Ga naar de inhoud

Arabische tragedies en de rol van het ‘Westen’

Het is vandaag de achtste verjaardag van de door de VS geleide invasie van Irak, en opnieuw maken de VS zich op om mee te doen aan een militaire actie tegen een Arabisch land, Libië.  Ik vraag me af hoeveel van de adviseurs van president Obama het begrip “drie-partijen-agressie” wel eens hebben horen noemen? Dat is de term die Arabieren gebruiken voor de militaire actie – waaraan ook al een vernisje van respectabiliteit door de VN was verleend – die Engeland, Frankrijk en Israël in 1956 uitvoerden tegen Egypte. [In het Westen beter bekend als de Suezcrisis – Red.]

5 min leestijd
Placeholder image

 

(dit hele bericht is overgenomen van het wekelijkse nieuwsoverzicht Weekjournaal over de Nieuwe Oorlog)

En nu hebben deze twee sinds lang verwelkte Europese grootmachten zich opnieuw opgemaakt om deel te gaan nemen aan een drie-partijen-oorlog tegen een Arabisch land. Maar deze keer is de derde partij de Verenigde Staten.

Op het moment dat de VS-bondgenoten Bahrain en Yemen met dodelijk geweld inslaan op de eigen demonstranten, is het uiterst hypocriet van de ‘westerse’ machten om hun legers te sturen om kolonel Gadaffi te straffen, als hij in Libië precies hetzelfde doet.

Wat het kontrast nog schrijnender maakt is dat in elk geval in Bahrain – en grotendeels ook in Yemen – de demonstranten zich beperkten tot geweldloze, massale protesten, terwijl de anti-Gadaffi-beweging in Libië al heel snel helemaal de vorm aannam van een gewapende opstand. De Libische demonstranten bestormden de arsenalen en de kazernes, deelden wapens uit aan iedereen die op kwam dagen en probeerden actief militairen te overtuigen om de wapens om te keren en te richten op de strijdkrachten van de regering.

Dus steunen de ‘westerse’ landen nu de gewapende opstand, terwijl de geweldloze democratische activisten in Bahrain in hun eigen straten neer worden gemaaid met westerse wapens.

Hoe zal het aflopen in Libië? Wie zal het zeggen? De beestachtige oorlogsgeest zoekt zijn eigen pad, zoals we de laatste acht jaar in Irak hebben gezien. De invasie van Irak is zoals bekend niet goed afgelopen – noch voor het Iraakse volk zelf, wiens samenleving grotendeels is verwoest tijdens de fitna (sociale chaos) die erop is gevolgd, noch voor het ‘Westen’ omdat de politieke uitkomst in Irak een belangrijke toename van de Iraanse invloed in het hele land is geweest.

55 jaar geleden liep de Brits-Frans-Israëlische agressie ook niet goed af voor de betrokken ‘westerse’ machten. Voor Engeland was 1956 in wezen de laatste zucht van een imperium dat de krachten van Londen verre te boven ging en leidde bijna rechtstreeks naar de ineenstorting van het Britse vermogen om “ten oosten van Suez” macht uit te oefenen.
(..)

Helena Cobban, Just World News, 19 maart 2011


Onvertaalde berichten:


Opluchting zal verbleken als we echte impact interventie in Libië gaan zien

Hoe welkom ze ook mag lijken om humanitaire redenen: er zijn zes ernstige problemen met deze VN-resolutie.

The Guardian (GB), 18 maart 2011

Waarom is VS vóór ingrijpen in Libië maar niet in Bahrain of Yemen?

Alledrie de staten hebben geweld gebruikt om pro-democratie-protesten de kop in te drukken. Maar de VS en hun Westerse bondgenoten hebben alleen tegen Libië een militaire reactie in de zin.

