interventie

Toen Donald Trump aantrad als president, na zijn schokkende winst in november 2016, werd er veel gespeculeerd over het van hem te verwachten economische beleid. Hij had namelijk nogal wat beloofd aan de verarmde witte bevolking die op hem gestemd had. Ze zouden banen krijgen en het beter krijgen en de economie zou floreren. Hoe hij dat wilde bereiken was onduidelijk, hij had een spervuur aan beloftes gegeven tijdens verkiezingstoespraken, die voor een deel elkaar tegenspraken.

Een vertaling van een Franse oproep tot solidariteit met Afrin/Rojava tegen de aanval door de Turkse staat.

De Turkse staat intensiveert nu de bloedbaden waaraan het burgers in Afrin onderwerpt. De Turkse staat heeft de etnische zuivering in de Koerdische stad Afrin versneld door gebruik te maken van de mogelijkheid die is ontstaan door de terugtrekking van SDF, YPJ en YPG, die de intentie hebben om schade aan de burgers en zelfs grotere bloedbaden te voorkomen.

De Turkse agressie-oorlog tegen Afrin, een enclave met een grote meerderheid Koerden, duurt nu al bijna twee maanden. Meer dan 140 academici, kunstenaars, schrijvers en mensen van het middenveld lanceren een oproep aan onze politici om het stilzwijgen rond Afrin te doorbreken.

Afgelopen zaterdag 3 maart was er in Berlijn een grote demonstratie tegen de Turkse aanval op Afrin, de door Koerden en anderen bevrijde regio bij Rojava. Er liepen zo’n 20.000 mensen mee. Hieronder beelden en verslag.

Hieronder de tekst van een petitie op de petitie-website avaaz. Maar waarschuwing: petities veranderen op zich natuurlijk niets! We moeten ook acties en andere dingen ondernemen om druk uit te oefenen.

Zoals de Koude Oorlog in werkelijkheid warm is uitgevochten in heel wat landen in het ‘zuiden’, zo is Syrië nu het broeiende toneel van conflicten tussen verschillende grootmachten wiens rivaliteiten vooral de jongste weken tot regelrechte militaire confrontaties hebben geleid. In Syrië spelen ze met vuur.

In Afrin, in het noorden van Syrië, bombarderen meer dan 70 vliegtuigen van het Turkse leger dorpen en mensen.

De Koerdische vrouwenbeweging van Rojava roept op tot mondiale solidariteitscampagne: vrouwen sta op voor Afrin!. Vandaag heeft in Afrin, Kongreya Star, de Koerdische vrouwenbeweging van Rojava, de wereldwijde solidariteitscampagne #WomenRiseUpForAfrin gelanceerd.

Een historische optocht is begonnen in Afrin onder het motto "Met de wil van mensen zullen we de aanvallen van de Turkse staat en bendes om Afrin binnen te vallen verslaan".

Het zal niemand ontgaan zijn dat de ongemakkelijke anti-IS coalitie in Syrië aan de winnende hand is. Ondertussen doemen alweer gevaarlijke nieuwe conflicten op. Rusland en de VS staan lijnrecht tegenover elkaar in een strijd die mogelijk Rojava zal doen wankelen.

Afgelopen zondag werd in Venezuela een door de regering georganiseerde verkiezing gehouden voor een nieuwe grondwetgevende vergadering. De maatregel wordt al maanden bestreden door een door de VS gesteunde oppositiebeweging, die letterlijk geen middel schuwt. In de westerse media krijgt die oppositie een merkwaardig prettige voorkeursbehandeling. Terwijl activisten in Europa, bijvoorbeeld in Hamburg bij de G20-top afgelopen maand, bij het minste verzet als relschoppers worden afgeschilderd, worden die in Venezuela stelselmatig afgebeeld als moedige slachtoffers van een tirannieke regering.

In de Financial Times van donderdag 26 november verklaart de Nederlandse premier Mark Rutte dat de Europese Unie “dreigt hetzelfde lot te ondergaan als het Romeinse Rijk indien ze er niet in slaagt opnieuw de controle te verwerven over haar grenzen”. Rutte vergelijkt zo de vluchtelingen met de “barbaren” die de ondergang van Rome inluidden. Of bedoelde hij vooral dat de Europese Unie, net als Rome toen, een decadent imperium is? In dat geval kunnen wij hem volgen. De top tussen de EU en Turkije afgelopen weekend leverde daar nog maar eens een bewijs van.

Na Parijs worden de contouren van het leiderschap bepaald door machotaal over een "meedogenloze oorlog". Verder wordt er weinig geboden. Het is voer voor onze emoties.

Tijdens het debat begin dit jaar waarin tot de missie in Kunduz werd besloten, werd klare taal gebruikt over de bevoegdheden van de door Nederlandse militairen op te leiden Afghaanse agenten. Zij mogen, aldus André Rouvoet van de ChristenUnie, 'niet schouder aan schouder met het Afghaanse leger tegen de Taliban vechten' en zullen 'niet gemandateerd zijn om militaire taken uit te voeren.' Jolande Sap van GroenLinks eiste en kreeg van premier Rutte de keiharde garantie 'dat de agenten in de praktijk alleen voor civiele taken worden ingezet.' Het is nadrukkelijk niet de bedoeling dat agenten 'offensieve of militaire acties' uitvoeren, aldus Sap.

Op zondag 13 maart 2011 gaf Noam Chomsky voor het eerst sinds jaren een grote publieke lezing houden in Nederland. Hij sprak de overvolle Westerkerk te Amsterdam toe met zijn lezing: “Contours of Global Order: Domination, Instability, and Xenophobia in a Changing World”. Oftewel: Schets van de mondiale orde: Overheersing, Stabiliteit, Veiligheid in een Veranderende Wereld: de Opkomst van Vreemdelingenhaat in het Westen. Hier de integrale vertaling door Martin Hulsing (zie oorspronkelijke tekst, video en audio van de lezing hier).