imperialisme

(5 maart 2020) Tankschip Oramalia van een Nederlandse reder heeft visolie geladen in de stad Al Ajoen in West-Sahara en is nu onderweg naar de VOPAK haven nr 621 in Vlaardingen om te lossen. De visolie is afkomstig uit door Marokko bezet gebied en is zonder toestemming van het Saharaanse volk ingescheept. De grondstof is feitelijk geroofd (geplunderd) uit een conflictgebied. Door het afmeren en lossen van de Oramalia toe te staan, ondergraaft de Nederlandse regering de eigen geloofwaardigheid waar het gaat om misdaad tegen de menselijkheid.

In discussies over de toekomst van Israël en Palestina is de zogenaamde twee-staten-oplossing lang het dominante paradigma geweest. Hoewel de onwaarschijnlijkheid van deze strategie inmiddels algemeen aanvaard is (meestal geformuleerd als "op de rand van de afgrond"), bewijzen officiële instanties zoals de VN, de EU en de meeste van hun lidstaten nog steeds lippendienst aan het idee, zonder dat er een haalbare visie op de uitvoering ervan bestaat.

Welkom thuis stond er met grote handgeschreven letters op een grauw kartonnen bord. Boven de deur en onder een boog van bloemen. M'n ome Jan was in 1949 terug uit Indonesië, maar de uitgelopen buurt sprak van Indië, overigens niet als enige. Drees vergiste zich zelfs vijf jaar na de in augustus 1945 uitgeroepen onafhankelijkheid. En wie, zoals ik, in die jaren op de lagere school elk dag keek naar een landkaart met als kop Land van Insulinde, wist ook niet beter. Nog vandaag rolt het rijtje blindelings uit mijn hoofd Bali, Lomkok, Soembawa, Soemba, Floris, Timor half Portugees. De reprimande van meester Knoester, toen ik de rood witte sjaal van mijn voetbalclub droeg, staat me nog helder voor de geest: doe af die kleuren van de nationalisten. Hij was als dienstplichtig sergeant met zijn bataljon in Zuid-Celebes geweest.

De zevenkoppige draak Leviathan (Job 26:13) is weer tot leven gebracht, nu door een samenvallen van ultra rechtse, neoliberale krachten en christenen die daarbij met de bijbel zwaaien. Dat wordt dictatuur. Dit keer is Bolivia aan de beurt. De USA, adviserend via de CIA, is op herhaling gegaan: de Chili-case. Net was er een socialistische president gekozen of de CIA zette toen in op het aan de macht brengen van coupplegers met generaal Augusto Pinochet aan het hoofd. Na de staatsgreep volgden jaren van dictatuur. Dit leverde een speelveld voor een neoliberale economie in de praktijk. Een economie ontwikkeld door mannen (!) die vrijheid, ja van de markt, hoog in het vaandel hadden, Hayek en Friedman. Het waren dictator-lovers. Tegenstrijdig? Voor hen niet.

Na de afkondiging van harde besparingen op 3 oktober ondervindt president van Ecuador Lenín Moreno zwaar protest. Aanleiding is het intrekken van subsidies op brandstof en openbaar vervoer. De politie slaagt er ondanks harde repressie niet in die protesten te controleren. De president besliste daarom op 8 oktober de regering uit hoofdstad Quito te verhuizen naar de stad Guayaquil aan de kust.

In 2003-2004 was het hardnekkig verzet van fanatieke moslims tegen de Amerikaanse/Britse bevrijding van het Iraakse volk in de stad Fallujah dagelijks nieuws. Althans, in de versie van de Amerikaanse/Britse troepen en de westerse media. Het boek The Sacking of Fallujah ontmaskert deze mythe en legt de gruwelijke oorlogsmisdaden bloot die de bezetters begingen om het verzet van een stadsbevolking tegen zijn bezetters te vernietigen.

Vorig jaar verscheen het boek “Wereldgeschiedenis van Nederland”, onder redactie van Karwan Fatah-Black en anderen. De financiering van dat onderzoeksproject vond plaats door het Huygens Instituut voor Nederlandse Geschiedenis. Naar eigen zeggen is de missie van dat instituut: “terug naar de bron: de geschiedenis ontrafeld met nieuwe technologie”. Meer dan honderd Nederlandse historici werkten mee aan het project. Zij behandelen in een dikke pil van 731 bladzijden (exclusief voetnoten) in 117 hoofdstukken van enkele bladzijden de “wereldgeschiedenis van Nederland”.

