(18 juni) Dit is een stukje uit de "losse" pols, en ook geschreven vanuit Rama in de Zuidatlantiese kustregio (RACCS) waar het betrekkelijk rustig is. “Nicaragua mag van geluk spreken dat ze geen aardolie heeft”.
(4 juni 2018) De Canadese internationalistische feministe Lori Hanson, die al meer dan 30 jaar solidair is met Nicaraguaanse plattelandsmensen, is net terug uit Nicaragua. Jack Hicks interviewde haar voor New Socialist. Samen maakten ze dit stuk op basis van het interview en een artikel dat Lori eerder schreef voor de Griekse krant AlterThess. De analyse van een opkomende beweging in Nicaragua is een werk in uitvoering voor Lori, die nog steeds met Nicaraguanen werkt aan de diepere betekenis van een 44 dagen durende opstand en het staatsgeweld dat daarmee gepaard ging in april en mei 2018.
Hoe zijn recente protesten over bezuinigingen op sociale zekerheid in Nicaragua omgeslagen in een landelijke mobilisatie van de bevolking tegen president Daniel Ortega?
Twee Hondurese strijders voor de mensenrechten reizen door Europa om te informeren over de realiteit in hun land en solidariteitsbanden te smeden met hun strijd voor sociale en economische rechten en tegen de repressie. DeWereldMorgen.be sprak met hen. “Honduras is een militaire dictatuur, dankzij de VS en de EU”
De situatie in Honduras blijft rampzalig. De neoliberale zakenmannenregering die met frauduleuze verkiezingen aan de macht is gebleven, zaait dood en verderf tegen een opstandige bevolking die de uitslag niet accepteert. “Deze regering ontbeert elke legitimiteit".
Als onderdeel van een programma (Other Futures) in de Melkweg over alternatieve - en vaak hevig politieke - toekomstscenario’s, zijn Fran Illich en Gabriela Ceja in Amsterdam. Ze presenteren daar hun artistieke plan voor de productie van beelden voor een anti-koloniale toekomst...
De Amerikaanse solidariteitsgroep SOAS-watch slaat de alarmbel vanwege het grote aantal doden en gewonden in Honduras als gevolg van de repressie tegen mensen die de straat op gaan omdat ze blijven weigeren om de uitslag van de verkiezingen te aanvaarden.
Stemmen vanaf de Barricades: protest tegen verkiezingsfraude Intensiveer in Honduras. Mensen van alle leeftijden verzamelden zich rond het vuur midden op de weg. Andere bewoners zaten met vrienden, familie en buren op bogen aan de rand van de weg, te praten en te kijken naar de vlammen die flitsten over de hoofdstraat in de wijk El Pedregal in Tegucigalpa, de hoofdstad van Honduras.
Sinds de doorgestoken verkiezingsuitslag in Honduras, is het daar regelrechte burgeroorlog. Tientallen doden zijn er al gevallen. In verschillende steden worden politiebureaus aangevallen en in brand gestoken.
Toen de lange expansieve cyclus van de kapitalistische economie na de Tweede Wereldoorlog ten einde liep, ontstond de situatie die economen 'stagflatie' hebben genoemd, de combinatie van stagnatie en inflatie. Overheidsuitgaven die opgehoopt waren in het tijdperk van grote economische ontwikkeling en sociale veroveringen begonnen te drukken op regeringen, die hun toevlucht zochten tot inflatie om dat op te lossen.
Ongekende taferelen in Buenos Aires en andere steden in Argentinië, waar honderdduizenden mensen de straat op kwamen om te proberen een hervorming van de pensioenen te verhinderen. De hervorming zou een sterke achteruitgang van het inkomen van gepensioneerden betekenen.
De chaos rond de presidentsverkiezingen van vorige week in Honduras weerspiegelt een rechtse consolidatie van de macht in het land, aangespoord door de Verenigde Staten.
Een documentaire van een dochter van mensen die alles gegeven hebben om de Sandinistische revolutie mogelijk te maken. De dochter vraagt zich af wat het heeft opgeleverd en of dat al de offers waard was.
Maken we het einde mee van de draai naar links in Latijns-Amerika ? En zo ja, welke lessen kunnen we daaruit trekken? Is er een alternatief ontwikkelingsmodel in wording? Het antwoord verdeelt de sociale bewegingen enorm en leidt tot twee tegengestelde visies.