Al weken hangt de dreiging van een nieuwe Turkse inval in Noord-Syrië in de lucht. Ankara lanceerde er op 20 november alvast een militaire campagne met bombardementen op stellingen van de Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF), alsook op burgerdoelwitten, waaronder belangrijke economische infrastructuur.
Mako Qocgiri van Civaka Azad plaatst het huidige offensief van de Turkse staat in Noord-Syrië en Zuid-Koerdistan in de juiste context en legt uit waarom de verklaring van de Turkse regering over de Taksim-aanslag rustig in twijfel kan worden getrokken.
In de aanhef van het handvest van de NAVO (1949) heet het dat “de Partijen bij dit Verdrag vastbesloten zijn om de vrijheid, het gemeenschappelijk erfdeel en de beschaving van hun volken, welke zijn gegrondvest op beginselen van democratie, persoonlijke vrijheid en rechtsorde, veilig te stellen.” Dit belette niet dat Portugal onder de Salazar-dictatuur stichtend lid van het Atlantisch bondgenootschap werd. En vandaag blijken die NAVO-‘waarden’ even veel waard te zijn als in 1949.
De jongste weken heeft de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan herhaalde keren verklaard dat er een nieuwe Turkse invasie in Noord-Syrië op til staat. “Wij zetten een nieuwe stap in de vestiging van een veiligheidszone van 30 kilometer langs onze zuidgrens. We zullen Tal Rifaat en Manbij opkuisen”, aldus Erdoğan.
Eind april al is de uitspraak geweest tegen een aantal tamelijk prominente mensen uit het Turkse linkse spectrum vanwege hun vermeende leidende rol in het organiseren van de protesten rond Gezi Park. De ongekende opstand die in 2013 eerst Istanboel, en vervolgens heel Turkije doormaakte rond het verzet tegen het volbouwen van een park in Istanboel.
Turkije/Erdogan heeft bekend gemaakt dat hij het Verdrag tegen geweld tegen vrouwen op wil zeggen. Of zoals het officieel heet: Het Verdrag van de Raad van Europa inzake het voorkomen en bestrijden van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld. Het zou in strijd zijn met Turkse gezinswaarden en homoseksualiteit bevorderen. Ook Polen en Hongarije weigeren om die reden het Verdrag te ratificeren. Het feministische netwerk EAST, verbonden aan het transnational social strike platform, belegde een online vergadering over de gevolgen. Precarious Connections schreef voorafgaand een artikel om de implicaties uit te leggen. (GI)
Het Instituut voor Sociale Wetenschappen van de Rojava Universiteit organiseert op 15 januari een speciaal evenement. Het evenement is de ‘Jaarlijkse Rojava Vrijheid lezingenreeks’ de inaugurale lezing zal verzorgd worden door Noam Chomsky.
Erdoğan is een crimineel. Hij is leider van een criminele bende. Er komt een dag dat hij verantwoording moet gaan afleggen. Dat zei journalist Ahmet Şık nadat hij werd gearresteerd in 2011. Hij had net een boek geschreven over de criminele organisatie van de Gülen-beweging, die zich toentertijd diep had genesteld in het Turkse staatsapparaat. In die tijd had Erdoğan nog niets te vrezen van zijn bondgenoot Fethullah Gülen. In tegendeel, Gülen bewees hem als trouwe vriend en coalitiepartner nuttige diensten, onder andere door het uitschakelen van zijn tegenstanders.
Vrije militanten en revolutionaire leiding, een voorproefje uit “Die Überwindung der kapitalistische Moderne” (Het overwinnen van de kapitalistische moderniteit)
Zondag plaatsten we een verklaring over de oorlog in Nagorno-Karabach door Nor Zartonk (Opnieuw Ontwaken), een radicaal-linkse Armeense basisorganisatie in Turkije. Vandaag een verklaring van de Azerbeidzjaanse Linkse Jeugd over dat conflict.
Een progressieve uitgever in Turkije zit nog steeds vast op beschuldiging dat hij achter de Gezi-Park opstand van 2013 zou zitten. Elke bewijsvoering daarvoor ontbreekt. De campagne voor zijn vrijlating heeft nu een kleine opera over de zaak gemaakt.
Vijf jaar na de zogenaamde ‘vluchtelingencrisis’ en bijna vier jaar na de overeenkomst tussen de EU en Turkije zijn we opnieuw getuige van het geweld dat wordt veroorzaakt door het op veiligheid gerichte migratiebeleid. Deze verklaring is een gezamenlijk initiatief van Turkse en Griekse organisaties.
De zangeres Nûdem Durak zit al vijf jaar achter de tralises omdat ze het gewaagd heeft te zingen in haar moerstaal. Ze is tot 19 jaar veroordeeld, en zou op zijn vroegst in 2034 vrij komen. Internationale solidariteit met de zangers is hoog nodig...
Onderzoek naar jouw hoodie toont wat «respect» voor Zara betekent: Zara’s moederconcern Inditex presenteert zich als een uiterst transparant bedrijf en beweert dat de belangen van de mensen die de kleding fabriceren de hoogste prioriteit hebben. Klopt dat wel? We hebben het spoor van een hoodie, een katoenen pullover met capuchon, gevolgd en hebben niet opgegeven voordat we de Turkse fabrieken hadden gevonden waar de hoodies zijn gemaakt. Onze bevinding: zelfs bij Zara’s duurzame lijn ‘Join Life’ is de prijsdruk op de producenten zo immens dat degenen die het meeste betalen voor de winst van Inditex ook diegenen zijn die deze winst mogelijk maken: de arbeidsters en arbeiders in de fabrieken.
Een week geleden begon Turkije aan een onrechtvaardige, onrechtmatige en onverantwoorde invasie van Noord-Syrië. Daarmee pookt het land het vuur van de Syrische burgeroorlog terug op en staat de regionale en mondiale veiligheid op losse schroeven. Bovendien komen de indrukwekkende verwezenlijkingen van het democratische project Rojava in gevaar. (advies voor actie van de Belgische Koerdische beweging)
Aanstaande zaterdag is er een grote demonstratie tegen de Turkse aanval op Rojava in Keulen, Duitsland. Tot de demonstratie wordt opgeroepen met een heldere, indrukwekkende verklaring. Deze staat hieronder vertaald.: “Het gaat om de handhaving van gelijke rechten, vreedzame coëxistentie en de verdere ontwikkeling van ecologie en democratie in de regio. Dit gaat ons allemaal aan. Laten we de waarden van Rojava verdedigen, laten we de mensen daar niet alleen laten, het gaat ook om onze toekomst.”
De inval van het Turks leger in Noord-Syrië om er af te rekenen met de Koerden leidde tot tal van verontwaardigde reacties, maar de voorstellen van wat moet ondernomen worden door onze regeringen lopen nogal uiteen.
Oorlogsvliegtuigen boven ons hoofd, en voor het eerst sinds het begin van de revolutie horen we de bommen vallen in de stad Derik. Sommige vrienden bellen, ook in andere steden is de situatie hetzelfde. De Turkse staat bedreigt al geruime tijd de eco-socialistische revolutie die in Rojava aan de gang is, en vandaag de dag is hun dreiging werkelijkheid geworden. Het is geen verrassing, we hadden deze dag al maanden verwacht. Wij zijn er klaar voor en zullen deze revolutie verdedigen.