Ziegler: “Europa onder een hoedje met IMF en multinationals”

(Ramine Abadie, L’Humanite)

Humanité: Hoe analyseer je de Griekse crisis en de ontwikkeling daarvan?

Ziegler: Karamanlis’ rechtse regering, die de voorganger was van de huidige (socialistische) Pasok-regering was een machine voor het systematisch plunderen van de bronnen van het land. Als een bananenrepubliek werden Griekenlands hulpbronnen op grote schaal geprivatiseerd, zelfs toen belastingontduiking massaal werd. Een betrouwbare schatting door een Zwitserse bank stelt het bedrag aan kapitaal dat aan belasting ontvlucht is naar Zwitserse banken alleen al op 36 miljard euro. Daar komt bij dat sommige van de grootste Griekse reders hun hoofdkantoren naar het buitenland hebben verplaatst. De grootste van hen, namelijk Latsis, verplaatste zijn eigen vestiging naar Versoix bij Genève.

Het schandalige eindresultaat van dit alles is dat de prijs om hard te betalen voor het bijna bankroet nu bij de Griekse bevolking terecht komt, bij Griekse arbeiders, terwijl de heersende klassen zelf de voorzorgsmaatregelen getroffen hebben om bijna heel hun fortuin naar het buitenland te verplaatsen. De Griekse publieke schuld staat op een stand van 112 procent van het binnenlands product van het land.

Humanité: Wat vind je van de rol van de EU in deze crisis

Ziegler: Dat is nog een echt schandaal. Met geld van de Europese belastingbetaler (in de vijftien landen van de euro-zone en in Zwitserland) worden draconische maatregelen opgelegd aan de Griekse bevolking. Onder het mom van het redden van het land, waarvan de  hulpbronnen geplunderd waren door de vorige rechtse regering. laten de redders hen lijden onder een aanzienlijke sociale terugslag (bevriezing van lonen, verlaging van sociale uitkeringen, ontslag van ambtenaren) en meer privatiseringen – wat het voordeel heeft dat de banken die massaal betrokken waren, ermee uit de brand geholpen worden. Dit geeft feitelijk Europa en diens financiële instellingen een gelegenheid om de Griekse welvaartsstaat te ontmantelen, ookal won Pasok juist de verkiezingen op een programma van sociale rechtvaardigheid.

Humanité: Was er een eerlijker weg uit de crisis mogelijk?

Ziegler: De Europeanen en de ECB (Europese Centrale Bank, red.) hadden fondsen kunnen lenen aan de Grieken tegen een uitzonderlijk lage rente om het land in de gelegenheid te stellen aan zijn korte termijn-verplichtingen te voldoen. Inplaats daarvan werd Griekenland gedwongen om te kiezen tussen ofwel lenen tegen zeer hoge kosten of het aanvaarden van het plan van de EU en het IMF en de economische maatregelen die daarmee verbonden waren. Griekenland was aarzelend om zich te onderwerpen aan de onaanvaardbare voorwaarden die door EU en IMF werden gesteld en hoopte om zelf leningen te kunnen krijgen op de internationale markt. Dat werd voorkomen door een simpele verlaging van de klassering van de kredietwaardigheid van de Griekse staat door Standard and Poors, een van de private rating agencies. En onmiddellijk werd Griekenland uitgesloten van toegang tot de vrije kapitaalmarkt, of alleen tegen rentetarieven die een feitelijk verbod betekenden (bijna 20 procent). Griekenland had daardoor geen andere keus dan zich te onderwerpen aan de voorwaarden die waren gesteld door de EU en het IMF.

Humanité: Dus Europa heeft eigenlijk de rol gespeeld die doorgaans gespeeld wordt door het IMF en z’n pro-markteconomen…

Ziegler: Volledig. In z’n behandeling van de Griekse crisis heeft de EU het recept van het IMF gevolgd van structurele aanpassingsprogramma’s die opgelegd werden aan arme landen als Burkina Faso of Bangladesh! Kort gezegd is het doel gewoon om het sociale systeem te ontmantelen zodat een land “aantrekkelijk wordt voor buitenlandse investeringen”. Door dit zo te doen lopen de EU en de ECB keurig in de pas met het IMF en de multinationals. De EU heeft weer eens bewezen dat het niets meer is dan een instelling in dienst van de mondiale financiële kapitaals-oligarchieën.