Ga naar de inhoud

Wie een kuil graaft voor een ander… gooit de armen er in

Wat een gênante vertoning. Jarenlang riepen het CDA en de VVD dat Eurolanden zich ABSOLUUT aan de 3% norm (ironisch genoeg ook bekend als de Zalm-norm) voor het begrotingstekort moesten houden, en anders hard aangepakt zouden moeten worden. En toen had Nederland ineens zelf een te groot tekort. What goes around, comes around…

2 min leestijd
Placeholder image

(het origineel is hier te vinden)

Met Rutte hebben we een premier die een ster is in wanvertoningen. Nu heeft het vergeten van 50 miljard en het duiken rondom het Polenmeldpunt een waardig vervolg gekregen. Rutte gaat echter zijn best doen om het nog veel pijnlijker te maken. Zeer waarschijnlijk gaan het CDA, de VDD en de PVV  afspreken dat de omzetbelasting (BTW) moet worden verhoogd. Simpel gesteld komt dit er op neer dat mensen met een laag inkomen een nog groter deel van hun inkomen uitgeven aan belastingen in vergelijking met mensen met een hoog inkomen.

NRCnext maakte twee maanden geleden deze berekening, waaruit we kunnen concluderen dat in Nederland iedereen ongeveer een even groot percentage van zijn inkomen afdraagt aan de fiscus. Dat mensen met een hoog inkomen percentueel niet meer bijdragen dan anderen is vrijwel geheel het gevolg van de hoge omzetbelasting. Het effect van een verhoging kunt u dan ook wel raden…

Tijdens de vorige verkiezingscampagne liet Mark Rutte blijken niets te voelen voor “dat vreselijke” nivelleren. Dat hij echter zo’n voorstander blijkt te zijn van denivellering, is gewoon triest.

Het is tijd om duidelijker te zijn over de gevolgen van maatregels voor verschillende groepen in de maatschappij. De totale belastingdruk als percentage van het inkomen zou hierbij centraal moeten staan. Bij elke nieuwe maatregel zou het CBS dan moeten berekenen wat de gevolgen zijn voor ons ‘progressieve’ stelsel.

Deze openheid van zaken zou niet alleen Rutte’s domme beleid tegenwerken, maar kan er ook toe bijdragen progressieve politici te laten nadenken over het uitbreiden van de welvaartsbelasting. Nu de inflatie chronisch laag wordt gehouden door de centrale banken is dit een van de weinig middelen om bestaande welvaart te herverdelen. Een dergelijke maatregel kan de werkelijke belastingdruk een stuk progressiever kunnen maken. Daarnaast heeft het net als de omzetbelasting een enorme aantrekkingskracht door de schaal: 1% levert miljarden op.

Dergelijke plannen staan mijlenver af van wat er in het Catshuis op de agenda staat. Rutte is enkel bezig dit kabinet uit een door henzelf gegraven kuil te redden. Eén ding is nu wel gebleken: met Rutte kan het altijd nóg gênanter.

————-

(Onder de originele versie van deze column wordt gediscussieerd over de belastingsmaatregelen)