BBC News (GB), 18 maart 2011

VN-rapport gaf maar fractie aan van burgerdoden door Amerikaanse invallen

Het aantal burgers dat is gedood in invallen door de Amerikaanse speciale eenheden vorig jaar was waarschijnlijk verschillende malen hoger dan het aantal van 80 dat genoemd werd in het VN-rapport over burgerdoden in Afghanistan dat vorige week werd uitgebracht.

Inter Press Service (Int.), 17 maart 2011

Tien redenen waarom Irak geen makkie was

Zaterdag 19 maart markeert de achtste verjaardag van de invasie in Irak, een land dat geen massa­vernietigings­wapens had en niet betrokken was bij de aanslagen van 11 september 2001.

Huffington Post (VS), 17 maart 2011

Witte Huis lijkt geen zin te hebben in harde lijn tegen Arabische monarchieën

Terwijl de monarchen in de Perzische Golf met geweld optreden tegen straatprotesten in het koninkrijk Bahrain heeft de regering-Obama hier voor het grootste deel op gereageerd met milde of getemperde bezwaren – een scherp contrast met de Amerikaanse eisen voor nieuwe regeringen in de republieken Egypte en Libië.

The Washington Post (VS), 16 maart 2011

Het verzinsel van de kloof tussen Bahrain’s Sunnieten en Sji’ieten

Tientallen jaren lang heeft het internationale nieuws geweigerd om licht te laten vallen op de werkelijkheid van het voornaamste binnenlandse conflict in Bahrain: kolonialisme. In plaats daarvan heeft de ene krantenkop na de andere de problemen in het land neergezet als een sectarische kloof.

The Huffington Post (VS), 16 maart 2011

Amerikaanse planning gehinderd door vertraging regeringsformatie Irak

De lange vertraging in de definitieve vorming van een Iraakse regering betekent complicaties voor de campagne van de Amerikaanse regering om hier na het eind van het jaar – als de laatste Amerikaanse troepen zouden moeten vertrekken – een legertje diplomaten en huurlingen te installeren.

The New York Times (VS), 15 maart 2011

Toenemende speculaties over operatie in Noord-Waziristan

De centrale Pakistaanse regering heeft de rampendienst van de stammengebieden aan de Afghaanse grens opgedragen om een plan klaar te maken voor duizenden families die waarschijnlijk uit hun huizen verdreven zullen worden door een militaire operatie in het gebied van Noord-Waziristan.

Dawn (Pak.), 13 maart 2011

Aantal slachtoffers helikopteraanvallen neemt toe

De luchtaanval die begin maart bij vergissing kinderen trof die brandhout aan het hakken waren illustreert een groeiend probleem voor Amerikaanse strijdkrachten in Afghanistan. Zelfs terwijl de door de VS geleide troepen het totale aantal burgers hebben verminderd die door hen gedood of verwond worden, is het aantal dodelijke helikopteraanvallen op burgers de hoogte ingeschoten.

The Wall Street Journal (VS), 9 maart 2011

Israëlische leger bereidt zich voor op massale volksopstand op Westelijke Jordaanoever

Het Israëlische leger houdt de recente gebeurtenissen in Arabische staten scherp in de gaten en heeft zijn operationele plannen bijgewerkt om een potentiële geweldloze volksopstand aan te kunnen pakken.

Haaretz (Isr.), 9 maart 2011

Waarom de VS niet moeten ingrijpen in Libië

Amerikanen lijken wel een ingeboren verwachting te hebben dat hun leger buitenlandse crises even oplost, maar we moeten pal staan tegen de roep van de leunstoelgeneraals uit Washington.

The Guardian (GB), 9 maart 2011

Saudi’s mobiliseren duizenden soldaten om groeiende opstand kop in te drukken

Saudi-Arabië heeft tot zo’n 10.000 man veiligheidstroepen naar zijn noordoostelijke sji’itische provincies opgeroepen. De hoofdwegen naar Dammam en andere steden raakten verstopt met busladingen soldaten, in kennelijke angst voor een “dag van woede” van wat nu de “Hunayn-revolutie” genoemd wordt.

Robert Fisk in The Independent (GB), 5 maart 2011