plan b

Stel je voor dat over twintig, dertig jaar de geschiedenis van de Europese Unie wordt geschreven. En wordt vastgesteld dat de sociaal-democratie een grote rol speelde bij het ontstaan en tijdens de eerste decennia van het Europese integratieproces, maar dat die politieke familie daarna sterk werd verzwakt. En dat de communisten hopeloos verdeeld waren, de Italianen altijd enthousiast voor de integratie, de Fransen ertegen. En dat de rest van radikaal links totaal geen invloed heeft gehad.

In het weekend van 11-12 maart vergaderde ‘Plan B’ voor de vierde keer, na Parijs, Madrid en Kopenhagen, ditmaal in Rome.

In het weekend van 19-20 november was er in de Deense hoofdstad een bijeenkomst van het Plan B initiatief. Dit was de opvolger van de bijeenkomst in Madrid (19-21 februari 2016) waar het manifest voor een Plan B werd uitgebracht. De conferentie in Kopenhagen werd praktisch en materieel mogelijk gemaakt door twee Skandinavische radicaal-linkse partijen, de Zweedse Vänsterpartiet (‘Linkse Partij’) en de Deense Rood-Groene Alliantie, wat verklaart dat de bijeenkomst doorging in het Deens parlement en gebruik kon maken van vertaal-en vergaderinfrastructuur. Jonas Sjöstedt van de Vänsterpartiet zorgde voor een uiterst hoffelijk en efficiënt voorzitterschap van de conferentie. Ander Europa was er aanwezig (Frank Slegers en ikzelf) en u krijgt dus een verslag uit eerste hand. De dagorde, foto’s en een video van de bijeenkomst zijn te vinden op de website van de Kopenhaagse Plan B bijeenkomst.

Afgelopen zomer werd, na de 'coup in Griekenland' van de EU, op het jaarlijkse Festival de la Humanité door een aantal prominente linkse politici opgeroepen tot een 'Plan B'  voor een Europa dat stopt met bezuinigingen en allerlei andere onrechtvaardig beleid. De conferentie ging niet door vanwege de aanslagen. Maar er is nu een nieuwe gepland.