vrijhandel

Voor elke Euro die in overzeese hulp aan ontwikkelingslanden wordt overgemaakt, wordt €5 terug overgemaakt, volgens een nieuw rapport Catch Them If You Can, dat vandaag in Dublin is gelanceerd door de mensenrechteneducatieorganisatie 80:20 Educating and Acting for a Better World.

Het Duitse maandblad Analyse & Kritik (AK) had in haar mei-uitgave een special over corona en de medicijnenproblematiek. Een van de artikelen beschrijft het probleem van de octrooiwetgeving die de medicijnenmultinationals de macht geeft om te bepalen wie toegang tot de medicijnen heeft en wie niet. Eric Otieno beschrijft waarom dat in het geval van AIDS tot grote problemen in armere delen van de wereld voerde, en hoe daar bewegingen zich ertegen hebben verzet.

Vanaf 1 juli wordt Duitsland voor het volgende halfjaar voorzitter van de Europese Unie (EU). Berlijn heeft van de afronding en ratificatie van het vrijhandelsakkoord EU-Mercosur een prioriteit van het Duits voorzitterschap gemaakt. De onderhandelingen met Mercosur duurden tot juni 2019, en sindsdien is de Europese Commissie in alle stilte bezig met het finaliseren van de tekst met het oog op ondertekening en ratificatie.

De laatste jaren zijn er in de supermarktsector steeds meer inkoopallianties actief, waarvan een deel grensoverschrijdend opereert. Naar aanleiding van een oproep door het Europese Parlement liet de Europese Commissie onderzoek doen naar de gevolgen van hun activiteiten op het functioneren van de landbouw- en voedselketen in Europa. Op 9 mei publiceerde Landbouwcommissaris Wojciechowski een rapport geschreven door het Joint Research Centre. Hierin opgenomen zijn de inzichten en zichtwijzes van experts op gebied van mededinging, retail, voedselfabricage en boerderijproductie die op 4 en 5 november 2019 in Brussel aan een thema werkgroep deelnamen. Hieronder een samenvatting van de rapportconclusies.

De Eerste Kamerleden van de PvdA worstelen met de vraag of ze binnenkort hun goedkeuring moeten verlenen aan CETA, het handels- en investeringsverdrag dat de EU met Canada heeft gesloten. Het boek ‘The Globalists’ van Quinn Slobodian laat, zonder CETA expliciet te noemen, zien dat dit verdrag beschouwd kan worden als een nieuwe steunpilaar van het neoliberalisme, waarop ook PvdA-leider Lodewijk Asscher tegenwoordig zoveel kritiek heeft.

Tijdens de Corona-viruspandemie gaat het ratificatieproces van de handelsovereenkomst tussen de EU en Canada CETA gewoon door. In dit blogbericht wordt CETA besproken in het licht van de pandemie en wordt geconcludeerd dat we een fundamenteel veerkrachtigere samenleving nodig hebben, met meer mogelijkheden tot ageren en dat we nu misschien een eenmalige kans hebben.

Nederland kreeg zware kritiek van Spanje en Italië voor zijn weigering een Europees corona-steunfonds op te richten. Minister van Financiën Hoekstra pareerde die kritiek met verwijten van financieel wanbeheer door de vragende landen maar krabbelde later terug met een mea culpa. Hij was niet voldoende 'empathisch'. Er is meer aan de hand. De Nederlandse spreekwoordelijke spaarzaamheid heeft een aantal onfraaie kanten, die de Nederlandse regering liever onbesproken laat.

Nieuwe CETA documenten onthullen: voorzorgsprincipe en pesticidenbeleid worden weggegeven in geheime comités

De Wereldhandelsorganisatie (WTO) loopt op zijn laatste benen, omdat de regering-Trump de benoeming of herbenoeming van rechters van de beroepscommissie blokkeert. Dat beroepsorgaan doet bindende uitspraken bij handelsgeschillen en is de centrale steunpilaar van de 24 jaar oude multilaterale instelling.

