Fotograaf Piet den Blanken overleden in Guatemala

(Foto Joyce van Belkom, met toestemming van fotografe)

Piet den Blanken was sinds het einde van de jaren ‘70 actief als fotograaf. Hij kwam als dienstweigeraar bij het Brabants Dagblad terecht en ging zich later als onafhankelijk fotograaf toeleggen op sociale reportages.

Aanvankelijk fotografeerde hij arbeid en armoede dicht bij huis. Maar al snel, in de jaren 1980, trok hij ook de wereld in en met name naar de brandhaarden van verzet in Midden-Amerika. Het eerste boek dat hij publiceerde was getiteld El Salvador, en ging over de burgeroorlog in dat land. In een tijd dat fotografen zich niet meer in dat land waagden, omdat doodseskaders de vrije hand hadden, kwam hij terug met reportages waarvoor hij lange tijd in oorlogszones en bij het gewapend verzet had vertoefd.

Hij publiceerde twee boeken met de Tilburgse econoom Lou Keune over ‘leven in bevrijd gebied’ in El Salvador en over een arme vrouw in Nicaragua die door prostitutie trachtte te overleven, en op 33-jarige leeftijd aan aids stierf.

Later ging hij zijn levenswerk maken van het in beeld brengen van de gevolgen van Fort Europa. Het lot van migranten die zich in Europa (of de VS, vanuit Midden Amerika) in veiligheid probeerden te brengen, is door Piet den Blanken even vakkundig als indringend in beeld gebracht. Zijn foto’s werden gepubliceerd in grote mainstream media als Vrij Nederland en Trouw, maar hij leverde ook voor allerhande progressieve bladen, en vaak onbezoldigd.

Ook bij het in beeld brengen van het vaak gruwelijke lot van migranten op weg naar Europa, was de werkwijze van Piet een zeer intensieve. Hij volgde migranten wekenlang op hun tocht, en bracht hun ervaringen indringend in beeld.

Als hij niet op reis was voor reportages, was Piet in Nederland vaak op demonstraties te zien. Hij fotografeerde dan wel, maar was niet zozeer gericht op acties en demonstraties, maar fotografeerde vooral de onderwerpen waar de demonstraties of acties over gingen. Hij legde ooit wel in zijn woonplaats Breda vast hoe daar in 1981 demonstranten tegen de komst van het Koningshuis preventief opgepakt werden.

Typisch voor Piet den Blanken zijn werkwijze was ook dat hij bleef terugkeren naar de plekken en de mensen die hij fotografeerde, ook als het allang geen nieuws meer was. Zo bleef hij ook terugkeren naar Midden Amerika om het leven van arme boeren daar in beeld te brengen. Hij was begin dit jaar naar Guatemala gereisd, in de jaren ‘80 een grote brandhaard. Zijn laatste foto die hij op zijn website publiceerde, is van februari.

Hij werd daar ziek, kwam in het ziekenhuis terecht met lichamelijke complicaties, raakte in coma en kwam daar niet meer uit. Op 4 april overleed hij in bijzijn van zijn zoon die er inderhaast naartoe gereisd was. Op donderdag 7 april werd hij daar gecremeerd. Er zullen nog zeker herdenkingen in Nederland georganiseerd worden.

Zie voor een overzicht van zijn werk zijn website http://www.denblanken.com/