terrorisme

Op 15 juli maakte de politie van Turijn bekend dat bij een onderzoek naar voetbalhooligans van Juventus een wapendepot is ontdekt. De wapenvoorraad bevatte, naast een serie borden met nazi-teksten en -symbolen, een grote hoeveelheid automatische wapens en kogels en zelfs een lucht-luchtraket afkomstig van het leger van Qatar! Drie mensen werden gearresteerd, waaronder de vijftigjarige Fabio Del Bergiolo. Del Bergiolo is een activist van de partij Forza Nuova en was in 2001 senaatskandidaat voor de fascistische partij.

Recente terroristische aanslagen maar ook de contracoup van de Turkse president Erdogan, brengen het verschijnsel rechtsstaat in het hart van de politieke polemiek. De repressieve maatregelen die Erdogan heeft genomen, zo zegt hij, zijn ‘om de bedreigingen te elimineren die de democratie, de rechtsstaat en de vrijheden van onze burgers onder druk zetten (Erdogan geciteerd in Le Monde van 22 juli 2016). Deze polemiek en discours onderscheid zich niet van wat men uit Frankrijk verneemt. Daar vindt een bij opbod verkopen van de rechtsstaat plaats.

Geschokt over de aanslagen in Brussel en Zaventem, blikt cultuurfilosoof Lieven De Cauter terug en probeert de wortels van de terreur bloot te leggen: onze Midden-Oosten-politiek en het apocalyptisch geloof van IS. Maar hij roept ook op om onze islamitische buren in ons hart te sluiten, want ook voor hen is dit een ramp.

In de Financial Times van donderdag 26 november verklaart de Nederlandse premier Mark Rutte dat de Europese Unie “dreigt hetzelfde lot te ondergaan als het Romeinse Rijk indien ze er niet in slaagt opnieuw de controle te verwerven over haar grenzen”. Rutte vergelijkt zo de vluchtelingen met de “barbaren” die de ondergang van Rome inluidden. Of bedoelde hij vooral dat de Europese Unie, net als Rome toen, een decadent imperium is? In dat geval kunnen wij hem volgen. De top tussen de EU en Turkije afgelopen weekend leverde daar nog maar eens een bewijs van.

Na Parijs worden de contouren van het leiderschap bepaald door machotaal over een "meedogenloze oorlog". Verder wordt er weinig geboden. Het is voer voor onze emoties.

Een interview met Yves Coleman van het tijdschrift “Ni patrie ni frontières” naar aanleiding van de gebeurtenissen in Parijs, op 7 januari op het kantoor van Charlie Hebdo en op 9 januari in een koshere supermarkt. We vroegen hem niet in detail naar allerhande feiten die al zijn gerapporteerd in de Nederlandse media, maar naar enkele van de problemen en discussies in kringen van radicaal-links en anarchisten na de twee moordzuchtige aanvallen.

Terrorismebestrijding En Gesinnungsstrafrecht... ‘Attentifs ensemble!’, hoort men in de Parijse metro regelmatig omroepen. Het is een oproep om allemaal oplettend te zijn of er niet ergens een tas of een koffer is achter gelaten. De oproep levert meteen een voorbeeld hoe de veiligheidsorde tot onderdeel wordt gemaakt van het openbare leven.