interventie

De Volkskrant kopte op 27 januari: “Trump ontvouwt ‘deal van de eeuw’ voor het Midden-Oosten”. En terecht misschien, in de 14e of in de 17e eeuw zou dit een deal van de eeuw kunnen zijn geweest. Echter nu, ruim 70 jaar na de start van het stelen van Palestijns grondgebied kunnen we niet meer spreken over ‘deal van de eeuw’. Nee, er is maar één ander woord voor en dat is diefstal. 

Bolivia is verdwenen uit de media. Er lijkt niets meer te melden na de tumultueuze verkiezingen van 20 oktober 2019. Een dictator-in-spe werd afgezet, orde en democratie hersteld en er volgen eerlijke verkiezingen op 3 mei 2020. In werkelijkheid schendt interimpresident Jeanine Añez voortdurend haar grondwettelijke mandaat en zakt Bolivia weg in de rechtse willekeur en chaos van voor 2006.

Welkom thuis stond er met grote handgeschreven letters op een grauw kartonnen bord. Boven de deur en onder een boog van bloemen. M'n ome Jan was in 1949 terug uit Indonesië, maar de uitgelopen buurt sprak van Indië, overigens niet als enige. Drees vergiste zich zelfs vijf jaar na de in augustus 1945 uitgeroepen onafhankelijkheid. En wie, zoals ik, in die jaren op de lagere school elk dag keek naar een landkaart met als kop Land van Insulinde, wist ook niet beter. Nog vandaag rolt het rijtje blindelings uit mijn hoofd Bali, Lomkok, Soembawa, Soemba, Floris, Timor half Portugees. De reprimande van meester Knoester, toen ik de rood witte sjaal van mijn voetbalclub droeg, staat me nog helder voor de geest: doe af die kleuren van de nationalisten. Hij was als dienstplichtig sergeant met zijn bataljon in Zuid-Celebes geweest.

Film en gesprek vanaf 19:00 uur bij Studio K, Timorplein 62 Amsterdam op 13 februari, toegang 6-12 Euro, cineville is ook geldig

Een week geleden begon Turkije aan een onrechtvaardige, onrechtmatige en onverantwoorde invasie van Noord-Syrië. Daarmee pookt het land het vuur van de Syrische burgeroorlog terug op en staat de regionale en mondiale veiligheid op losse schroeven. Bovendien komen de indrukwekkende verwezenlijkingen van het democratische project Rojava in gevaar. (advies voor actie van de Belgische Koerdische beweging)

Aanstaande zaterdag is er een grote demonstratie tegen de Turkse aanval op Rojava in Keulen, Duitsland. Tot de demonstratie wordt opgeroepen met een heldere, indrukwekkende verklaring. Deze staat hieronder vertaald.: “Het gaat om de handhaving van gelijke rechten, vreedzame coëxistentie en de verdere ontwikkeling van ecologie en democratie in de regio. Dit gaat ons allemaal aan. Laten we de waarden van Rojava verdedigen, laten we de mensen daar niet alleen laten, het gaat ook om onze toekomst.”

De inval van het Turks leger in Noord-Syrië om er af te rekenen met de Koerden leidde tot tal van verontwaardigde reacties, maar de voorstellen van wat moet ondernomen worden door onze regeringen lopen nogal uiteen.

Oorlogsvliegtuigen boven ons hoofd, en voor het eerst sinds het begin van de revolutie horen we de bommen vallen in de stad Derik. Sommige vrienden bellen, ook in andere steden is de situatie hetzelfde. De Turkse staat bedreigt al geruime tijd de eco-socialistische revolutie die in Rojava aan de gang is, en vandaag de dag is hun dreiging werkelijkheid geworden. Het is geen verrassing, we hadden deze dag al maanden verwacht. Wij zijn er klaar voor en zullen deze revolutie verdedigen.

Als Internationalistische Commune van Rojava en als internationale campagne RISEUP4ROJAVA roepen we op tot een wereldwijde mobilisatie tegen een Turkse invasie in Noord-Syrië.

In 2003-2004 was het hardnekkig verzet van fanatieke moslims tegen de Amerikaanse/Britse bevrijding van het Iraakse volk in de stad Fallujah dagelijks nieuws. Althans, in de versie van de Amerikaanse/Britse troepen en de westerse media. Het boek The Sacking of Fallujah ontmaskert deze mythe en legt de gruwelijke oorlogsmisdaden bloot die de bezetters begingen om het verzet van een stadsbevolking tegen zijn bezetters te vernietigen.

Na lang en tot in de jaren 1990 militaire junta' s te hebben ondersteund, ging de VS over tot het aanpakken van Centraal- en Zuid Amerika met behulp van “vrijhandels”-verdragen, voordat ze weer overgingen tot samenwerking met extremisten. De recente verkiezing van Mauricio Macri in Argentinië en Jair Bolsonaro in Brazilië zijn grote terugslagen voor sociaal-economische en culturele vooruitgang.