Het internationale handelsverdrag met Canada, CETA, is al ruim twee jaar actief. Het zorgt er mogelijk voor dat er goedkopere producten in de Europese winkels komen te liggen. Maar er zijn ook zorgen.

22 organisaties hebben een brief gestuurd met hun zorgen over het CETA verdrag naar de Tweede Kamer.

Vandaag stemt het Nederlandse parlement. In februari heeft Nederland de kans om het CETA-verdrag te stoppen. Als we dat niet doen, komen Nederlandse boeren verder onder druk te staan door oneerlijke concurrentie en wordt het nog moeilijker om een eerlijke prijs voor een zo milieu- en diervriendelijk mogelijk product te krijgen.

U herinnert zich toch nog TTIP, het Transatlantic Trade and Investment Partnership, het geplande vrijhandels- en investeringsverdrag tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten waar zoveel protest tegen gerezen was? Tot een overeenkomst is het niet gekomen, en de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit maar gedeeltelijk aan het protest te danken is. De laatste onderhandelingsronde had plaats in oktober 2016, dat was dus de maand voor Trump tot president van de Verenigde Staten verkozen werd.

(28 januari 2020) Nederlandse supermarkten die Zuid-Afrikaanse bulkwijnen importeren dragen bij aan slechte arbeidsomstandigheden in de wijnindustrie, zo blijkt uit onderzoek door SOMO en TCOE. Beide organisaties willen met hun rapport het bewustzijn over deze schendingen vergroten en het werk van lokale vakbonden ondersteunen. Ze roepen Albert Heijn, ALDI, Jumbo, Lidl en PLUS op actief hun ketens te verbeteren risico´s in kaart te brengen en niet blind te vertrouwen op certificeringsinitiatieven.

De EU wil op wereldvlak een leidende rol spelen op het gebied van de strijd tegen de klimaatopwarming, en men kan niet ontkennen dat ze op dat vlak belangrijke initiatieven nam. Maar één ding verhindert de EU om die rol consequent en effectief te spelen: haar huwelijk met de kapitalistische bedrijfsbelangen.

De Vietnamese onafhankelijke journalist Pham Chi Dung heeft het Europees Parlement opgeroepen om het vrijhandelsakkoord tussen Eu en Vietnam (EVFTA) niet te ratificeren. Hij deed dat met een videoboodschap aan de vooravond van zijn arrestatie afgelopen november.

Dutch Diarymen Board (DDB): ¨Oneerlijke handelspraktijken in de Nederlandse zuivelindustrie leiden tot voedselverspilling en machtsmisbruik¨. 

Dit factsheet is het eerste van twee studies naar hoe CETA de rechts- en machtspositie van Noord-Amerikaanse bedrijven in de EU versterkt, en daarmee Europese overheden en belastingbetalers blootstelt aan potentiële claims.

Naar aanleiding van een verzoek van de ministers Stef Blok en Sigrid Kaag van respectievelijk Buitenlandse Zaken en Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, kwam de Adviesraad Internationale Vraagstukken (AIV) afgelopen juli met het advies om een nauwere samenhang in het regeringsbeleid na te streven tussen duurzame ontwikkelingsdoelen en mensenrechten (1).

De onderhandelingen rond een ‘bindend VN-verdrag over bedrijven en mensenrechten’ zijn zowel belangrijk als interessant. Belangrijk, omdat een dergelijk verdrag heel wat onrechtvaardigheid uit de wereld zou kunnen helpen, of op zijn minst juridisch verweer, inclusief schadevergoeding, zou mogelijk maken voor de slachtoffers van mensenrechtenschendingen door multinationale bedrijven. Interessant, omdat de positie van de belangrijke spelers hier duidelijk tot uiting komt: die van regeringen, bedrijfslobbys, sociale organisaties, de Europese Unie (EU) …