bevolkingsgroei

Het is een vaak terugkomend onderwerp in gesprekken met biologen over milieu en biodiversiteitsverlies: de menselijke populatie. Het wordt meestal ingeleid als een openbaring: ‘weet je wat het échte achterliggende probleem is? Er zijn gewoon teveel mensen’. Daarbij wordt ook vaak gemeld dat het taboe is. ‘Eigenlijk’, zo gaat het, ‘mag je het niet hard op zeggen’. Maar toch is het ‘de olifant in de kamer’. Dat is opvallend omdat er niks taboe aan is. In tegendeel, overbevolking is juist een hardnekkig punt dat altijd wordt opgerakeld in milieudiscussies. Het meest recente voorbeeld is paleontoloog Jelle Reumer’s publicatie ‘Teveel’.

Groen kapitalisme is een contractio in terminis. Hoe meer de ecologische crisis voortschrijdt, hoe duidelijker het wordt dat alleen radicale antikapitalistische maatregelen een uitweg bieden. Dit verklaart waarom klimaatontkenning, ook al wordt die door de wetenschap compleet onderuit gehaald, wereldwijd toch aantrekkelijk blijft voor meer en meer burgerlijke politici en zakenlui. In feite schijnt juist de totale irrationaliteit van klimaatontkenning een zeer rationele manier voor deze mensen om de irrationele kapitalistische logica van accumulatie te verdedigen.

Een gesprek met historicus Iain Boal over Schaarste en Rampen. Boal is het niet eens met het - ook in sommige linkse kringen aangehangen - apocalyptische toekomstbeeld van de 'Oilpeak' en waarschuwt voor ideologisch misbruik. De ware rampen spelen zich hier en nu af. En schaarste is in de meeste gevallen geen natuurverschijnsel dat de armen aan zichzelf te danken hebben, maar wordt planmatig veroorzaakt door degenen die aan de macht zijn.