergaderingen eenmaal zijn opgericht, op zoveel mogelijk plaatsen, zullen die volksvergaderingen boeken met eisen openen. De regering heeft de burgemeesters gevraagd om in de gemeentehuizen klachtenboeken open te stellen. Wij vrezen dat onze schuldvorderingen op die manier zullen worden opgeeist en op hun eigen manier zullen worden geregeld en dat ze uiteindelijk niet langer onze diversiteit zullen weerspiegelen. Het is absoluut noodzakelijk dat we controle houden over deze uitdrukkingsmiddelen van het volk! Daarom vragen wij om ze te openen en te houden door de volksvergaderingen! Mogen zij door de mensen en voor de mensen worden opgericht!

Sommigen roepen zich uit tot nationale vertegenwoordigers of stellen lijsten op voor toekomstige verkiezingen.  Wij denken dat dit niet het juiste proces is, iedereen voelt het goed, het woord, ons woord zal verloren gaan in dit doolhof of misbruikt worden, zoals in het huidige systeem. We herhalen hier nogmaals de absolute noodzaak om niemand toe te staan ons woord in beslag te nemen. (Vertaling en bekorting th.h.)

LEVE DE MACHT VAN HET VOLK, DOOR HET VOLK, VOOR HET VOLK!