regering

Het heeft er alles weg van dat de leugen loont. Mark Rutte is immers in vol ornaat terug. Dit terwijl hij een motie van afkeuring aan zijn broek kreeg alsmede een motie van wantrouwen van de grootst mogelijke parlementaire minderheid.

De anderhalve meter is voorbij, Rutte en De Jonge lachen weer, al of niet met baard. De economie floreert ongekend, de coronacrisis heeft veel ondernemers goed gedaan. Een pasje doet veel vergeten, ook het aantal doden. Wereldwijd ongeveer 4,5 miljoen. De Verenigde Staten meer dan 650 duizend, Brazilië ruim 520 duizend, India ongeveer 450 duizend, Frankrijk meer dan 116 duizend, Zuid-Afrika bijna 90 duizend en Nederland ruim 18.000. De cijfers stijgen nog steeds, deze zijn van medio september 2021. Van de armste landen zijn de gegevens slechts schattingen, maar niet minder verontrustend. Doden om mee te leren leven.

Premier Rutte die de bedrijven maant om hogere lonen te betalen. En ogenschijnlijk in botsing komt met het (grote) bedrijfsleven. Wat is dat nu weer?

De Franse president Macron en de Nederlandse minister-president Rutte hebben er vertrouwen in, dat de financiële douceurs – zoals de afschaffing van dividendbelasting – in ondernemingen worden geïnvesteerd, opdat dit uiteindelijk aan eenieder ten goede komt (grotere welvaart, minder werkeloosheid, dat soort zaken). Het is dat vertrouwen, dat zij beiden uitdragen en soms zelfs uitspreken. Maar worden we niet door hen grof belazerd met die fijne glimlach op hun gezicht? De sociale wetenschap helpt ons verder voor een antwoord.

Belastingontwijking Als Legale Illegitimiteit. Aan de hand van de ‘Paradise Papers’ is haarscherp geworden hoe multinationale bedrijven als vampiers door ‘belastingontwijking’ bevolkingen financieel leegzuigen. Zij worden daarin bijgestaan door de politiek, te weten de nationale regeringen en parlementen. Dit maakt dat zich maffiose kliekvorming tussen de politieke en financiële wereld kan voordoen.

Een regering als stadhouder van de ondernemers. Geen vertrouwen in de toekomst die Rutte belooft. Regeerakkoorden worden gesloten tussen politieke partijen om de bevolking mee te delen hoe zij met contracten van plan zijn hun wensen te realiseren. Het zijn overeenkomsten tussen bureaucraten die enige tijd stadhouder mogen zijn voor de ondernemers. Het is een gedegen en afgewogen akkoord voor de 'gewone' Nederlander, schrijft het dagblad Trouw op 11 oktober jongstleden.

Het voornemen om de dividendbelasting af te schaffen is omgeven door veel mist. Niet alleen de oorsprong van het idee is onduidelijk, over de bedoelde en onbedoelde effecten doen ook verschillende verhalen de ronde. Daarom voerde SOMO een analyse uit op basis van de aandeelhouders van de 10 grootste AEX-bedrijven en de bilaterale belastingafspraken.

Bij het lezen van het Nederlands regeerakkoord was ik verbaasd hoeveel het gaat over identiteit-vluchtelingen-migratie-terrorisme (voor hen allemaal hetzelfde). De Nederlandse regering gaat meer investeren in veiligheid, onderwijs en zorg. In die volgorde!

Voor het geval dat u het nodig heeft, hier is het te vinden:

Terecht met enige trots maakte de Algemene Onderwijsbond (AOb) 20 oktober jongstleden bekend dat uit een peiling onder 34.000 leden van het basisonderwijs (primair onderwijs, PO) kwam dat 96 procent vindt dat de bond met acties moet doorgaan. Daaraan zal 94 procent meedoen, terwijl 63 procent kiest voor een nieuwe landelijke staking. "Ze zeggen ons serieus te nemen, maar dat blijkt uit het regeerakkoord totaal niet. We moeten volhouden." (site AOb)

Wanneer loeit er een anti-NAVO-geluid aan? De president van de Verenigde Staten speelt met veiligheid alsof het om zijn torenhoge bouwprojecten gaat. Zelfs bondgenoten in de Amerikaanse politiek beginnen af te haken. De republikeinse senator Bob Corker waarschuwde dat Donald Trump riskeert dat hij de Verenigde Staten brengt op “het pad naar een Derde Wereldoorlog”. En met de VS wordt de NAVO dan meegezogen. Want de VS heeft veruit de grootste krijgsmacht van de NAVO en Trump is daarvan de hoogste baas, met zijn vingers bij de atoomknop.

Uit de reguliere media kon je in eerste instantie geen beoordeling destilleren van wat het regeerakkoord nou eigenlijk is. Er lekte voor publicatie van het akkoord van alles uit, maar een duidelijk beeld was er niet. Een soort geruis via de televisie en in de kranten, waarbij enkele puntjes er tamelijk willekeurig uitgepikt werden. Veel dingen eromheen werden verteld die niet belangrijk zijn. En er kwam geen echte mening naar voren over de achterliggende filosofie van het kabinet.