oorlog

Doodgezwegen informatie over de Nederlandse oorlog in Indonesië.  Wie de verantwoordelijken waren voor de door Nederland tegen Indonesië in de jaren 1945–1949 gevoerde oorlog, wordt nog altijd doodgezwegen. Zonder hun opdracht zou die oorlog er met al de verschrikkingen niet zijn geweest. Helaas hebben onderzoekers en direct betrokkenen die de misdaden in Indonesië aan de kaak stelden, weinig of geen aandacht geschonken aan degenen die verantwoordelijk zijn voor wat er is gebeurd.

Migratie zal nog een hele tijd de politieke gelederen beroeren. Opvallend is de poging om een onderscheid te maken tussen legale en illegale vluchtelingen. Maar vlucht niet iedereen om uit een miserabel bestaan ten gevolge van geweld, oorlog, armoede, honger, uitsluiting naar een betere toekomst te gaan zoeken? Als de media ons vertellen dat de vluchtelingen in België voornamelijk uit Afghanistan, Irak, Syrië en Palestina komen, dan moeten we toch niet ver zoeken naar de reden? En is de ontwikkelde wereld niet vooral op zoek naar goedkope toegang tot grondstoffen? Ik las een artikel van Bruno Guigue, voormalig Frans topambtenaar en politiek filosoof, waarvan ik u graag de hoofdlijnen schets hieronder.

Op 85-jarige leeftijd is William Blum overleden. Met ‘Democratie als dodelijk exportproduct – Een geschiedenis van de Amerikaanse buitenlandpolitiek’ schreef hij in 2015 nog een essentieel boek over de ware doelstellingen van de machtigste staat ter wereld. Zijn boeken blijven essentiële literatuur. Deze recensie van 22 juli 2015 vat zijn werk samen. Respect.

Sinds 6.30 uur vanochtend blokkeren activisten van Stop the War on Migrants! en de Anarchistische Anti-deportatie Groep Utrecht (AAGU) de ingangen van wapenbedrijf Thales in Hengelo (Haaksbergerstraat 49). Zij protesteren met de actie tegen de rol van Thales (voorheen bekend als Holland Signaalapparaten (HSA) in de zogenaamde ‘vluchtelingencrisis’.

Eindelijk is er nu vrede tussen Eritrea en Ethiopië [*1]. De nieuwe eerste minister van Ethiopië Abiy bezocht op 8 juli de president Afwerki van Eritrea. Waaraan is deze gelukkige en hoopvolle ontwikkeling te danken? Wat zijn de perspectieven voor de Hoorn van Afrika?

Minachting voor diplomatie met Rusland is nu extreem. Media-onderzoeker Norman Solomon over de giftige sfeer in de VS als het om Rusland en Poetin gaat.  

Vandaag (de datum was 15 juni, GI) publiceren we een uitgebreid artikel van Mark Akkerman en Greetje Witte-Rang over de vele relaties tussen economie en geweld. De publicatie vind je hiernaast als PDF. Hieronder lees je een samenvatting van het artikel.

Tussen de puinhopen in Raqqa vragen burgers zich af waarom de troepen van de door de Verenigde Staten geleide Coalitie de stad verwoestten en honderden burgers doodden toen ze hen kwamen “bevrijden” van de gewapende groep “Islamitische Staat”. Onderzoekers van Amnesty International bezochten in de kapotgeschoten stad 42 plaatsen die getroffen werden door luchtaanvallen, en interviewden 112 burgerbewoners die het bloedbad overleefden maar geliefden verloren.

We roepen alle vredelievende burgers en organisaties op om te protesteren en zo hun verlangen naar vrede te uiten, en dit tijdens de volgende NAVO-top in Brussel in juli 2018.