Dit is een vertaling van een artikel van onderzoeksjournalist en documentairemaker John Pilger (*) op counterpunch.org (22 februari 2019) waarin hij zijn indrukken weergeeft van een bezoek aan Venezuela en ontmoetingen met Hugo Chávez. Verder ontzenuwt hij de massale ‘Venezuela-blitz’ (zoals de Britse mediawaakhond Media Lens dat noemt): de totale mediaoorlog tegen Venezuela op basis van hele leugens, halve waarheden en verzwegen feiten.

De volgende open brief van Noam Chomsky is ondertekend door 70 wetenschappers met als deskundigheid Latijns-Amerika, politieke wetenschappen en geschiedenis, evenals filmmakers, leiders van het maatschappelijk middenveld en andere deskundigen. Hij is gepubliceerd op donderdag 24 januari 2018 in oppositie tegen de lopende interventie van de Verenigde Staten in Venezuela:

Met het bericht van afgelopen woensdag dat voor de Amerikaanse overheid Islamitische Staat (IS) verslagen is, kondigden zij ook direct de aftocht van de Amerikaanse militairen die zich in het noorden van Syrië bevinden aan. Hiermee lijkt er voor de oorlog in Syrië een nieuwe fase aan te breken, een waarbij Turkije een nieuwe hoofdrol lijkt te willen spelen. Het land dreigt namelijk al langer met acties tegen de autonome regio Federatie van Noord-Syrië (beter bekent als Rojava) in het noorden van Syrië. In februari dit jaar annexeerde Turkije het meest westelijke kanton van Rojava na een frontale aanval. De dreigingen van het moment zijn in die zin van vergelijkbare aard, maar gelden nu voor de gehele regio ten oosten van de rivier de Eufraat.

Op 11 en 12 juli slaan de NAVO-leiders opnieuw hun tenten op voor een NAVO-top in een nieuw complex waarvoor de belastingbetaler 1,1 miljard $ moest neertellen. De NAVO is een product van de Koude Oorlog. Terwijl het vroegere Warschaupact – de militaire alliantie van het communistische Oost-Europa – ophield te bestaan, versterkte de NAVO zich tot een mondiale actor door: de uitbreiding van het grondgebied, door militaire interventies buiten dat grondgebied en door een hele reeks militaire samenwerkingsverbanden met partners wereldwijd.

Tussen de puinhopen in Raqqa vragen burgers zich af waarom de troepen van de door de Verenigde Staten geleide Coalitie de stad verwoestten en honderden burgers doodden toen ze hen kwamen “bevrijden” van de gewapende groep “Islamitische Staat”. Onderzoekers van Amnesty International bezochten in de kapotgeschoten stad 42 plaatsen die getroffen werden door luchtaanvallen, en interviewden 112 burgerbewoners die het bloedbad overleefden maar geliefden verloren.

Gisteren is een oproep gedaan tot beëndiging van de blokkade door Israël van de Gazastrook. De oproep is ondertekend door een groot aantal organisaties en bekende personen uit wetenschap, politiek, kunst en internationaal recht. Hieronder het persbericht. Daaronder de lijst met ondertekenaars.

Er waren er die NIET gingen. Vijftien eeuwen straf voor Indonesië-weigeraars. In 1995 bracht Solidariteit Er waren er die NIET gingen uit. (*1) Een ode die Henny Zwart schreef aan de dienstplichtigen die in de jaren 1946-1949 weigerden deel te nemen aan de koloniale oorlog in Indonesië. Vandaag maken we het boek van ons oud-redactielid, 1984-2005, toegankelijk op het web. In dank aan en uit bewondering voor Henny die in 2014 overleed.( *2)

President Donald Trump heeft zojuist een campagnebelofte ingelost om de door de regering-Obama behaalde resultaten van het buitenlands beleid aan repen te scheuren, een multilaterale overeenkomst die de nucleaire verrijking van Iran beperkt (Joint Comprehensive Plan of Action of JCPOA). Daarbij ging de president in tegen het advies van onder andere zijn ministervan defensie, de voorzitter van de parlementscommissie Buitenlandse zaken Ed Royce (R-CA), de drie belangrijkste Europese bondgenoten van Washington en bijna twee derde van de Amerikanen die geloven dat de VS zich niet moeten terugtrekken uit de deal, volgens een CNN poll die op dinsdagochtend uitgebracht werd.

Van alle landen van het lijstje van landen waar 'regime change' zou worden uitgevoerd dat Generaal Wesley Clark in 2006 op het Pentagon te horen kreeg, was Iran de laatste. Dat Trump de stap van opzeggen van een internationaal verdrag (JCPOA) heeft genomen is dus gewoon in het kader van de neocon-strategie op lange termijn.