klimaat

In de vroege ochtend van Goede Vrijdag, 19 april, hebben ongeveer 50 rebellen van Extinction Rebellion de hoofdingang van het internationale hoofdkwartier van olie- en gasproducent Shell geblokkeerd. Sommigen van hen lijmden zichzelf tegen het glas, anderen goten nepbloed van de trap en kalkten boodschappen op het gebouw.

Rond het middaguur, 16 april, hebben 25 rebellen van de groep Extinction Rebellion het Internationaal Strafhof (ICC) in Den Haag bezet. Het doel van de bezetting van het ICC is om de 122 partijen van het statuut van Rome aan te sporen om ecocide te erkennen als een internationale misdaad. Dit is onderdeel van de International Rebellion Week, die gehouden wordt in meer dan 35 landen en 200 steden. (update onderaan)

Op 15 april gaat Extinction Rebellion, een geweldloze, burgerlijk ongehoorzame milieubeweging van onderaf, wereldwijd van start. Op hun is het manifest te vinden van de beweging. Dat als volgt begint: Onze leiders hebben gefaald. Dit verwrongen systeem maakt ons dood. Het heeft ons op de weg naar uitsterven geleid.

Tegelijk met de opwarming van onze aarde ten gevolge van de vergrote uitstoot van CO2, zijn er nog veel meer kwalijke effecten op bijvoorbeeld zeestromingen en methaanhydraatvelden en op onze belangrijkste zuurstof-leverancier -de held van onze planeet in mijn ogen-: kiezelwieren.

Donderdag 7 maart 2019. Een open brief van zeventien (centrale) ondernemingsraden aan 'de politiek'. Kern: klimaatbelasting helpt niet, maar bedreigt onze banen, evenals de door technische innovatie bereikte milieuwinst.

‘De wereld staat in brand. Letterlijk. Als je kijkt naar wat er verstookt wordt en de lucht in gaat. Rook en smog van kolencentrales, van houtvuurtjes in Afrika, van bosbranden, van auto’s in steden, van ontdooiende moerassen. Maar meer nog figuurlijk. Voedselprijzen schieten omhoog, biodiversiteit daalt schrikbarend, oceanen plastificeren, het aantal weer-gerelateerde rampen stijgt onrustbarend, de Arabische wereld is in rep en roer, culturen en religies polariseren, migrantenstromen groeien, de werkloosheid onder jongeren is in veel landen torenhoog, de economie van de geïndustrialiseerde wereld is een puinhoop.’

Trijntje, de boerin van biologisch akkerbouwbedrijf De Boterbloem, vertelt over deverwijde strijd om de Lutkemeerpolder en haar boerderij te behoeden voor de sloopdrift van het Amsterdamse stadsbestuur, dat daar een bedrijfsterrein op wil vestigen. Maar ze gaat niet weg. Wij ook niet!

Gisteren maakte het Centraal Plan Bureau (CPB) zijn doorrekening van de effecten van het klimaatakkoord bekend. “De gepresenteerde effecten zijn ramingen en dus onzeker. Het is niet mogelijk een betrouwbaarheidsinterval aan te geven”, aldus het CPB. We weten dus nu eigenlijk nog niets. Wat we wel weten, is wat we in ons dagelijks leven merken op het gebied van koopkracht, inkomen, hoge energierekeningen, een toenemende kloof tussen arm en rijk, verdwijning van de biodiversiteit om ons heen, enzovoorts.

Fossiele oorlog; over klimaatverandering, militarisme en wapenhandel

Binnen de Klimaatmars zullen verschillende groepen een eigen blok vormen, de jongeren lopen voorop, gevolgd door onder andere de FNV, Groningers, feministen, grootouders en zorgwerkers (opsomming in willekeurige volgorde). Het Blok voor Radicale Klimaatrechtvaardigheid zal oproepen tot systeemverandering en van onderop georganiseerde directe actie, burgerlijke ongehoorzaamheid en arbeidersverzet als drukmiddelen.(English version at bottom)

In Ahaus, net over de grens bij Enschede, bestaat sinds 1990 een opslaghal voor kernafval. Deze opslag heeft een vergunning als tussenopslag, waar radioactief afval uit kerncentrales voor een beperkte tijd opgeslagen mag worden, om dan uiteindelijk naar een definitieve opslag overgebracht te worden. Maar die eindopslag is er –ook in Duitsland- nog lang niet en de belofte dat de opslagplaats in 2036 gesloten wordt lijkt dan ook een loze belofte te worden. Zaterdag 9 maart wordt daartegen gedemonstreerd; ook vanuit Nederland. Om half elf vertrekken we zaterdag vanaf het NS station Enschede samen op de fiets.

