wapenhandel

De afgelopen maanden heeft het bedrijf CSC Brand Services ons (en anderen) meerdere malen namens Airbus en diens werknemer Hannah de Vries lastig gevallen met mails met het dringende verzoek een artikel over hun werk van onze website te verwijderen. We hebben genoeg van dit gezeur. In de open brief hieronder zetten we uiteen waarom we dat niet gaan doen.

Tijdens een online-bijeenkomst werd gisteravond (30 juni, GI) een brochure voorgesteld waarin de toenemende militarisering van de Europese Unie kritisch wordt geanalyseerd. De studie, A militarised Union, ontstond door de samenwerking van de Duitse Rosa Luxemburg Stichting en ENAAT, het Europees netwerk tegen wapenhandel. Onder de auteurs vermelden we Wendela de Vries, onderzoeker en campagnecoördinator bij het Nederlandse Stop Wapenhandel, en Bram Vranken, met gelijkaardige verantwoordelijkheden bij het Belgische Vredesactie.

“Iedere bom die wordt afgeworpen en elke kogel die wordt afgevuurd moet ergens gemaakt worden en waar dat ook is, dat kan bestreden worden.” Leuze gebruikt door actiegroep Smash EDO en Campaign Against Arms trade, zie p. 50. Chris Rossdale’s Resisting Militarism: Direct Action and the Politics of Subversion (Edinburgh, 2019) heeft een aantrekkelijke titel voor iemand die zoals ik 35 jaar geleden begon als vredesactivist binnen de zogenaamde radicale tak (gericht op directe actie) van in de jaren tachtig omvangrijke beweging. Het boek gaat wel over de actiebeweging in Engeland tegen wapenexporten en oorlog deze eeuw (en die is veel groter dan hier).

De komende maanden worden besluiten genomen met gevolgen op lange termijn voor militaire uitgaven en wapenproductie. De wapenindustrie heeft recentelijk delen van haar productie verplaatst van zwaarden naar ploegscharen om te helpen bij het produceren van de medische apparatuur die nodig is om het coronavirus te bestrijden. Dit is breed uitgemeten door industrie, pers en regeringen. Maar niet alle zwaarden zijn omgesmeed.

Begin maart zijn in Italië en Japan de productielijnen voor de F-35 Joint Strike Fighter vanwege het coronavirus gesloten. Zelfs het grootste militaire programma ter wereld ooit wordt door dit virus getroffen. Nu het gaat om een pandemie, stuit de militaire macht op zijn grenzen.

Vandaag werd de Franse Sylvie Goulard gehoord door leden van het Europees Parlement met het oog op haar benoeming   tot commissaris voor de binnenmarkt. Ook de sponsoring met Europees belastingsgeld van de wapenindustrie zou tot haar bevoegdheden behoren. Na alles wat daarover reeds bekend werd is er reden genoeg voor ongerustheid. Goulard – die een maand minister van defensie was onder Macron en aftrad wegens een onderzoek naar geknoei met Europese middelen – zou daarom  serieus aan de tand moeten gevoeld worden over de plaats die de EU wil toekennen aan de militaire industrie, en over de taken van het nieuwe directoraat-generaal (DG) voor Defensie-industrie en Ruimtevaart.

Een interview van David Broder met Giacomo Marchetti. De oorlog van Saoedi-Arabië in Jemen steunt op lucratieve wapenovereenkomsten met het Westen. Maar de wapens kunnen niet getransporteerd worden  als havenarbeiders weigeren de schepen te laden. In Frankrijk en Italië staakten havenarbeiders om de Saoedische oorlogsmachine te stoppen.

Niet alleen Vlaanderen maar heel Europa maakte een ferme ruk naar rechts. Radicale en extreemrechtse partijen bespeelden met succes het migratiethema met een discours over het symptoom, niet over de oorzaken.

In 2012 kreeg de Europese Unie de Nobelprijs voor de vrede. Volgens de Nobelprijsorganisatie kreeg ze de prijs, omdat “de Unie en haar voorlopers meer dan zes decennia hebben bijgedragen aan de bevordering van vrede en verzoening, democratie en mensenrechten in Europa.” Wie de prijs voor de vrede krijgt wordt ieder jaar bepaald door een comité van vijf leden van het Noorse parlement.

Vandaag (de datum was 15 juni, GI) publiceren we een uitgebreid artikel van Mark Akkerman en Greetje Witte-Rang over de vele relaties tussen economie en geweld. De publicatie vind je hiernaast als PDF. Hieronder lees je een samenvatting van het artikel.

Tussen de puinhopen in Raqqa vragen burgers zich af waarom de troepen van de door de Verenigde Staten geleide Coalitie de stad verwoestten en honderden burgers doodden toen ze hen kwamen “bevrijden” van de gewapende groep “Islamitische Staat”. Onderzoekers van Amnesty International bezochten in de kapotgeschoten stad 42 plaatsen die getroffen werden door luchtaanvallen, en interviewden 112 burgerbewoners die het bloedbad overleefden maar geliefden verloren.

Afgelopen maandag vond er in Den Haag bij het EU-propagandacentrum Huis van Europa een actie plaats tegen de samenwerking tussen de EU en Libië op het gebied van migratiebeheersing. De actie was georganiseerd door In-EUmanity Amsterdam en het No Border Network. Zo’n twintig activisten, onder wie ook leden van de Darfur Union, deden mee aan het protest. Hieronder de tekst van het praatje van Mark Akkerman, werkzaam bij Stop Wapenhandel.

Vorige week nam het Europese Parlement met 539 stemmen voor en 13 tegen (81 onthoudingen) een resolutie aan die de hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid omslachtig aanspoort een proces te beginnen om te komen tot een wapenembargo tegen Saoedi-Arabië.

Vredesactie brengt vandaag (17 oktober, globalinfo) een rapport uit dat “de symbiotische relatie documenteert tussen de wapenindustrie en de Europese instellingen, en het effect dat deze relatie heeft gehad op de creatie van een Europees militair onderzoeksprogramma en het Europees Defensie Fonds”. Hier volgt een korte voorstelling van het rapport door auteur Bram Vrancken, overgenomen van de website van Vredesactie. Het rapport zelf (32 blz, pdf 2,3 MB) kunt u hier downloaden.

Protest tegen maritime wapenbeurs in Amsterdam woensdag 22 juni – 19.00 uur – Hoofdingang RAI