De volgende open brief van Noam Chomsky is ondertekend door 70 wetenschappers met als deskundigheid Latijns-Amerika, politieke wetenschappen en geschiedenis, evenals filmmakers, leiders van het maatschappelijk middenveld en andere deskundigen. Hij is gepubliceerd op donderdag 24 januari 2018 in oppositie tegen de lopende interventie van de Verenigde Staten in Venezuela:

Migratie zal nog een hele tijd de politieke gelederen beroeren. Opvallend is de poging om een onderscheid te maken tussen legale en illegale vluchtelingen. Maar vlucht niet iedereen om uit een miserabel bestaan ten gevolge van geweld, oorlog, armoede, honger, uitsluiting naar een betere toekomst te gaan zoeken? Als de media ons vertellen dat de vluchtelingen in België voornamelijk uit Afghanistan, Irak, Syrië en Palestina komen, dan moeten we toch niet ver zoeken naar de reden? En is de ontwikkelde wereld niet vooral op zoek naar goedkope toegang tot grondstoffen? Ik las een artikel van Bruno Guigue, voormalig Frans topambtenaar en politiek filosoof, waarvan ik u graag de hoofdlijnen schets hieronder.

Op 85-jarige leeftijd is William Blum overleden. Met ‘Democratie als dodelijk exportproduct – Een geschiedenis van de Amerikaanse buitenlandpolitiek’ schreef hij in 2015 nog een essentieel boek over de ware doelstellingen van de machtigste staat ter wereld. Zijn boeken blijven essentiële literatuur. Deze recensie van 22 juli 2015 vat zijn werk samen. Respect.

En toen gaf God de Brazilianen Jair Bolsonaro. Deze lang zittende, maar niet bijster productieve parlementariër bleek vanuit de achterste bankjes van het parlement te zijn voorbestemd om de rol van president van de natie op zich te nemen.

Zonder de bloedige slavernij van de Afrikanen zouden de VS en Europa zich niet op dezelfde wijze hebben kunnen ontwikkelen.

Als onderdeel van een programma (Other Futures) in de Melkweg over alternatieve - en vaak hevig politieke - toekomstscenario’s, zijn Fran Illich en Gabriela Ceja in Amsterdam. Ze presenteren daar hun artistieke plan voor de productie van beelden voor een anti-koloniale toekomst...

De Nicaraguanen verkiezen op 6 november hun president. Na twee decennia aan het hoofd van het land zou de sandinistische leider Daniel Ortega een vierde mandaat kunnen behalen. Maar heeft zijn politiek die hij nog steeds als ‘socialistisch’ en ‘anti-imperialistisch’ noemt nog wel iets te maken met die van de revolutionaire jaren?

Een mogelijke afzetting van president Dilma Rousseff van Brazilië komt dichterbij met de goedkeuring van een eerste motie op 17 april. Een groot deel van de leden van dat parlement wordt vervolgd voor corruptie. President Rousseff is nergens bij deze corruptie betrokken. Vreemd genoeg is zij het die nu dreigt afgezet te worden. Wat is er werkelijk gaande?

Volgende week ‘mag’ Nederland naar de stembus om zich uit te spreken over het associatieverdrag met Oekraïne. Door rechtse initiatiefnemers Jan Roos en Thierry Baudet wordt dit referendum gepresenteerd als een democratische interventie, die ‘het Nederlandse volk’ eindelijk in de gelegenheid stelt om zich eens uit te spreken over de positie van Nederland binnen de Europese Unie. Verrassend genoeg krijgen ze hierin ook bijval vanuit linkse hoek. Want over de inhoud mogen we het oneens zijn – een ‘nee’ tegen ‘Europa’ kan wel degelijk links worden gemotiveerd.

Geschokt over de aanslagen in Brussel en Zaventem, blikt cultuurfilosoof Lieven De Cauter terug en probeert de wortels van de terreur bloot te leggen: onze Midden-Oosten-politiek en het apocalyptisch geloof van IS. Maar hij roept ook op om onze islamitische buren in ons hart te sluiten, want ook voor hen is dit een ramp.

Wat oppervlakkig bekeken op een onschuldig sportfeest lijkt, heeft vergaande politieke en economische gevolgen. Een overzicht van onderzoek naar de politieke economie van het WK.