Macron

Zoals eerder al gemeld, gaat het verzet in Frankrijk tegen de arbeidswethervorming (‘en diens wereld’) een nieuwe ronde in. 12 September is uitgeroepen tot algemene stakingsdag, nadat Macron aangekondigd heeft korte metten te willen maken met regelgeving die de ‘patrons’ onwelgevallig is. Als de voortekenen ons niet bedriegen, gaat de protestgolf weer op gang komen.

Een hold-up is een gewapende overval. Hoewel Macron de overval met behulp van de door hem ingestelde regering pleegt, weten we inmiddels dat hij het militaire niet schuwt (getuige het zich laten rijden in een militair voertuig om zich aan het volk te tonen bij zijn aantreden als president). Ook is hij bezig de as Frankrijk/Duitsland rijp te maken voor de ontwikkeling van een Europees gevechtsvliegtuig.

Als er prijzen uitgedeeld zouden worden voor het naar de politieke top glibberen, dan had Emmanuel Macron dit jaar de wereldcup moeten krijgen. Je zou haast bewondering hebben voor de manier waarop deze minister uit de volstrekt impopulair geworden sociaaldemocratische Franse regering zich vlak voor de verkiezingen wegwurmt, een nieuwe partij opricht en vervolgens de boel wint.

Een van de eerste prioriteiten van de nieuwe Franse president Emmanuel Macron is een ‘hervorming van het arbeidsrecht’, politieke codetaal om te zeggen dat er nieuwe aanvallen komen op de werknemers en de vakbonden. Hij maakte daarvoor al de goede keuzes door Muriel Pénicaud te kiezen als minister van arbeid. Ze verdiende haar sporen in het human resources management van o.a. Danone en Dassault. Pénicaud volgt El Khomri op die samen met Macron de Loi Travail schreef onder Hollande.