privatisering

Het wordt steeds duidelijker dat er een klimaatramp aan de gang is. Tegelijkertijd lijken de oplossingen daarvoor verder weg dan ooit. Gezagsgetrouwe NGO’s proberen - meestal nog tevergeefs ook - hoogstens wat uitstoot van broeikasgassen terug te dringen. Dat doen ze veelal door het promoten van neoliberale oplossingen (schonere auto’s, biobrandstof, emissiehandel en ander technische fixes). Terwijl de echte - politieke - oplossingen voor de hand liggen. Herstel van goed openbaar vervoer is er zeker een van.

Al acht maanden lang woedt er een ware volksopstand in de Rif, het noorden van Marokko. Nadir Bouhmouch schreef een stuk over de achtergrond en de potentie van deze opstand.

Op 14 december 2016 keurde het Europees Parlement de ‘marktpijler’ van het 4de spoorwegpakket goed. Daardoor zal, na het vrachtvervoer, ook het reizigersvervoer in de hele Europese Unie op termijn helemaal opengesteld worden voor privébedrijven die in concurrentie gaan met de openbare spoorwegmaatschappijen. Binnen vier jaar kunnen private maatschappijen overal opereren, en vanaf 2023 kunnen openbare dat ook. Met de verschillende pakketten werd  het spoor in de voorbije jaren technisch en juridisch ‘rijp’ gemaakt voor dit concurrentiebeleid (*1)

De stad Koper met 25.000 inwoners ligt aan de Adriatische Zee. Het is de enige zeehaven aan de 50 km lange kust van Slovenië. De haven is in handen van Luka Koper NV met de Sloveense staat als grootste aandeelhouder. De syndicalistisch georganiseerde vakbond verzet zich samen met de bevolking tegen de overnameplannen van de Duitse en Oostenrijkse spoorwegen.

Marjan Cauwenberg  bracht in de afgelopen zomer een aantal weken door in Griekenland, en trok er daar op uit om met eigen ogen te zien hoe het er aan toe gaat. Het inspireerde haar tot het schrijven van een aantal artikels, die we de lezers van Ander Europa graag aanbieden. In een eerste bijdrage komt ze terug op een weinig gemediatiseerd verband tussen Guy Verhofstadt, voorzitter van de liberale fractie in het Europees Parlement, en de privatiseringen die aan Griekenland worden opgelegd.

De ondraaglijke lichtheid van de politiek. Over Het land is moe: Verhandeling over onze ontevredenheid van Tony Jud. Weinig boeken grijpen je zo onmiddellijk naar de keel als Het land is moe van Tony Judt, weinig boeken geven op een dergelijke onmiskenbare manier al in de openingsparagraaf uiting aan een zin voor urgentie. Judt windt er geen doekjes om: ‘Er is iets fundamenteel mis met de manier waarop wij vandaag de dag leven. Dertig jaar lang hebben we de jacht op materieel eigenbelang als een deugd beschouwd […]. We weten wat dingen kosten, maar we hebben geen idee wat ze waard zijn.  

(Deze column werd geplaatst op de website van tv-programma tegenlicht)De financiële crisis mag geen excuus zijn voor een megabezuiniging in de collectieve sector. De motivering voor die bezuiniging gaat als volgt. Door de crisis heeft de overheid een tekort van ruim 6 procent van het nationaal inkomen (ruim 36 miljard euro). Dat komt weliswaar door de crisis, maar het CPB heeft bedacht dat driekwart van het tekort als gevolg van de financiële crisis niet vanzelf verdwijnt, oftewel structureel blijft. Het structurele tekort bedraagt dan driekwart van 36 miljard euro (het huidige tekort), dus 27 miljard euro. Dat is nog niet alles. Door de vergrijzing komen er nog eens niet gedekte uitgavenverhogingen aan in de orde van grootte van vier of vijf procent (24 tot 30 miljard euro). In totaal moet er dus voor bijna 60 miljard euro worden bezuinigd.

Arbeiders bij electriciteitsbedrijf 'Luz Y Fuerza' (LyFC)die georganiseerd zijn in de vakbond SME hebben een onbeperkte staking afgekondigd. De regering is van plan het electriciteitsbedrijf te  ontmantelen.De stakers krijgen steun van andere bonden en studenten.

De ministers van (hoger) onderwijs van 47 landen zijn vorige week bijeengekomen in Budapest en vervolgens Wenen om te herdenken dat ze tien jaar geleden begonnen zijn met het 'harmoniseren' van het Europese hoger onderwijs onder de vlag van het Bologna proces. Natuurlijk was er ook weer protest.

----De 72ste dag van de strijd van de Tekel-arbeiders is vandaag ingegaan. Degenen die dachten of denken dat de arbeiders inmiddels ‘actiemoe’ zijn worden door de feiten en ontwikkelingen opnieuw in het ongelijk gesteld. De Tekel-arbeiders zijn in tegendeel nog levendiger en energieker dan ze ooit waren sinds zij halverwege de maand december van 2009 hun verzet van start lieten gaan.

We schrijven 1989: het Nederlandse staatsbedrijf PTT wordt geprivatiseerd. In de jaren die erop volgen wordt het bedrijf voor posterijen, telegrafie en telefonie opgesplitst, verzelfstandigd en naar de beurs gebracht. Naast de PTT worden ook andere (semi-) staatsbedrijven als de Nederlandse Spoorwegen, DSM en nutsbedrijven verzelfstandigd en in de etalage gezet. Het neoliberalisme is uitgegroeid tot de dominante manier van denken, met alle gevolgen vandien.Twintig jaar na de privatisering van de PTT zoekt de leiding van Koninklijke TNT Post de confrontatie met postwerkers en vakbonden: of 17,5 procent loon inleveren, of 11.000 ontslagen. Het personeel weigert zich hierbij neer te leggen en eist 1,5 procent loonsverhoging. Grenzeloos maakt een rondgang door Europa en vraagt zich af, hoe ‘Nederlands’ zijn de huidige problemen in de postsector?

De vele duizenden arbeiders van de tabaksverwerkende divisie van de Turkse ex-staatsgigant TEKEL zijn al sinds bijna twee maanden in actie. Zij eisen behoud van werkgelegenheid en werkgarantie op basis van vaste arbeidsovereenkomsten, zonder verlies van hun primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden en andere sociale rechten en verworvenheden, zoals zij die tot nu toe genoten. Zaken, die zij dreigen te verliezen na het besluit van de Turkse Hoge Raad voor Privatisering onder leiding van premier Erdoðan, om in navolging van de dranken- en sigarettendivisie van TEKEL, nu ook de tabaksverwerkende divisie te privatiseren en aan British American Tobacco te verkopen.

Bewegingen die strijden tegen de toenemende commercialisering en privatisering van openbaar onderwijs beginnen zich wereldwijd te verenigen. Om een voorproef te geven van wat er wordt verwacht tijdens de komende Internationale Actieweek - “Education is NOT for $A£€” zijn sommige groepen op 5 november al de straat op gegaan.(een bericht van Kritische Studenten Utrecht)

NRC-Handelsblad columnist Marc Chavannes heeft zijn columns gebundeld in het boek 'Niemand Regeert, De Privatisering van de Nederlandse Politiek'. (overgenomen van weblog geencommentaar)

Daar is'tie weer: de nieuwe Klasse! (nr.7) De gratis massakrant voor het hele land (nu ja, 5000 van de bewoners daarvan toch minstens) is net weer uit.