nicaragua

Sinds april van dit jaar is Nicaragua gedompeld in een chaos van protest en repressie. Dat is des te problematisch omdat het land geregeerd wordt door Daniel Ortega, een van de voormalige leiders van de Sandinisten die dat land in de jaren 1980 naar een revolutie brachten. Boaventura de Sousa Santos maakt nu de balans op, en refereert in de titel ironisch naar een geruchtmakend boek van Eduardo Galeano.

Stedenband maakt zich zorgen om Nicaragua. Het Wereldpodium en de Stedenband Tilburg-Matagalpa organiseren op donderdagavond 5 juli een Wereldcafé Special over Nicaragua. Sinds half april is het onrustig in dit Midden-Amerikaanse land.

(18 juni) Dit is een stukje uit de "losse" pols, en ook geschreven vanuit Rama in de Zuidatlantiese kustregio (RACCS) waar het betrekkelijk rustig is. “Nicaragua mag van geluk spreken dat ze geen aardolie heeft”.

(4 juni 2018) De Canadese internationalistische feministe Lori Hanson, die al meer dan 30 jaar solidair is met Nicaraguaanse plattelandsmensen, is net terug uit Nicaragua. Jack Hicks interviewde haar voor New Socialist. Samen maakten ze dit stuk op basis van het interview en een artikel dat Lori eerder schreef voor de Griekse krant AlterThess. De analyse van een opkomende beweging in Nicaragua is een werk in uitvoering voor Lori, die nog steeds met Nicaraguanen werkt aan de diepere betekenis van een 44 dagen durende opstand en het staatsgeweld dat daarmee gepaard ging in april en mei 2018.

Nicaragua: De tweede revolutie in 40 jaar Vrijdag 22 juni, 19:00 - 22:00Pieter Nieuwelandstraat 93 Amsterdam

Hoe zijn recente protesten over bezuinigingen op sociale zekerheid in Nicaragua omgeslagen in een landelijke mobilisatie van de bevolking tegen president Daniel Ortega?

De Nicaraguanen verkiezen op 6 november hun president. Na twee decennia aan het hoofd van het land zou de sandinistische leider Daniel Ortega een vierde mandaat kunnen behalen. Maar heeft zijn politiek die hij nog steeds als ‘socialistisch’ en ‘anti-imperialistisch’ noemt nog wel iets te maken met die van de revolutionaire jaren?

Microkredieten worden vaak gezien als een soort wondermiddel om arme mensen te helpen. Er is echter groeiende kritiek, bijvoorbeeld omdat het middel mensen dwingt om allemaal kleine kapitalistjes te worden en de terugbetaling (met forse rente) desnoods over de rug van hun buren moeten doen.