Den Haag Fossielvrij heeft zojuist aan de Citigroup in Londen laten weten dat zij Eneco wil kopen. De burgerbeweging mengt zich daarmee in de aankoopstrijd waarvoor eerder Shell/PPMG en Total zich meldden. Den Haag Fossielvrij wil met de koop van Eneco een snelle en eerlijke transitie naar 100% duurzame warmte in Den Haag.

Intussen is het duidelijk, de tweede gaspijplijn vanuit de Russische  regio nabij Sint Petersburg – de eerste werd in gebruik genomen november 2011 – naar de oude Hansastad Greifswald in Mecklenburg-Vorpommern, is het onderwerp van een serieus dispuut tussen Berlijn en Washington, en tussen Berlijn en verschillende Centraal-Europese EU-leden.

Workers for Climate, ACV Jongeren en meer dan honderd syndicalisten roepen de vakbonden op om de acties van de scholieren en studenten rond klimaat te versterken en actief te mobiliseren voor de ‘Global Strike for Future’ op 15 maart. Alle ondertekenaars, onder wie heel wat opvallende namen, steunen de vijf klimaateisen voor een sociale transitie van Workers for Climate.

Een dezer dagen labberkakte de minister-president van de Lage Landen, de heer Rutte, in het kader van de klimaatdiscussie: ‘Het doel is dit doel te halen’. Kan een politieke frase nog holler klinken? Omdat er in Den Haag van andere politieke partijen dan de VVD nog meer van het soort als Rutte rondlopen, van Buma’s tot Koolmezen, lijkt het daar op een afvalputje.

3.000, 15.000, 35.000. Het verband tussen deze cijfers? De toename van het aantal betogende scholieren tijdens de tot nu toe drie Youth For Climate-protestmarsen. En daarbij opgeteld was de grote klimaatmars van afgelopen zondag met 80.000 betogers de grootste in België ooit. Desondanks worden de scholieren meewarig ‘klimaatspijbelaars’ genoemd en men verwijt hen alarmisme. Maar hebben deze klimaatactivisten een punt en hoe kunnen ze hun strijd volhouden? We vroegen het aan klimaatexpert Nick Meynen.

Nu in Brazilië weer een fascist aan de macht is, is het des te belangrijker dat degenen die strijden voor mens en natuur in Brazilië gesteund worden. Te beginnen met het ondertekenen van de verklaring van Xapuri hieronder. Chico Mendes was een vakbondsleider en milieuactivist in Acre die op 22 december 1988 werd vermoord. English Version at Bottom

De eindejaarsfeesten hebben de politieke crisis in dit land even naar de achtergrond verdrongen, maar straks (her-)begint één van de langste verkiezingscampagnes uit de Belgische politieke geschiedenis: 5 maanden scheiden ons nog van zondag 26 mei. 5 maanden waarop vooral de NVA-Belang-oppositie zal schieten op de ‘Marrakesh’-regering in lopende zaken, Michel II. Al het andere – met name het sociale en het ecologische volksprotest – zal door extreemrechts met de professionele medewerking van de De Wever-bevriende Van Thillo-Persgroep (Laatste Nieuws, Morgen, VTM …) naar de marge verdrongen worden. Een voorsmaakje krijgen we momenteel al met de ‘berichtensoap’ rond de ‘door België’ uit Syrië te repatriëren IS-weduwen en hun kinderen.

Woman at War; een film over leven en actievoeren in tijden van klimaatapocalyps. De IJslandse film Woman at War is een gewaagde poging om het leven te beschrijven van mensen die zich nu zorgen maken over de toekomst van de planeet. De film is ook nog eens ontroerend en grappig, maar snijdt ondertussen ook bloedserieuze zaken aan waar Hollywood zich niet aan waagt.

Begin deze maand publiceerde Bender op Konfrontatie een commentaar onder de veelzeggende titel ‘Ecologische strijd of klassenstrijd’. De eerste zin van het stuk luidt: ‘We weten allemaal dat de wereld naar de knoppen gaat als we niet met z'n allen drastisch ons consumptie-peil gaan verlagen.’ En zijn conclusie is dat we de klassenstrijd maar moeten laten zitten want: 'Klassenstrijd is verleidelijk, als symbool wel goed, maar we zullen toch anders moeten gaan leven.’ Dat vraagt om een reactie.