Er waren er die NIET gingen. Vijftien eeuwen straf voor Indonesië-weigeraars. In 1995 bracht Solidariteit Er waren er die NIET gingen uit. (*1) Een ode die Henny Zwart schreef aan de dienstplichtigen die in de jaren 1946-1949 weigerden deel te nemen aan de koloniale oorlog in Indonesië. Vandaag maken we het boek van ons oud-redactielid, 1984-2005, toegankelijk op het web. In dank aan en uit bewondering voor Henny die in 2014 overleed.( *2)

Afgelopen maandag vermoordde het Israëlische leger tijdens protesten aan de grens tussen Israël en de Gaza-Strook 55 Palestijnse demonstranten. De weken ervoor waren al tientallen Palestijnen gedood, die meededen aan de protesten in het kader van de Grote Mars van de Terugkeer. Dit is een grof schandaal en tekenend voor de manier waarop Israël het recht van Palestijnen om zich te verzetten tegen onderdrukking en bezetting tegemoet treedt.

President Donald Trump heeft zojuist een campagnebelofte ingelost om de door de regering-Obama behaalde resultaten van het buitenlands beleid aan repen te scheuren, een multilaterale overeenkomst die de nucleaire verrijking van Iran beperkt (Joint Comprehensive Plan of Action of JCPOA). Daarbij ging de president in tegen het advies van onder andere zijn ministervan defensie, de voorzitter van de parlementscommissie Buitenlandse zaken Ed Royce (R-CA), de drie belangrijkste Europese bondgenoten van Washington en bijna twee derde van de Amerikanen die geloven dat de VS zich niet moeten terugtrekken uit de deal, volgens een CNN poll die op dinsdagochtend uitgebracht werd.

Van alle landen van het lijstje van landen waar 'regime change' zou worden uitgevoerd dat Generaal Wesley Clark in 2006 op het Pentagon te horen kreeg, was Iran de laatste. Dat Trump de stap van opzeggen van een internationaal verdrag (JCPOA) heeft genomen is dus gewoon in het kader van de neocon-strategie op lange termijn.

Onder de titel “Investeren in onze mensen, slagkracht en zichtbaarheid” presenteerde de regering eind maart een programma dat binnen zes jaar moet leiden tot een verdubbeling van het budget voor Defensie. Deze plannen vormen een enorm bewapeningsprogramma dat gepaard gaat met het aanjagen van een nieuwe Koude Oorlog.

De militarisering van Europa zit al bijna twee jaar in een stroomversnelling, maar het politieke en maatschappelijke debat daarover is zo goed als afwezig.

Toen Donald Trump aantrad als president, na zijn schokkende winst in november 2016, werd er veel gespeculeerd over het van hem te verwachten economische beleid. Hij had namelijk nogal wat beloofd aan de verarmde witte bevolking die op hem gestemd had. Ze zouden banen krijgen en het beter krijgen en de economie zou floreren. Hoe hij dat wilde bereiken was onduidelijk, hij had een spervuur aan beloftes gegeven tijdens verkiezingstoespraken, die voor een deel elkaar tegenspraken.

Een vertaling van een Franse oproep tot solidariteit met Afrin/Rojava tegen de aanval door de Turkse staat.

De Turkse agressie-oorlog tegen Afrin, een enclave met een grote meerderheid Koerden, duurt nu al bijna twee maanden. Meer dan 140 academici, kunstenaars, schrijvers en mensen van het middenveld lanceren een oproep aan onze politici om het stilzwijgen rond Afrin te doorbreken.

Hieronder de tekst van een petitie op de petitie-website avaaz. Maar waarschuwing: petities veranderen op zich natuurlijk niets! We moeten ook acties en andere dingen ondernemen om druk uit te oefenen.

Zoals de Koude Oorlog in werkelijkheid warm is uitgevochten in heel wat landen in het ‘zuiden’, zo is Syrië nu het broeiende toneel van conflicten tussen verschillende grootmachten wiens rivaliteiten vooral de jongste weken tot regelrechte militaire confrontaties hebben geleid. In Syrië spelen ze met vuur.