municipalisme

Uitputting van de grondstoffen, uitroeiing van de soorten, klimaatopwarming: de natuur is in crisis. In een dergelijke context roept Murray Bookchin, Amerikaans pionier van de sociale ecologie, op tot een mondiale verandering: aan de overheersing van de mens over de natuur kan pas een einde komen als er ook een einde komt aan de overheersing van de mens over de mens.

Zowat overal in Frankrijk werpen zich ‘burgerlijsten’ in de campagne van de gemeenteraadsverkiezingen van maart, waarbij ze zich laten inspireren door een politieke traditie die de maatschappij ‘van onderop’, vanaf het lokale niveau wil veranderen.

Een echte brug tussen anti-autoritaire strijd tegen systemen van onderdrukking en systemische ecologie. Sociale ecologie, theoretisch ontwikkeld door Murray Bookchin, is een solide politiek instrument dat uitgaat van de veronderstelling dat al onze ecologische problemen eigenlijk voortkomen uit onze sociale problemen. De sociale ecologie biedt dus een analysekader dat rekening houdt met onderdrukkingssystemen en een concreet voorstel voor een sociaal model: het libertair communalisme.

Minder dan een maand geleden werden er in Spanje parlementsverkiezingen gehouden (die nota bene gunstig uitvielen voor Pedro Sánchez en zijn socialistische partij PSOE) en op 26 mei mochten de Spanjaarden alweer drie keer voor verschillende bestuursniveaus hun stem uitbrengen. Deze keer voor Europa, voor de regionale besturen en voor de nieuwe gemeenteraden die om de vier jaar opnieuw verkozen worden. Voor de Spaanse rebelse steden werden deze laatste verkiezingen een zeer belangrijke testcase.