De een zijn dood… verdienen aan de voedselcrisis
De
wereldwijde voedselcrisis brengt veel mensen ellende toe, maar mondiale
agribusiness bedrijven, handelaren en speculanten harken grote winsten bij
elkaar. De fundamentele oorzaak van de huidige voedselcrisis is de neoliberale
globalisering zelf, die voedsel van een bron voor levensonderhoud omgevormd
heeft in een goed waarmee gegokt wordt, zelfs als dat massale honger onder de
armste mensen op aarde betekent.
De
organisatie GRAIN heeft daarover een nieuw rapport uitgebracht onder de titel
‘Making a Killing from Hunger’
Veel
van de nieuwsberichten over de mondiale voedselcrisis richten zich op de rellen
in arme landen, waar arbeiders en anderen zich geen raad weten met de
omhoogschietende kosten van basisvoedsel. Maar er zit nog een andere kant aan
het verhaal: de grote winsten die momenteel gemaakt worden door de grote
voedselbedrijven en investeerders. Cargill, de grootste graanhandelaar op de
wereld, zag in het eerste kwartaal van dit jaar een winststijging van 86
procent bij de handel in goederen. Bunge, een andere grote voedselhandelaar,
had een winststijging van 77 procent in het laatste kwartaal van vorig jaar.
ADM, de op een na grootste graanhandelaar wereldwijd, kon 67 procent meer minst
in 2007 melden.
Ook de
grote supermarktconcerns worden er niet slechter van: de winst bij TESCO, de Britse
supermarktgigant, steeg afgelopen jaar met een recordbedrag van 11,8 procent.
Andere grote retailers, zoals het Franse Carrefour of Wal-Mart uit de VS,
vertellen dat de voedselverkoop de hoofdsector voor hun winst zijn.
Investeringsfondsen, die wegtrekken van de instortende aandelenmarkten en de
kredietcrisis, zitten te juichen bij de goederenmarkten en drijven de prijzen
op die daardoor buiten bereik komen van voedselimporteurs als Bangladesh en de
Filippijnen.
Deze
winsten zijn geen bizar natuurverschijnsel. Gedurende de laatste dertig jaar hebben
IMF en Wereldbank de zogenaamde ontwikkelingslanden gedwongen om alle vormen
van bescherming van hun lokale boeren op te heffen en hun markten open te
stellen voor mondiaal agribusiness, speculanten en gesubsidieerd voedsel uit de
rijke landen. Dit heeft de meeste ontwikkelingslanden veranderd van exporteurs
van voedsel in importeurs. Momenteel is zo’n 70 procent van de
ontwikkelingslanden netto importeur van voedsel. Daar komt bij dat de
liberalisering van financiële transacties het makkelijker heeft gemaakt voor
investeerders om controle over markten te krijgen voor hun eigen gewin.
Beleid
op het gebied van landbouw is geheel los komen te staan van het belangrijkste
doel: dat van het voeden van mensen. Liever dan eens de balans op te maken over
hun eigen rampzalige beleid, leggen regeringen en denktanks nu de schuld bij
productieproblemen, de groeiende vraag in China en India, en biobrandstoffen.
Hoewel dat natuurlijk een rol speelt, is de fundamentele oorzaak van de huidige
voedselcrisis de neoliberale globalisering zelf, die voedsel van een bron voor
levensonderhoud omgevormd heeft in een goed waarmee gegokt wordt, zelfs als dat
massale honger onder de armste mensen op aarde betekent.
————–
GRAIN, Making a killing from hunger : We need to
overturn food policy, now! "Against the grain", April 2008, in PDF
————–
Globalinfo.nl
publiceert regelmatig achtergrondinformatie over de huidige voedselcrisis en de
gevolgen daarvan: