interventie

In Newsweek stond onlangs een artikel van William Arkin (1) (al een leven lang vorser naar en schrijver over Amerikaanse militaire ontwikkelingen) over het wegpoetsen van signalementen van personen van wat hij een geheim leger van 60.000 mensen noemde. Van dit leger opereert een groot deel onder een dekmantel in binnen- en buitenland, in uniform of burger tenue, in de digitale of analoge werkelijkheid.

De operatie Barkhane stopt. De Franse president Emmanuel Macron kondigt een “grondige transformatie” aan van de Franse militaire ingreep in de Sahel. De operatie begon 7 jaar om het jihadistisch terrorisme in Mali te stoppen. Na zeven jaar heeft die terreur zich uitgebreid dot de Sahel en zelfs ver erbuiten. Samengevat: Barkhane is één grote mislukking.

In een interview met C.J Polychroniou vat Noam Chomsky samen wat de echte drijfveren zijn van Israël en de VS. De huisuitdrijvingen in bezet Oost-Jeruzalem zijn slechts een zoveelste stap in een proces dat sinds 1967 met de volle VS-steun doorgaat. Die steun is het enige wat Israël permitteert een politieke, diplomatiek onderhandelde oplossing te blijven weigeren.

Het steeds weer opgeworpen argument van Israël en zijn apologeten is zijn recht op zelfverdediging tegen Palestijns ‘terrorisme’. Dat klinkt goed, zeker in mainstream media waar elke gewapende actie van Israël wordt vergezeld van de meme ‘als reactie op’ wat in essentie Palestijns verzet is tegen de bezetting. Wie ondertussen dat recht volledig wordt ontzegd zijn de Palestijnen.

Leden van CPT palestina interviewen Arref Hammad, hoofd van het buurtcomité van Sheikh Jarrah in Oost- Jeruzalem. Arref vertelt over de huidige situatie en schetst de historische context.

De Amerikaanse invasie van Afghanistan in oktober 2001 was misdadig. Het was misdadig vanwege de immense kracht die werd gebruikt om de fysieke infrastructuur van Afghanistan te verwoesten en de sociale banden in het land te doen breken.

"Het is heel belangrijk dat ieder van ons rustig wacht tot elke stem wordt geteld," zei Evo Morales, de democratisch gekozen leider van de natie, uit ballingschap in Argentinië. (aanvullingen)

Zondag plaatsten we een verklaring over de oorlog in Nagorno-Karabach door Nor Zartonk (Opnieuw Ontwaken), een radicaal-linkse Armeense basisorganisatie in Turkije. Vandaag een verklaring van de Azerbeidzjaanse Linkse Jeugd over dat conflict.

De Volkskrant kopte op 27 januari: “Trump ontvouwt ‘deal van de eeuw’ voor het Midden-Oosten”. En terecht misschien, in de 14e of in de 17e eeuw zou dit een deal van de eeuw kunnen zijn geweest. Echter nu, ruim 70 jaar na de start van het stelen van Palestijns grondgebied kunnen we niet meer spreken over ‘deal van de eeuw’. Nee, er is maar één ander woord voor en dat is diefstal. 

Bolivia is verdwenen uit de media. Er lijkt niets meer te melden na de tumultueuze verkiezingen van 20 oktober 2019. Een dictator-in-spe werd afgezet, orde en democratie hersteld en er volgen eerlijke verkiezingen op 3 mei 2020. In werkelijkheid schendt interimpresident Jeanine Añez voortdurend haar grondwettelijke mandaat en zakt Bolivia weg in de rechtse willekeur en chaos van voor 2006.

Welkom thuis stond er met grote handgeschreven letters op een grauw kartonnen bord. Boven de deur en onder een boog van bloemen. M'n ome Jan was in 1949 terug uit Indonesië, maar de uitgelopen buurt sprak van Indië, overigens niet als enige. Drees vergiste zich zelfs vijf jaar na de in augustus 1945 uitgeroepen onafhankelijkheid. En wie, zoals ik, in die jaren op de lagere school elk dag keek naar een landkaart met als kop Land van Insulinde, wist ook niet beter. Nog vandaag rolt het rijtje blindelings uit mijn hoofd Bali, Lomkok, Soembawa, Soemba, Floris, Timor half Portugees. De reprimande van meester Knoester, toen ik de rood witte sjaal van mijn voetbalclub droeg, staat me nog helder voor de geest: doe af die kleuren van de nationalisten. Hij was als dienstplichtig sergeant met zijn bataljon in Zuid-Celebes geweest.

Film en gesprek vanaf 19:00 uur bij Studio K, Timorplein 62 Amsterdam op 13 februari, toegang 6-12 Euro, cineville is ook geldig

Een week geleden begon Turkije aan een onrechtvaardige, onrechtmatige en onverantwoorde invasie van Noord-Syrië. Daarmee pookt het land het vuur van de Syrische burgeroorlog terug op en staat de regionale en mondiale veiligheid op losse schroeven. Bovendien komen de indrukwekkende verwezenlijkingen van het democratische project Rojava in gevaar. (advies voor actie van de Belgische Koerdische beweging)

Aanstaande zaterdag is er een grote demonstratie tegen de Turkse aanval op Rojava in Keulen, Duitsland. Tot de demonstratie wordt opgeroepen met een heldere, indrukwekkende verklaring. Deze staat hieronder vertaald.: “Het gaat om de handhaving van gelijke rechten, vreedzame coëxistentie en de verdere ontwikkeling van ecologie en democratie in de regio. Dit gaat ons allemaal aan. Laten we de waarden van Rojava verdedigen, laten we de mensen daar niet alleen laten, het gaat ook om onze toekomst.”

De inval van het Turks leger in Noord-Syrië om er af te rekenen met de Koerden leidde tot tal van verontwaardigde reacties, maar de voorstellen van wat moet ondernomen worden door onze regeringen lopen nogal uiteen.

Oorlogsvliegtuigen boven ons hoofd, en voor het eerst sinds het begin van de revolutie horen we de bommen vallen in de stad Derik. Sommige vrienden bellen, ook in andere steden is de situatie hetzelfde. De Turkse staat bedreigt al geruime tijd de eco-socialistische revolutie die in Rojava aan de gang is, en vandaag de dag is hun dreiging werkelijkheid geworden. Het is geen verrassing, we hadden deze dag al maanden verwacht. Wij zijn er klaar voor en zullen deze revolutie verdedigen.

Als Internationalistische Commune van Rojava en als internationale campagne RISEUP4ROJAVA roepen we op tot een wereldwijde mobilisatie tegen een Turkse invasie in Noord-Syrië.

In 2003-2004 was het hardnekkig verzet van fanatieke moslims tegen de Amerikaanse/Britse bevrijding van het Iraakse volk in de stad Fallujah dagelijks nieuws. Althans, in de versie van de Amerikaanse/Britse troepen en de westerse media. Het boek The Sacking of Fallujah ontmaskert deze mythe en legt de gruwelijke oorlogsmisdaden bloot die de bezetters begingen om het verzet van een stadsbevolking tegen zijn bezetters te vernietigen.

Na lang en tot in de jaren 1990 militaire junta' s te hebben ondersteund, ging de VS over tot het aanpakken van Centraal- en Zuid Amerika met behulp van “vrijhandels”-verdragen, voordat ze weer overgingen tot samenwerking met extremisten. De recente verkiezing van Mauricio Macri in Argentinië en Jair Bolsonaro in Brazilië zijn grote terugslagen voor sociaal-economische en culturele vooruitgang.

Dit is een vertaling van een artikel van onderzoeksjournalist en documentairemaker John Pilger (*) op counterpunch.org (22 februari 2019) waarin hij zijn indrukken weergeeft van een bezoek aan Venezuela en ontmoetingen met Hugo Chávez. Verder ontzenuwt hij de massale ‘Venezuela-blitz’ (zoals de Britse mediawaakhond Media Lens dat noemt): de totale mediaoorlog tegen Venezuela op basis van hele leugens, halve waarheden en verzwegen feiten.